1. انجمن
  2. اخلاق و عرفان
  3. آرشیو
  4. آرشیو اخلاق
  5. لذات روحی و جسمی کدام را انتخاب می کنید؟

لذات روحی و جسمی کدام را انتخاب می کنید؟

تب‌های اولیه

2 پستها / 0 جدید
موضوع قفل شده است
آخرین ارسال
لذات روحی و جسمی کدام را انتخاب می کنید؟
#1

تصویر محمد
ارسال پیام
محمد

لذتهای روحی به مراتب ازلذت های جسمی لذت بخش ترند اما هر موقع كه خواستم روحمو پرورش بدم دچار مشكل شدم .درواقع لذتهای جسمی اجازه ندادن. لطفا راهنماییم كنید.

چه کسی گفته می بایست از میان لذتهای روحی و جسمی یک را فدای دیگری کرد. باید حتی المقدور میان هر دو جمع نمود. لذتهای جسمی برای این که روح آماده لذت معنوی و بهره مندی از آن شود لازم است. گاهی باید نفس سرکش را با یک شکلات آرام کرد تا روح بتواند بدون اذیت جسم به معنویت مشغول باشد.
بله، حتما باید از لذت حرام دوری کرد. لذت حرام برای معنویات سم مهلک است؛ ولی مگر لذتهای جسمی همه حرامند؟! گاه شرائط برای بعضی لذتهای حلال فراهم نیست؛ باید لذت حلال دیگری را جایگزین آن کرد. به هر حال در اسلام سرکوب نفس نداریم. باید هم جسم را داشت و هم روح را؛ و هم آخرت را آباد کرد و هم دنیا را. هم از دین لذت برد و هم از دنیا. این حکم دین است که "لا رهبانیة فی الإسلام". بله، تعدیل خواسته های انسان، یکی به نفع دیگری باید کرد، ولی سرکوب نه.
اما به هر حال تربیت نفس نیاز به همت دارد. گاهی باید هوای نفس را کنترل کرد. همت برای ترک عادات، و همت بر زندگی عقلانی و متعادل. زندگی عقلانی یعنی این که آن چه را که می دانیم درست است عمل کنیم، و آنچه را می دانیم غلط است ترک کنیم.
شما با همین سؤالی که می کنید معلوم است که راه را می شناسید، ولی همتتان دچار مشکل است. تلاش کنید این همت را بدست آورید.
داشتن همت آسان نیست، ولی شدنی است. در این راه یك بشارت هم خداوند به ما داده است؛ و آن این كه اگر شما یك قدم به سوی من بیایید، من ده قدم به سوی شما خواهم آمد. این مضمون علاوه بر روایات، در قرآن هم آمده است؛ آنجا كه می فرماید: «من جاء بالحسنة فله عشر أمثالها ومن جاء بالسیئة فلایجزی إلا مثلها وهم لایظلمون»(انعام/160)

برچسب: 
اذتهای جسمی
لذتهای معنوی
اذتهای روحی
تربیت نفس
لذتهای جسمی حلال
سه‌شنبه, ۱۳۹۰/۰۴/۰۷ - ۱۲:۱۵
  • بازدید: 1313


تصویر محمد
ارسال پیام
محمد

به چند مطلب توجه کنید:
1. در روایات اهل بیت(ع) این مضمون آمده است که "گاه گاهی و یا در طول هر روز، نفحات رحمت الهی بر شما می وزد؛ خود را در مسیر این نفحات قرار دهید." به عبارت دیگر انسان می تواند با استفاده از این فرصتهایی که خداوند در اختیار او قرار می دهد، خود را برای لحظات دیگری که این نفحات نمی وزند آماده کند.
انسان همیشه حال واحدی ندارد، و نباید هم انتظار داشت همیشه حال معنوی یکسانی در ما وجود داشته باشد. تنها چیزی که هست آن که باید از لحظات معنوی خود کمال استفاده را برای این که در لحظات دیگر بتواند از وسوسه ها فرار کند، ببرد.
مثلا، ما گاهی حال عبادت داریم، ولی تنبلی می کنیم. این حال عبادت همان نفحه الهی است که اگر از آن استفاده کنیم، مقاومتمان در برابر گناه در بقیه لحظت زندگی کمک می کند. گاهی یک ارتباط خصوصی با خدا، و مناجات با او ـ با زبان عادی خودمان ـ می تواند در درون انسان غبطه ای را ایجاد کند که به خاطر حفظ و تکرار آن، انسان گناه را ترک می کند.
2. از ورود به محیطی که میل ارتكاب به گناه را بیشتر می كند، اجتناب کنید. اساسا انسان خوب است گاهی در زندگی خود انقلاب كند، و شرائط نامساعد خود را عوض نماید. تغییر دوستانی که در حفظ تقوا بی مبالاتند، به دوستانی که تقوا دارند؛ رفت و آمد به محافل دینی و مروده با مردم مؤمن و سالم و با تقوا؛ و ...
اساسا ارتباط با انسانهای پاک، و به خصوص عالمان با تقوای دین در این جهت که انسان علقه های قدیم را ترک، و به علقه های جدید روی آورد، مفید است.
3. باید از افت و خیز در این راه نهراسید و امید خود را از دست نداد. انسان مؤمن پس از لغزش و خطا، نادم و پشمان می شود، و سریعا آن را با استغفار جبران نموده و نمی گذارد یأس و ناامیدی که از وسوسه های شیطان است، او را در این مبارزه طولانی ضعیف و سست نماید؛ چرا که رسول اکرم(ص) فرموده اند: "التائب من الذنب کمن لاذنب له" یعنی کس که پس از ارتکاب گناه توبه نماید مانند کسی که مرتکب گناه نشده است.
4. نماز با توجه و در اول وقت را هم عادت همیشگی خود قرار دهید. التزام به نماز با توجه ودر اول وقت، در انسان احساس دلبستگی و ارتباطی به خدا ایجاد می کند که در ایجاد همت ترک گناه بسیار یاور است.
5. انتظار نداشته باشید همه چیز معجزه وار و یک شبه حل شود، بلکه نیاز به تمرین و صبر دارد. این راهی است که انسان برای رسیدن به کمال بایستی بپیماید و بصورت تدریجی هم حاصل می شود.
علاوه بر توکل بر خدا، توسل به اهل بیت و به خصوص حضرت زهرا(س) را هم فراموش نکنید و از آن ناامید نشوید. اگر پاسخ مورد نظر را از توسل و دعا نگیرید، بدانید بهتر از آن عائدتان شده است، ولو خودتان فعلا متوجه آن نباشید.
منبع:تبیان

۱۳۹۰/۰۴/۰۷ - ۱۲:۱۶
موضوع قفل شده است