جمع بندی مستأصل از دعا کردن

کارشناس بحث: جناب استاد

سلام علیکم

چند نکته از یکی از اولیاء خدا تقدیم می شود:

- اعمال و عبادات مستحبى كه انسان انجام مى‏ دهد، ضمن آنكه بايد با خصوصيات روحى و حال معنوى او مناسب باشد، لازم است حتى المقدور با شوق و نشاط نيز همراه باشد. لذا اگر انجام برخى اعمال مستحب، موجب ملال و تنفّر نفس كسى گرديد، بايد از آن پرهيز نموده و به اصلاح عوامل آن بپردازد، همچنان كه اگر كسى بخواهد به اعمال و عبادات خود بيفزايد بايد به تدريج و به گونه‏ اى عمل نمايد كه رغبت نفس به عبادت محفوظ مانده و باعث ملالت آن نگردد.

- بى ‏شك وعده‏ هاى خداوند هيچگاه خلاف ندارد. پس علت اينكه گاهى انسان از عمل خود نتيجه نمى‏ گيرد، بيشتر مربوط به نقصان ايمان و باور خود اوست. لذا كسى كه دعاهاى وارده را مى‏ خواند و به دستورات عبادى عمل مى‏ كند، پيش از هر چيز بايد به گفته‏ هاى پيامبر اكرم و ائمه‏ ى اطهار عليهم‏ السلام «ايمان» داشته باشد.
مهم اين است كه فرموده‏ هاى آنها را «باور» داشته باشيم، لذا اگر كسى عملى را با ترديد، انجام دهد و بگويد: «فعلاً اين دعا را مى‏ خوانم تا ببينم چه مى ‏شود» نه تنها فايده ‏اى نبرده، بلكه خودش را خسته مى ‏كند. و البته اگر متوجه شود كه باور ندارد، پيش از هر چيز بايد بررسى كند كه چرا باور ندارد و علت آن را برطرف سازد.

- انسان هنگام توجه به خداى متعال، نبايد در ذهن خود چيزى را تصور كند يا براى خودش چيزى را درست كرده و به آن توجه نمايد. در اين مقام راه‏ هاى گوناگونى از سوى عرفا ارائه شده است، ولى بهترين راه براى «توجّه» همان طريقى است كه حضرات معصومين عليهم ‏السلام ارائه فرموده ‏اند. چنانكه امام صادق عليه ‏السلام ضمن حديثى مى‏ فرمايند: پس از گفتن تكبيرة الاحرام مى ‏گويى:

وَجَّهْتُ وَجْهِىَ لِلَّذى فَطَرَ السَّماواتِ وَ الارْض عالِمِ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ حَنيفًا مُسْلِمًا وَ ما اَنَا مِنَ الْمُشْرِكينَ . . .

از اين طريق بدون اينكه انسان تصوّر كند كه او جلّ جلاله چيست يا چگونه است توجه مى‏ كند به «كسى كه آسمان‏ ها و زمين را خلق فرموده است».
و اين همان معنايى است كه قرآن كريم از قول حضرت ابراهيم عليه‏ السلام نقل نموده و گفتن آن هنگام نماز مستحب مى‏ باشد.

کاش یه دستگاه اختراع میشد به اسم ایمان سنج

ما الان همگی ایمان داریم.... اما مشکل اینجاس که این ایمانه اونقد نیس که باهاش ادم بتونه دعاشو به استجابت برسونه

چقد ایمان لازمه تا یه دعای دنیایی که خیلیم همه چیش فراهمه ( منظورم اینه که من از خدا معجزه نمیخوام.... چیزی که میخوام خیلی شدنیه و آب خوردنه ) به استجابت برسه؟

ممنون استاد محترم :Gol:

با سلام

بنده واقعا موندم بعضیها این داستانهای تخیلی اعطاء حورالعین به طلبه توسط امام و... رو از کجا میآرند؟!

مگه همه ما پاکیم که دعامون سریع مستجاب بشه؟!

بعضی از ماها فقط موقع نماز و حاجت خواستن، یاد خدا هستیم خوب با این وضعیت چطور خداوند دعای ما را استجابت کند؟! منظور از یاد خدا فقط ذکر زبانی و.. نیست! عمل صالح و کمک به دیگران و ترک معصیت هم، ذکر عملی است!

شما میگویید هر وقت دعا کردید برآورده نشده پس حتما مشکلی از طرف شماست! اجابت بعضی از دعاها واقعا به صلاح طرف نیست یا گناهی مانع اجابتش شده یا بخاطر بلایا و... هست!

