آیت الله مکارم می فرماید: (أَ تَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ).
واژه" ريع" در اصل به معنى مكان مرتفع است و" تعبثون" از ماده" عبث" به معنى كارى است كه هدف صحيح در آن تعقيب نمىشود، و با توجه به واژه" آيه" كه به معنى نشانه است روشن مىشود كه اين قوم متمكن و ثروتمند براى خودنمايى و تفاخر بر ديگران بناهايى بر نقاط مرتفع كوهها و تپهها، (همچون برج و مانند آن) مىساختند كه هيچ هدف صحيحى براى آن نبود جز اينكه توجه ديگران را به آن جلب كنند و قدرت و نيروى خود را به رخ سايرين بكشند.
و اينكه بعضى از مفسران گفتهاند منظور از اين سخن، كلبههايى بوده كه بر فراز بلنديها مىساختند و مركز لهو و لعب و هوسرانى و عياشى بوده- همانگونه كه در عصر ما در ميان طاغوتيان مرسوم است- بعيد به نظر مىرسد، زيرا با كلمه" آية" و" عبث" سازگار نيست.
اين احتمال را نيز بعضى از مفسران دادهاند كه قوم عاد، اين ساختمانها را مشرف بر جادهها مىساختند تا از فراز آن به استهزاء و مسخره راهروان بپردازند ولى از اين سه تفسير، تفسير اول صحيحتر به نظر مىرسد.
بار ديگر به انتقادگرى از آنها پرداخته، مىگويد:" شما قصرها و قلعههاى زيبا و محكم مىسازيد، آن چنان كه گويى در دنيا جاودانه خواهيد ماند.
شاید شنیده باشید که مسیحیان بارگاهی درست کردند برای سم الاغ حضرت عیسی علیه السلام که ادعا شده بود این سم متعلق به الاغ حضرتش است و برای زیارت بدانجا می رفتند و حال آنکه برای این کار غرض صحیحی وجود نداشت . اما در مورد جای پای و قدمگاه حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام اگر وقوعش را درست بدانیم به خاطر قداست حال محل هم تقدس پیدا می کند.
از على بن عاصم كوفى نقل شده كه گفت: بر ابى محمد العسكرى (ع) وارد شدم و به من فرمود: اى على به زير دو پايت نگاه كن همانا تو بر فرشى ايستاده اى كه جمع كثيرى از انبياء و مرسلين و ائمه راشدين بر آن جلوس كرده اند، سپس فرمود: نزديك من بيا، پس من به ايشان نزديك شدم و آن حضرت دست خود را به صورت من كشيد، پس بصيرت يافتم و بر روى فرش جاى پاها و صورى را مشاهده كردم، آنگاه فرمود: اين جاى پاى آدم (ع) و محل جلوس اوست و اين جاى پاى هابيل و اين جاى پاى نوح و...
با تشکر:Gol:
با سلام و تشکر
الإنصاف فى النص على الأئمة ع با ترجمه رسولى محلاتى ترجمه فارسى ص 358
حسين بن حمدان حضينى در كتاب خود از على بن عاصم كوفى نقل می کند ...