مهریه در قرآن
تب‌های اولیه
هر زمان که صحبت از عقد و ازدواج پیش می آید بلافاصله صحبت ازمیزان مهرو مهریه به میان میاید.مهر به فتح میم در لغت، "کابین" یا "دست پیمان" گویند و آن مالی است که زن بر اثر ازدواج مالک آن میگردد.
لفظ «مهر» که جمع آن «مهور» است از ریشه مهر به ضم میم و فتح هاء که واژهی عربی است اخذ شده است.
مهریه در قرآن
چنانکه از فرهنگ موضوعی قرآن کریم بر میآید کلمهای مهر عینا در قرآن مجید به کار نرفته است. بلکه در قرآن از مهر به عنوان «صدقات» در آیهی چهارم از سوره نساء یاد شده و در آیات مختلف تحت عنوان «اجور» آمده است و اطلاق اجور بیشتر در مورد متعه و ازدواج با کنیزان است . اما کلمهی دیگری نیز که به جای مهر به کار میرود «صداق» ، به فتح اول یا کسر اول است که آن را نیز این گونه تعریف کردهاند که: «مالی است که مرد در عقد ازدواج به زن میدهد .» و آیهی چهارم سورهی مبارکهی نساء به آن اشاره دارد: «آتوا النساء صدقاتهن نحلة» صدقه، به ضم دال، از مادهای صدق است و بر آن جهتبه مهر صداق گفته یا صدقه گفته میشود که نشانهی راستین بودن علاقهی مرد است، بعضی از مفسرین مانند صاحب کشاف به این نکته تصریح کردهاند . مهر علاوه بر صداق و اجرت، فریضه نامیده میشود . مانند کلام قرآن مجید: «و ان طلقتموهن من قبل ان تمسوهن و قد فرضتم لهن فریضة فنصف ما فرضتم .» اما کلمه نحله در سورهی مبارکهی نساء آیهی ۴ کاملا تصریح میکند که مهر هیچ عنوانی جز عنوان تقدیمی و عطیه و هدیه ندارد.
مقدار مهریه
امام باقر فرمودند: «الصداق ما تراضا علیه قل او کثر» یعنی آنچه طرفین ازدواج به آن راضی میشوند کم باشد یا زیاد همان مهریه است . البته مهریه تا هر اندازه چه باشد اشکالی ندارد . سورهی مبارکه نساء آیهی ۲۰و ان اردتم استبدال زوج مکان و آتیتم احداهن قنطارا فلا تاخذوا منه شیئا اتاخذونه بهتانا و اثما مبینا.
اگر خواستید زنی را رها کرده و زنی دیگر به جای او اختیار کنید و مال بسیاری مهر او کردهاید البته نباید چیزی از او باز گیرید آیا بوسیله تهمت زدن به زن مهر او را میگیرند و این گناهی فاش و زشتی اینکار آشکار است .» دلیل استبر آن که زیاد بودن مهریه تا هر اندازه هیچ اشکالی ندارد . اما دلایل دیگری نیز هست که میتواند به صورت وجوب یا استحباب اندازهی مهریه را تحدید کند . مثلا اگر زیاد بودن مهریه ایجاد عسر و حرج میکند یا اگر مانع ازدواج دختر باشد و او را به امر نامشروع به کشاند یا نوعی اسراف و تبذیر و تجملات ناروا در جامعه ایجاد کند . که برای تشخیص موارد آنها باید به فتوای اهل فتوی مراجعه نمود.
بهتر بود در این مسئله بجای آنکه این همه بر روی حد مهر تاکید شود که هیچ حدی ندارد (خصوصا در روزگار کنونی که بر اثر چشم و هم چشمی تعیین مهریه بالاتر موجب افتخار و سرافرازی است) بیشتر بر روی این مسئله تاکید شود که مهر مقداری تعیین شود که خود پسر توانایی آن را حتی در آن لحظه دارد.
منبع: زن فردا
در ديني كه حق طلاق و تعدد زوجات با مرده مهر زياد هم بايد با زن باشه كه همسر براحتي طلاقش نده شما چون اقا هستيد به نفع خودتون حرف ميزنيد
در ديني كه حق طلاق و تعدد زوجات با مرده مهر زياد هم بايد با زن باشه كه همسر براحتي طلاقش نده شما چون اقا هستيد به نفع خودتون حرف ميزنيد
سلام
ببخشید اما می شود بگویید اگر بنا باشه طلاق بده می دهد؟
راستی چرا می گویید چون مردید اینو می گوید
همین جمله در مورد خودتان صادق نیست؟
دوست من یک زن باید قلب مرد را تسخیر کنه اونم با مهر و محبت اش
و خود ارایی برای همسر در چارچوب شرع
ولی اگر زن بد باشد مرد هرجوری هست طلاق میده(اگر بخواهد)
ســلام:Gol:
دوستان در مورد " حق طلاق " و " تعدد زوجات " تاپیکهایی در سایت هست.
اگر در این خصوص سوالاتی دارید، در همان تاپیکها مطرح بفرمایید و در این تاپیک در مورد این
موضوع بحث نکنید که خارج از موضوع ان است.
با تشکر:Gol:
سلامببخشید اما می شود بگویید اگر بنا باشه طلاق بده می دهد؟
راستی چرا می گویید چون مردید اینو می گوید
همین جمله در مورد خودتان صادق نیست؟
دوست من یک زن باید قلب مرد را تسخیر کنه اونم با مهر و محبت اش
و خود ارایی برای همسر در چارچوب شرع
ولی اگر زن بد باشد مرد هرجوری هست طلاق میده(اگر بخواهد)
ببخشيد ولي من نميگم زن بايد بد باشه اتفاقا بايد با محبت و خوب باشه ولي مهرش حدي باشه كه اگه مرد طلاقش داد اواره نشه خوب مردا تنوع طلبن ممكنه بخاطر اين خصلت زود زده شن از همسرشون ولي وقتي ميبينن مهرش كم نيست طلاقش نميدن در قران هم هست كه مهر اگه زياد باشه هم بايد پرداخت شه :Gol:
وَ إِنْ أَرَدْتُمُ اسْتِبْدالَ زَوْجٍ مَكانَ زَوْجٍ وَ آتَيْتُمْ إِحْداهُنَّ قِنْطاراً فَلا تَأْخُذُوا مِنْهُ
شَيْئاً أَ تَأْخُذُونَهُ بُهْتاناً وَ إِثْماً مُبِيناً(نساء/20)
در تفاسیر ذیل این آیه شریفه آمده است:
مرويست كه عمر بر بالاى منبر منع كرد مردم را از تعيين مهر بسيار، زنى باو گفت كه: چرا باز ميگيرى از ما چيزى را كه خداى تعالى آن را بر ما حلال گردانيده است؟ و اين آيه را خواند. عمر گفت كه: همه كس داناترند از عمر حتى زنان! و برگشت از منع مذكور. سبحان اللَّه هر گاه شخصى باقرار خود از زنان كمتر باشد چگونه سزاوار آنست كه جاى شير مردان را تكيه گاه خود گرداند؟(تفسير شريف لاهيجي، ج1، ص: 452)
فخررازی نیز در تفسیر خود به این روایت اشاره کرده است و می نویسد:
«روي أن عمر رضي اللَّه عنه قال على المنبر: ألا لا تغالوا في مهور نسائكم، فقامت امرأة فقالت: يا ابن الخطاب اللَّه يعطينا و أنت تمنع و تلت هذه الآية، فقال عمر: كل الناس أفقه من عمر، و رجع عن كراهة المغالاة.»(مفاتيح الغيب، ج10، ص: 13)