بنده خودم سالها پیش کسی رو دوست داشتم و ... ولی نشد خیلی غصه خوردم و ماهها سردرگم بودم تا اینکه این حدیث رو بهش عمل کردم و حقیقتا نجاتم داد :
مَن تَرَكَ لِلّهِ سُبحانَهُ شَيئا عَوَّضَهُ اللّه خَيرا مِمّا تَرَكَ هر كس به خاطر خداى سبحان از چيزى بگذرد، خداوند بهتر از آن را به او عوض خواهد داد!

وَعَسَى أَن تَكْرَهُواْ شَيْئًا وَهُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ وَعَسَى أَن تُحِبُّواْ شَيْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَّكُمْ وَاللّهُ يَعْلَمُ وَأَنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ
شايد چيزی را ناخوش بداريد و در آن خير شما باشد و شايد چيزی را دوست داشته باشيد و برايتان ناپسند افتد خدا می داند و شما نمی دانيد

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : درآمدت را پاك كن تا دعايت مستجاب شود؛ زيرا هرگاه آدمى لقمه اى حرام به دهان خود ببرد تا چهل روز دعايى از او پذيرفته نمى شود .

روايت شده است كه موسى عليه السلام مردى را ديد كه به شدّت زارى مى كند و دستهايش را به سوى آسمان بالا برده، دعا و تضرّع مى كند. پس، خداوند به موسى عليه السلام وحى كرد : اگر او چنين و چنان هم مى كرد دعايش مستجاب نمى شد ؛ زيرا در شكمش [خوراك] حرام جاى دارد و بر پشتش حرام و در خانه اش حرام .

امام على عليه السلام : گاه چيزى را [از خدا] مى خواهى اما به تو داده نمى شود، و دير يا زود بهتر از آن به تو داده مى شود، يا به خاطر آنچه خير و مصلحت تو در آن است، از برآورده شدن خواسته ات دريغ مى شود ؛ زيرا بسا خواسته اى كه اگر بر آورده شود به نابودى دين تو مى انجامد . پس، چيزى بخواه كه زيبايى و نيكى اش برايت مى ماند و پيامد سوئى ندارد .

امام على عليه السلام ـ در طلبِ باران ـ : بدانيد زمينى كه شما را بر پشت خود حمل مى كند و آسمانى كه بر سرتان سايه گسترده است ، فرمانبردار پروردگارتان هستند و اگر بركت ها ، خود را بر شما ارزانى مى دارند ، بدان سبب نيست كه بر شما دل مى سوزانند يا مى خواهند به شما تقرّب جويند يا از شما اميد خيرى دارند ؛ بلكه خداوند آن دو را فرمان داده كه به شما سود رسانند و آن دو هم اطاعت كرده اند .
خداوند زمين و آسمان را براى حفظ مصالح شما بر پاى داشته و آن دو نيز بر پاى ايستاده اند همانا خداى ، بندگانش را كه اعمال ناشايست مرتكب شوند ، به كاستن ميوه هاشان و نگه داشتن بركت ها از ايشان و فرو بستن گنجينه هاى خير به روى آنان ، مى آزمايد ؛ تا توبه كننده توبه كند، گناهكار از گناه باز ايستد، پند گيرنده پند گيرد و آن كه اراده گناه كرده منزجر شود .
خداوند ، آمرزش خواستن را سبب فراوانىِ روزى و رحمت بر آفريدگان قرار داده ، كه فرمايد : «از پروردگارتان آمرزش بخواهيد ، كه او همواره آمرزگار است * تا آسمان را بر شما بارنده فرستد * و شما را به مال ها و پسران يارى كند و به شما بوستان ها دهد و برايتان جوى ها پديد آورد» . پس خداوند رحمت كند كسى را كه به توبه روى آورد و از خطاهاى خود بخشش طلبد و بر مرگ خود پيشى گيرد [= تداركِ امر آخرت كند] .

اگر علت عدم استجابت دعاها، گناهان باشد بنده صد بار استغفار و صلوات و الحمدلله موقع صبح و مغرب یا بعد نمازش رو به شما توصیه میکنم با دعای زیر :

دعایی از امام زمان برای توفیق طاعت و ترک معصیت و...:

