معنای دقیق کارمزد چیست؟ و آیا اگر کارمزد بصورت درصدی از اصل پول باشد ربا می شود؟

آیا ربط دادن کارمزد به مبلغ پول قرض داده شده نوعی ربا نیست؟
اگر کارمزد به معنای مزد کار باشد فقط باید بابت کار انجام شده در فرایند وام دادن یک مزدی دریافت شود که این هیچ ربطی به مبلغ وام ندارد.
بطور مثال یک بانک برای دادن یک وام یک میلیون تومانی و یک وام ده میلیون تومانی کارهای یکسان و مشابهی انجام میدهد. این کار شامل اخد ضمانت، دادن فرمها به متقاضی، گرفتن ضامن، امضای قرارداد، صدور دفترچه قسط و...
این کارها کدامیک به مبلغ وام ربط دارد؟
مگر اینکه مثلا برای وامهای از یک مبلغ به بالا نیاز به ضامن بیشتر باشد که باعث میشود مقداری کار بیشتر انجام شود.
به طور کلی میشود مزد کارهای بانک بابت یک وام را حساب کرد.
این مزد ربطی به مبلغ وام ندارد.
با این وجود وقتی که در نظام جمهوری اسلامی ایران گفته میشود سود 4% بابت کارمزد است و ربا نیست این دقیقا از نظر فقهی و بانکداری اسلامی چطور توجیه. میشود؟
خواشها دنبال توجیه کردن نباشید و جواب کلاه شرعی ندهید.
اگر واقعا اسلام مخالف است بگویید از نظر اسلامی اشکال دارد.
با توجه به تعریف و شرایط ربا اینطور فهمیده میشود که گرفتن یک مبلغ اضافه بصورت درصدی از اصل پول (حتی اگر 1% باشد) ربا حساب میشود. اگر این حرف اشتباه است ثابت کنید که اشباه است.
در بانکداری اسلامی آیا باید کارمزد بصورت درصدی از اصل پول حساب شود یا بصورت مزدی برای کار انجام شده بدون توجه به مبلغ وام؟
الان اینطور در جامعه مطرح میشود که سود تا 4% قرض الحسنه است و بالای 4% قرض الحسنه نیست. اگر این حرف اشتباه است لازم است که علما و مراجع در مقابل این مسئله موضع گیری صریح داشته باشند.

حضرت علی (ع) : أخذ الله علی العلماء أن لا یقاروا علی کظه الظالم و لا سغب المظلوم ؛

خداوند از علما پیمان گرفته که در برابر پرخورى ستمگران و گرسنگى ستمدیدگان سکوت نکنند. ( نهج البلاغه خطبه 3)

کارشناسان سایت لطفا به این سوال پاسخ دهند:
آیا هیچ حالت شرعی امکان دارد که کارمزد بصورت درصدی از مبلغ وام باشد؟

من که سوال شما را نفهمیدم. شما خودتان فهمیدید؟!

کجای این حرف شرعی است؟ هزینه های هر وام گیرنده با توجه با کارهای انجام شده باید محاسبه شود و این کارهای انجام شده توسط بانک اصلا هیچ ربطی به مبلغ وام ندارد. شما بفرمائید مقدار کارهای انجام شده توسط بانک اصلا چه ربطی به مبلغ وام دارد؟ مثلا بانک یک دفترچه قسط چاپ میکند و به شما میدهد. این یک کار مشخص است. آیا این کار ربطی به مبلغ وام دارد؟ یعن یا اگر وام زیاد باشد کارمند بانک برای چاپ دفترچه بیشتر زحمت میکشد؟ نخیر برای هر دو وام یکجور کار میکند.

وام گیرنده هزینه ها را باید به انداره کار انجام شده توسط بانک پرداخت کند و نه به اندازه مبلغ وامی که گرفته.

