جمع بندی منظور از ساعت
تبهای اولیه
در این بخش
که در اینجا
http://www.askquran.ir/post394406.html#post394406
آورده شده منظور از ساعت چیست؟
تمامی ساعات و اوقات شبانه روز، آفرینش خدای متعال است. از این رو، همه روزگار و ساعات آن، سعد و خوشبختی است. کسی نمی تواند از نظر عقلی دلیل بیاورد که چه روز یا ساعتی سعد و خوش، و یا چه روز یا ساعتی نحس و بد است؛ چرا که فرقی میان این روز، آن روز و این ساعت و آن ساعت نیست.
منظور من این بود که 15 ساعت یعنی چه؟ مگر در آن زمان ساعتهای امروزی وجود داشتهاند؟ منظور از ساعت به عنوان واحد اندازه گیری چیست؟
به نظر در متن اصلی به ساعت به عنوان میزان اندازه گیری اشاره شده است.
منظور از ساعت چیست؟
سلام
شاید دیدن لینک پایین به شما کمک کند:
در نهج البلاغه کلام امام علی گفته شده که براي مومن سه ساعت است(1) يعني او بايد براي برآوردن نيازهاي جسمي و روحي، مادي و معنوي خويش زندگي شبانه روزي خود را به سه قسمت تقسيم كند از اين قرار كه:
1. زماني را براي عبادت و نيايش و برقرار نمودن ارتباط با خالق هستي اختصاص دهد چون يكي از مهم ترين نيازهاي انسان پرستش و عبادت است و لذا در طول تاريخ عبادت و كرنش و خضوع در جوامع بشري وجود داشته است هر چند در اكثر موارد اين مسأله مهم به خرافه گرائي كشيده شده است، ولي به هر حال آن نياز مبرم و اقتضاي روحي هر كس نسبت به مناجات و خلوت با خدا به طور صحيح بايد برآورده شود و به درستي روح انسان از اين جهت بايد اشباع شود زيرا به صريح آيه شريفه كه مي فرمايد: «همانا دل ها با ياد خدا آرام مي گيرد»،(2) روح انسان دچار اضطراب است و آرامش واقعي را ندارد مگر آنگاه كه با خدا ارتباطي داشته و به او توكل نموده و فقط به او متكي باشد.
2. زماني را براي تأمين هزينه و معاش زندگي قرار دهد كه از ضروريات اوليه زندگي بشر است و اگر تأمين نشود زندگي دوام نخواهد داشت.
3. زماني را براي وا داشتن خويشتن به استفاده از لذت هاي حلال كه مايه زيبائي است اختصاص بدهد.
پی نوشت :
1. دشتي، محمد، نهج البلاغه، مشرقين، چاپ چهارم، 1379ش،ص724.
2. همان.
منظور از ساعت همیشه ساعت روزانه 1تا 24 نیست که با توجه به کلام امام علی معنی دیگری دارد مثلا قسمت و مرحله و دوره و...که روزانه به سه ساعت تقسیم می شود
سوال :
در اكثر معموره ها نهايتش از پانزده ساعت زياده نيست ، اگر مقدار روز صد ساعت يا دويست ساعت مى شد، هر آينه هر چه بر روى زمين است از حيوانات و نباتات هلاك مى شدند و منظور از ساعت چیست؟
پاسخ :
منظور از ساعت در زمین با توجه به قرارداد بشریت 2 ساعت است ولی برخی روایات گویای این مساله است که بر غیر 24 ساعت هم دلالت دارد که شاهد حرف ما ، کلام امام علی(علیه السلام) بوده که روزانه به سه ساعت تقسیم می شود :
امام علی (علیه السلام) فرموده که براي مومن سه ساعت است(1) يعني او بايد براي برآوردن نيازهاي جسمي و روحي، مادي و معنوي خويش زندگي شبانه روزي خود را به سه قسمت تقسيم كند:
وَ قَالَ علی (علیه السلام) لِلْمُؤْمِنِ ثَلَاثُ سَاعَاتٍ فَسَاعَةٌ یُنَاجِی فِیهَا رَبَّهُ وَ سَاعَةٌ یَرُمُّ مَعَاشَهُ وَ سَاعَةٌ یُخَلِّی بَیْنَ نَفْسِهِ وَ بَیْنَ لَذَّتِهَا فِیمَا یَحِلُّ وَ یَجْمُلُ وَ لَیْسَ لِلْعَاقِلِ أَنْ یَکُونَ شَاخِصاً إِلَّا فِی ثَلَاثٍ مَرَمَّةٍ لِمَعَاشٍ أَوْ خُطْوَةٍ فِی مَعَادٍ أَوْ لَذَّةٍ فِی غَیْرِ مُحَرَّم،(2)
حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) می فرماید: وقت هر انسان مؤمن سه قسمت است: 1 ـ یک وقت و ساعتی که برای مناجات و دعا و عبادت است 2 ـ یک وقت و ساعتی که برای کسب معاش و در آمد است 3 ـ یک وقت و ساعتی که برای تفریح و استفاده از لذت های حلال است و انسان عاقل جز در این سه مورد، وقت نمی گذراند یا کسب معاش یا قدم نهادن برای معاد و آخرت و یا لذت بردن در غیر حرام.
1. زماني را براي عبادت و نيايش و برقرار نمودن ارتباط با خالق هستي اختصاص دهد چون يكي از مهم ترين نيازهاي انسان پرستش و عبادت است و لذا در طول تاريخ عبادت و كرنش و خضوع در جوامع بشري وجود داشته است هر چند در اكثر موارد اين مسأله مهم به خرافه گرائي كشيده شده است، ولي به هر حال آن نياز مبرم و اقتضاي روحي هر كس نسبت به مناجات و خلوت با خدا به طور صحيح بايد برآورده شود و به درستي روح انسان از اين جهت بايد اشباع شود زيرا به صريح آيه شريفه كه مي فرمايد: «همانا دل ها با ياد خدا آرام مي گيرد»،(3) روح انسان دچار اضطراب است و آرامش واقعي را ندارد مگر آنگاه كه با خدا ارتباطي داشته و به او توكل نموده و فقط به او متكي باشد.
2. زماني را براي تأمين هزينه و معاش زندگي قرار دهد كه از ضروريات اوليه زندگي بشر است و اگر تأمين نشود زندگي دوام نخواهد داشت.
3. زماني را براي وا داشتن خويشتن به استفاده از لذت هاي حلال كه مايه زيبائي است اختصاص بدهد.
__________________
1. دشتي، محمد، نهج البلاغه، مشرقين، چاپ چهارم، 1379ش،ص724.
2. نهج البلاغه کلمات قصار شماره 390.
3. [=Times New Roman]أَلا بِذِكرِ اللَّهِ تَطمَئِنُّ القُلُوبُ ؛ رعد13//24