اَللّهُمَّ ارْزُقْنا تَوْفیقَ الطّاعَةِ وَ بُعْدَ الْمَعْصِیَةِ، وَ صِدْقَ النِّیَّةِ وَ عِرْفانَ الْحُرْمَةِ، وَ اَکْرِمْنا بِالْهُدی وَالاِسْتِقامَةِ، وَسَدِّدْ اَلْسِنَتَنا بِالصَّوابِ وَالْحِکْمَةِ، وَامْلاَ قُلُوبَنا بِالْعِلْمِ وَالْمَعْرِفَةِ، وَ طَهِّرْ بُطُونَنا مِنَ الْحَرامِ وَالشُّبْهَةِ، وَاکْفُفْ اَیْدِیَنا عَنِ الظُّلْمِ وَالسَّرِقَةِ، وَاغْضُضْ اَبْصارَنا عَنِ الْفُجُورِ وَالْخِیانَةِ، وَاسْدُدْ اَسْماعَنا عَنِ اللَّغْوِ وَالْغیبَةِ، وَ تَفَضَّلْ عَلی عُلَماَّئِنا بِالزُّهْدِ وَالنَّصیحَةِ، وَ عَلَی الْمُتَعَلِّمینَ بِالْجُهْدِ وَالرَّغْبَةِ، وَ عَلَی الْمُسْتَمِعینَ بِالاِتِّباعِ وَالْمَوْعِظَةِ، وَ عَلی مَرْضَی الْمُسْلِمینَ بِالشِّفاَّءِ وَالرّاحَةِ، وَ عَلی مَوْتاهُمْ بِالرَّاْفَةِ وَالرَّحْمَةِ، وَ عَلی مَشایِخِنا بِالْوَقارِ وَالسَّکینَةِ، وَ عَلَی الشَّبابِ بِالاِنابَةِ وَالتَّوْبَةِ، وَ عَلَی النِّساَّءِ بِالْحَیاَّءِ وَالْعِفَّةِ، وَ عَلَی الاْغْنِیاَّءِ بِالتَّواضُعِ وَالسَّعَةِ، وَ عَلَی الْفُقَراَّءِ بِالصَّبْرِ وَالْقَناعَةِ، وَ عَلَی الْغُزاةِ بِالنَّصْرِ وَالْغَلَبَةِ، وَ عَلَی الاُسَراَّءِ بِالْخَلاصِ وَالرّاحَةِ، وَ عَلَی الاُمَراَّءِ بِالْعَدْلِ وَالشَّفَقَةِ، وَ عَلَی الرَّعِیَّةِ بِالاِنْصافِ وَ حُسْنِ السّیرَةِ، وَ بارِکْ لِلْحُجّاجِ وَالزُّوّارِ فِی الزّادِ وَالنَّفَقَةِ، وَاقْضِ ما اَوْجَبْتَ عَلَیْهِمْ مِنَ الْحَجِّ وَالْعُمْرَةِ، بِفَضْلِکَ وَ رَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ. خدايا، توفيق فرمانبرى و دورى از نافرمانى و درستى نهاد و شناخت واجبات را روزى ما بدار؛ و ما را به هدايت و پايدارى گرامى دار، و زبان ما را به راستگويى و حكمت استوار ساز، و دل هاي ما را از دانش و بينش پر كن، و شكم هاي ما را از حرام و شبهه پاك فرما، و دستان ما را از ستم و دزدى باز دار و ديدگان ما را از ناپاكى و خيانت فرو بند؛ و گوش هاي ما را از شنيدن بيهوده و غيبت ببند، و بر دانشمندان ما زهد و خيرخواهى و بر دانش‏آموزان تلاش و شوق، و بر شنوندگان پيروى و پند آموزى، و بر بيماران شفا و آرامش، و بر مردگان‏ مهر و رحمت، و بر پيران متانت و آرامش، و بر جوانان بازگشت و توبه‏، و بر زنان حيا و پاكدامنى، و بر ثروتمندان فروتنى و گشادگى، و بر تنگدستان شكيبايى‏ و قناعت، و بر جنگجويان نصر و پيروزى، و بر اسيران آزادى و راحتى، و بر حاكمان دادگسترى و دلسوزى، و بر زيردستان انصاف و خوشرفتارى تفضّل فرما، و حاجيان‏ و زيارت‏ كنندگان را در زاد و خرجى بركت ده، و آنچه را بر ايشان از حج و عمره واجب كردى توفيق اتمام عنايت كن به فضل و رحمتت اى مهربان‏ترين مهربانان.

همه مردم باید صبح عصر قبل خواب برای حفظ خود و خانواده شان سوره فلق و ناس را سه یا هفت بار بخوانند! خود پیامبر امام حسن و حسین را با فلق و ناس تعویذ میکردند!

وَمَن يَتَّقِ اللَّهَ يَجعَل لَهُ مَخرَجًا وَيَرزُقهُ مِن حَيثُ لا يَحتَسِبُ ۚ وَمَن يَتَوَكَّل عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسبُهُ ۚ إِنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمرِهِ ۚ قَد جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيءٍ قَدرًا

و هر کس تقوای الهی پیشه کند، خداوند راه نجاتی برای او فراهم می‌کند و او را از جایی که گمان ندارد روزی می‌دهد؛ و هر کس بر خدا توکّل کند، کفایت امرش را می‌کند؛ خداوند فرمان خود را به انجام می‌رساند؛ و خدا برای هر چیزی اندازه‌ای قرار داده است!