بانک برای کسی که یک میلیون وام گرفته و برای کسی که دو میلیون وام گرفته دو کار یکسان انجام میدهد. پس مزدی هم که میگیرد باید از هر دو یکسان باشد.
چرا آنکه وام بیشتری گرفته باید مزد بیشتری برای کار یکسان به بانک بدهد؟

اشکال شرعی آن چیست؟ البته این حالتی که شما گفتید یک حالت فرضی است که برای یک بانک در شرایط واقعی پیش نمی آید.
شاید این حالتی که شما گفتید اشکال اقتصادی داشته باشد. یعنی کارمزد برای یک نفر زیاد باشد و آن شخص ترحجیح میدهد که اصلا از این بانک وام نگیرد. آیا اشکالی دارد؟
اگر واقعا کارمزد یک وام زیاد باشد چه اشکال شرعی دارد؟
در ضمن بانک میتواند طوری برنامه ریزی کند که این مشکل اقتصادی (نه شرعی) پیش نیاید. یعنی مثلا بگوید ما با 100 میلیون میخواهیم به 100 نفر وام بدهیم و کارمزد هر نفر هم 40 هزار تومان میشود.

خواهشمند است فقط نظر اسلام را بگویید و کاری به سود یا ضرر بانک یا وام گیرنده نداشته باشید.
اشکالی ندارد که یک بانک ضرر کند یا حتی ورشکست شود. از نظر اسلام ضرر کردن بانکها حرام نیست. خیالتان راحت باشد.
زیاد بودن کارمزد هم حرام نیست. یعنی اگر یک وام یک میلیونی واقعا دو میلیون کارمزد داشته باشد آیا این حرام است؟ با فرض اینکه واقعا کارمزدش اینقدر باشد.
یعنی اگر وامی واقعا قرض الحسنه باشد و واقعا هزینه بانک برای آن زیاد باشد اشکال شرعی دارد؟ شاید یک بانک سوء مدیریت داشته باشد و هزینه اش زیاد باشد. فوقش مجبور میشود که تعطیل کند و شغلش را عوض کند. آیا این اشکال شرعی دارد؟
وام گیرنده هم اگر ببیند کارمزد واقعی زیاد است میتواند وام نگیرد یا برود از یک جای دیگر وام بگیرد.
این سناریو که شما گفتید فرضی است و در عالم واقع کارمزد یک وام یک میلیونی دو میلیون نمیشود. گرچه در حالت تئوری و فرضی غیرممکن نیست.

در مورد کارمزد، آن (0/04) باید باشد؛ زیرا با این نرخ تورم، اگر قرار باشد بانکی وامی به ارزش (1,000,000) بدهد، در سال دیگر، آن ارزش دست‌کم به نصف می‌رسد و در اینجا بانک، زیان می‌کند. هرچه ارزش وام بیشتر باشد، تورم بیشتری به او می‌خورد؛ پس کارمزد بیشتری هم باید دریافت کند. و این‌که نام آن کارمزد است، درون‌مایه‌اش این نیست که برای کاری که انجام می‌دهند، مزد می‌گیرند؛ آن مزد، جزو هزینه‌های ثابت است ولی نرخ تورم، جزو هزینه‌های متغیر که هرچه میزان وام بیشتر باشد، هزینه‌های متغیر آن نیز بیشتر می‌شود.

تنها جایی که اقتصاد ایران با اسلام سازگاری دارد، همان نام پوسته‌ای هست که دارد و آن را اقتصاد اسلامی می‌دانند.

تو اکثر کشورها مخصوصا کشورهای اروپایی میزان کارمزد زیر یک درصد هست (معمولا 0.5 درصد) کارمزد 4 درصدی در ایران یه کم غیر عادی هست !

اما در مورد اینکه گفتین میزان کارمزد باید متناسب با نرخ تورم باشه شما فقط طرف بانکو گرفتین . طرف دوم قضیه اون کسی هست که باید اقساط بانکی را پرداخت کنه و اگه کارمزد = تورم باشه ، طرف عملا بدبخت میشه.

اقتصاد اسلامی نیازمند پول اسلامی هست و تا زمانی که این قضیه حل نشود مشکل همچنان باقیست.
پولی که در اختیار ماست پول اعتباریست و ارزش ذاتی ندارد. اقتصاد ساده ای را در نظر بگیرید 20 نوع کالا وجود دارد از هر کدام 100 تا، حال ما برای اینکه بتوانیم راحت تر این کالا ها را با هم مبادله کنیم وسیله ای به نام پول را ابداع می کنیم که ارزش ذاتی ندارد و صرفا وسیله ای برای مبادله است، مسلما برای اینکه بازار در تعادل باشد ارزش پولی که در اختیار داریم باید برابر با ارزش کالاهای موجود باشد در غیر این صورت اقتصاد فلج می شود فرض کنید در همین اقتصاد 20 کالایی پول اعتباری به ارزش 1500 واحد داشته باشیم ولی ارزش کل کالاها برابر 1000 واحد باشد نتیجه می شود مازاد تقاضا و در نتیجه تورم نجومی !
تورم به عوامل زیادی بستگی دارد ولی علت اصلی آن سیاست های پولی است. در کشورهای پیشرفته به هیچ وجه اجازه ی چاپ پول بدون پشتوانه را نمی دهند اما در کشور ما هر دولتی سر کار آمد هر وقت با کسری بودجه مواجه شد اقدام به چاپ پول کرد و این شد که کشور به این وضعیت دچار شد ......

در بانکداری اسلامی آیا باید کارمزد بصورت درصدی از اصل پول حساب شود یا بصورت مزدی برای کار انجام شده بدون توجه به مبلغ وام؟
الان اینطور در جامعه مطرح میشود که سود تا 4% قرض الحسنه است و بالای 4% قرض الحسنه نیست. اگر این حرف اشتباه است لازم است که علما و مراجع در مقابل این مسئله موضع گیری صریح داشته باشند.

حضرت علی (ع) : أخذ الله علی العلماء أن لا یقاروا علی کظه الظالم و لا سغب المظلوم ؛

خداوند از علما پیمان گرفته که در برابر پرخورى ستمگران و گرسنگى ستمدیدگان سکوت نکنند. ( نهج البلاغه خطبه 3)

اولا که حکومت ما جمهوری اسلامی است و نه جمهوری اروپایی یا جمهوری لیبرالی.
دوما اون کشورهای غربی که شما میگید سودشان Libor بعلاوه سودی است که گفته میشود. یعنی بطور پیشفرض نرخ سود لیبور در همه وامها هست. نرخ لیبور هم متغیر است. اطلاعات بیشتر در مورد نرخ لیبور:
http://en.wikipedia.org/wiki/Libor
سوما بانکهای اروپایی رباخوار هستند و اصلا چه ربطی به ما دارند؟

یعنی تا قبل از اینکه این کار بشود ربا آزاد است؟ یا اینکه باید بطور موازی هر دو کار انجام شود؟

شما مطمئنید؟ این ظاهر قضیه است. وقتی اقتصاد آمریکا در حال ورشکستگی است باید به صحت این حرفها شک کرد.