امام على عليه السلام : همانا تقوا و پروای از خدا، داروى درد قلوب شماست و بينا كننده كورى دلهايتان و شفا بخش بيمارى جسمهايتان و درست كننده تباهى سينه هايتان و پاك كننده آلودگى جانهايتان و زداينده كورى [پرده] ديدگانتان.

سوال:
من هر وقت دعا کردم براورده نشد راستش هرچی از خدا دعا کردم نداد تمام احکام و شرایط دعا روزه نماز شب و صلوات را رعایت میکنم البته انسان کاملی نیستم و خطا داریم اما هیچ عنایتی ندیدم نمیدونم دلیلش چیه حس میکنم خدا توجهی به من ندارد اخه چه فایده مگه خدا نمیگه بخوانید مرا تا استجابت کنم
پاسخ:
چند نکته از یکی از اولیاء خدا تقدیم می شود:
- اعمال و عبادات مستحبى كه انسان انجام مى‏ دهد، ضمن آنكه بايد با خصوصيات روحى و حال معنوى او مناسب باشد، لازم است حتى المقدور با شوق و نشاط نيز همراه باشد. لذا اگر انجام برخى اعمال مستحب، موجب ملال و تنفّر نفس كسى گرديد، بايد از آن پرهيز نموده و به اصلاح عوامل آن بپردازد، همچنان كه اگر كسى بخواهد به اعمال و عبادات خود بيفزايد بايد به تدريج و به گونه‏ اى عمل نمايد كه رغبت نفس به عبادت محفوظ مانده و باعث ملالت آن نگردد.
- بى ‏شك وعده‏ هاى خداوند هيچگاه خلاف ندارد. پس علت اينكه گاهى انسان از عمل خود نتيجه نمى‏ گيرد، بيشتر مربوط به نقصان ايمان و باور خود اوست. لذا كسى كه دعاهاى وارده را مى‏ خواند و به دستورات عبادى عمل مى‏ كند، پيش از هر چيز بايد به گفته‏ هاى پيامبر اكرم و ائمه‏ ى اطهار عليهم‏ السلام «ايمان» داشته باشد.
مهم اين است كه فرموده‏ هاى آنها را «باور» داشته باشيم، لذا اگر كسى عملى را با ترديد، انجام دهد و بگويد: «فعلاً اين دعا را مى‏ خوانم تا ببينم چه مى ‏شود» نه تنها فايده ‏اى نبرده، بلكه خودش را خسته مى ‏كند. و البته اگر متوجه شود كه باور ندارد، پيش از هر چيز بايد بررسى كند كه چرا باور ندارد و علت آن را برطرف سازد.
- انسان هنگام توجه به خداى متعال، نبايد در ذهن خود چيزى را تصور كند يا براى خودش چيزى را درست كرده و به آن توجه نمايد. در اين مقام راه‏ هاى گوناگونى از سوى عرفا ارائه شده است، ولى بهترين راه براى «توجّه» همان طريقى است كه حضرات معصومين عليهم ‏السلام ارائه فرموده ‏اند
همین قدر که باور کنید و یقین داشته باشید که خدای متعال بهترین ها را برای شما می خواهد و هرگز شما را از چیزی که وسیله ی کمال شما باشد محروم نمی کند.این ایمان اگر در کسی باشد حتی اگر دعایی از او اجابت نشد ناراحت نمی شود چرا که او خدایش را طوری شناخته است که او را عالم و خبیر مطلق می داند.این باور خودش درجه ای از معرفت است که مایه اجابت دعاهایی که به صلاح بنده است خواهد شد.

خدایا ناشکر نیستم میدونم چیزهای با ارزشی رو بهم دادی که هرکسی آرزوش رو داره خودت بهتر از خودم من رو میشناسی میدونی که واقعا دوستت دارم خدا درسته بعضی وقتها یه شیطنت هایی یه گناهانی میکنم ولی سعی کردم ازارم به کسی نرسه کسی رو از رحمتت نا امید نکنم حالا به این شدت نه ولی خب..... ولی از لحاظ روحی فکری و روانی بهم ریخته هستم خودت یه فکری برا این روح افسردمون بکن و یه شغل درست وحسابی هم نصیبمان بکن ای خدای بی همتا،،،،،،هرکی این نوشته رو میخونه یه صلوات تو ذهنش برا سلامتی خودشون و مستجاب شدن دعاهای من بفرسته