برای ما که طبیعی نیست. برای شما چطور طبیعی است؟ شاید طبیعت شما در اروپا و آمریکا شکل گرفته است.
به هر حال موضوع در مورد طبیعت اسلامی است. نه طبیعت اروپایی. اگر میخواهید در مورد طبیعت اروپایی صحبت کنید بفرمائید در سایت اسک اروپا سخنرانی کنید.
منظورتان از هر کس هر رباخوار است یا هر مسلمان؟ چون مسلمان که قرض الحسنه میدهد هیچ انتظار مادی ندارد. چون دارد به خدا قرض میدهد و با خدا حساب میکند. بانکهای ما هم اگر اسلامی هستند نباید انتظار مادی از قرض الحسنه داشته باشند اگر هم انتظار سود مادی دارند راهش قرض الحسنه نیست. بلکه راهش عقود شرعی مانند مضاربه است. سود داشتن قرض الحسنه اصلا یک جوک خود متناقض است. مثل این است بگید من صدقه میدم ولی صدقه دادن من باید برای من سود مادی داشته باشد. اصلا صدقه سود مادی ندارد. چون معامله با خدا است. البته ممکن است خدا خودش منافع مادی هم بدهد. ولی فرد نباید از قرض الحسنه انتظار سود مادی داشته باشد. اصلا کسی بانکها را مجبور نکرده که وام قرض الحسنه بدهند. اگر نمیتوانند ندهند. صندوقهایی هستند که بدون چشمداشت سود حاضرند این کار را بکنند. یعنی سپرده های مردم را بگیرند و بدون سود به مردم بدهند و فقط مزد واقعی کارشان را بگیرند و حتی شاید آن هم نگیرند چون کار خاصی و سنگینی ندارد. یک ضامن میخواهند و از ضامن تعهد میگیرند و یا اینکه وثیقه میگیرند و یک قرارداد میبندند و یک دفترچه قسط صادر میکنند و یکسری فرم و کاغذ چاپ میکنند و یکسری هزینه های دفتری و آب و برق و کامپیوتر و... که در تعداد زیاد وام اصلا مبلغ سنگینی نیست. یعنی صندوقهای خیری هستند که حاضرند این هزینه ها را خودشان تقبل کنند و حتی هیچ کارمزدی هم نگیرند. اصلا ماهیت و فلسفه قرض الحسنه معامله با خداست و اصلا سود مادی نباید مطرح باشد. من ذا الذی یقرض الله قرضا حسنا.

اگر ربا نباشد نور است. اگر پول اسلامی بشود نور علی نور است.
اینهایی که میفرمائید درست است ولی مشکل در پول اسلامی توجیهی برای آزاد کردن ربا نیست. منطقی ترین نگاه به قضیه را اسلام دارد. به هر حال ربا حرام است حتی اگر تورم باشد. البته اگر ربا حذف شود در کاهش یا حذف تورم هم بی تاثیر نیست.
در ضمن شما برکت هم بی تاثیر نگیرید. کسی که ربا نمیگیرد خدا به کارش برکت میدهد و از جاهای دیگر سودش را جبران میکند. فقط مادی به قضیه نگاه نکنید. منطقی به قضیه نگاه کنید. البته منطق اسلامی. نه منطق غربی. منطق اسلامی این است که شما سود نگید و ضرر تورم را متحمل شو و در عوض خدا ضررش را با برکت دادن به کارهای شما جبران میکند. چه بسا شما قرض الحسنه بدهید و یکدفعه از یک جایی که اصلا فکرش هم نمیکردید یک مبلغ زیادی به شما برسد که چندین برابر ضرری که شما در اثر تورم کردید را برای شما جبران میکند.
خدا مگر ناتوان است که ضرر ناشی از تورم را برای شما جبران کند؟
خداوند به صراحت در قرآن میفرماید:
مَّن ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَيُضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافًا كَثِيرَةً ۚ وَاللَّهُ يَقْبِضُ وَيَبْسُطُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ [٢:٢٤٥]

قبض یعنی همان تورم. یعنی با تورم ارزش پول شما قبض میشود و توان خرید شما قبض (تنگ) میشود یعنی ارزش آن کم میشود. خدا در قرآن میفرماید تورم دست من است.
اضعافا کثیره میدانید یعنی چی؟ یعنی تو قرض بده من (با برکت و با یزرق من حیث لم یحتسب) پول تو را چندین برابر میکنم.
مشکل ما این است که ادعای مسلمانی داریم ولی با عملکرد خودمان هر روز داریم داد میزنیم که ای خدا تو دروغ میگی.
تا اسم قرض الحسنه میاد میگن تورم تورم. قدرت خرید. این حرفها با صریح قرآن در تناقض است.
ما فکر میکنیم این حرفهای قرآن جک و دروغ و چرت و پرت است. (البته در عمل. نه در حرف. در حرف که چاکر و نوکر خدا هستیم)
کسی که یک ذره به این حرفهای قرآن شک کند ایمان ندارد.
خدا اقتصاد بیشتر میفهمد یا شما؟
خدا میتواند با تورم مقابله کند یا شما؟
بانکها یعنی از خدا بیشتر میفهمند؟
اگر ربا حذف شود خدا به برکت آن کاری میکند که تورم هم حذف شود.
مگر نمیگویند اگر گناه کنید باران کم میشود. یک کسی که دید مادی دارد میگوید چه ربطی دارد؟ از نظر علمی چرت است. ولی ربط دارد.
تورم هم با ربا ربط دارد.
کسی که قرض الحسنه میدهد و اهل ربا نیست خدا آنچان برکت به زندگیش میده که پول از در و دیوان خانش بالا میره و اصلا دیگه چرتکه نمیدازه که به خاطر تورم ارزش پول من کم شده.
یک ذره از حرفهای قرآن دروغ نیست.
مشکل ما این است که اینها را در قرآن میخوانیم و میگیم آره خوب قرآن درست میگه ولی.... (نقطه سر خط. دوباره میگن تورم و ال و بل و... پس در نتیجه باید بانکها سود بگیرن و خدا هم چرت میگه)

همین ولی کار را خراب میکند. ایمان را نابود میکند. مومن کسی است که در مقابل حرف خدا فقط یک کلمه بگه چشم و در زندگی عمل کنه و نتیجه و برکتش هم با چشم خودش در زندگی میبینه. اگر ندیدید بیایید تف بندازید توی آی دی من.

مَّن ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَيُضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافًا كَثِيرَةً ۚ وَاللَّهُ يَقْبِضُ وَيَبْسُطُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ [٢:٢٤٥]

قبض و بسط دست خداست و بس. تورم چه کاره است. خدا اگر بخواد یک معدن طلا توی ایران پیدا میشه قد زمین فوتبال که قد صدسال تورم را جبرن میکنه. یا یه چاه نفت کشف میشه قد رشته کوه زاگرس. بریزید دور این حرفها را که اقتصاددان نماهای کافر فراماسون توی مخ مردم کردن که کسب و کار و زندگی مردم را فلج کنن.
ربا نابودگر کسب و کار است.
ربا نابودگر اشتغال است.
کارخانه دارها کارخانه شان را میفروشن میزارن بانک سر ماه سودش را میگیرن. کارگرهای بدبخت هم بیکار و معتاد میشن و باعث طلاق و بچه های طلاق و هزاران مشکل اجتماعی میشود.
ربا نابودگر زندگی سالم و راحت مردم است. مردم اگر راحت نباشن نمیتوانند به دین فکر کنند.
اینها نقشه های صهیونیستها برای ایران است که مردم را درگیر و مشغول و بدبخت نگه دارند و کارخانه ها و کسبها تعطیل بشن و همه چی وارداتی بشه و ایران وابسته به غرب بشه. اگر صنعت و کارخانه ها در ایران رونق داشته باشن همه چی تولید میکنند و ایران مستقل میشه و میزنه توی دهن آمریکا و دیگه نیازی نیست که ایران بره التماس کنه که آمریکا یه ذره تحریمها را کم کنه.
اوباما جون بابات جون ننت یه ذره تحریمهای ایران را کم کن. بده در راه خدا. همش 10% کم کن. اگه نمیشه پس 5% کم کن. خواهش میکنم.
آیا شان کشور اسلامی این است که برود از کافرها التماس کند؟
بانکها با ربا کارخانه ها را ورشکست میکنند و مصادره میکنن و میفروشن و تعطیل میکنند و سود خودشان را بر میدارند. یکی میره یه وام 200 میلیونی میگیره و با مشکلات مواجه میشه و نمیتونه قسط بده با سودش میشه 800 میلیون بانک میاید کارخانه را مصادره میکنه و میفروشه برای خودش. اینها را برید ببینید تا باور کنید.
چه بسا بانکهای ایران را تهش را که در بیارید به سرمایه دارهای صهیونیست وصل باشن. دیگه بانک ملی که بانک دولتی و رسمی ایران است مدیرعاملش خائن و فراری از آب در آمد. از بقیه بانکها چه انتظاری دارید؟ فکر کردید فراماسونری شاخ و دم دارد؟ یا یکی که فراماسون است روی پیشانیش تابلو دارد؟