نظر شخصی در مسائل دینی (درست یا غلط)

از انجا که انجام احکام واجب است و باید عینیا انجام گیرد.
آیا در مسائل شرعی و فقهی و ... ( ضروریات دینی ) نظر شخصی جایگاهی دارد؟

یا آیا اکثریت مخالف یک حکم باعث می شود آن حکم فاقد ارزش شود؟

از نظر شرعی افرادی که آگاهانه بدعت گذاری میکنند چه کسانی هستند؟؟؟؟؟
و اینکه پافشاری بر نظرات شخصی و بدعت گونه چه حکمی دارد ، هم خود فلسفه بدعت و هم شخص بدعت گذار؟
و اینکه آیا بعد از فهمیدن اشتباه باید بیایند و سخن خویش را پس بگیرند یا خیر؟

بدعت نوعی دخالت و تصرف در دین است که منجر به کم شدن یا زیاد شدن اجزای دین می گردد اگر کسی ادعایی ثابت نشده در دین را مطرح کند و آن را جزء دین بشمارد ، بدعت ایجاد کرده است.

بحث اول
در بسیاری از بحث ها ( اصول و ضروریات دینی) عده ای پیرامون شرع ، فقه و ... نظراتی را بیان میکنند که خلاف مواضین دین است.
و وقتی گفته می شود سخن شما غلط است.
شروع میکنند به گفتن عبارتهای از قبیل نظر شخصی بنده این است ، عرف این را میگوید ، اکثریت این را قبول دارند و....
وقتی هم که گفته می شود دین این سخن را قبول ندارد ، عده ای هم در طرفداری از آن افراد میگویند ایشون نظر خودشون را دادند و ....

سوال:

از انجا که انجام احکام واجب است و باید عینیا انجام گیرد.
آیا در مسائل شرعی و فقهی و ... ( ضروریات دینی ) نظر شخصی جایگاهی دارد؟

یا آیا اکثریت مخالف یک حکم باعث می شود آن حکم فاقد ارزش شود؟

گاهی پیش میاد در جمعی هستیم و یه نفر تیریپ روشنفکری بر می داره و شروع به اظهار فضل میکنه که من به این اعتقاد دارم و به این ندارم ، و خدا توی قرآن اینو گفته ، و فلان جا اینو گفته ، در حالی که کاملا مشخص هست دچار کج فهمی عمیقی شده و اصلا یا چنین چیزی در قرآن نیست یا کاملا اشتباه متوجه شده.
وقتی هم اعتراض میکنی که این حرفهارو از کجات در میاری؟ میگه تو می خوای به من بگی؟ تو می خوای به من یاد بدی؟ ( یعنی من خودم ختم روزگارم )

حالا خودش تنها باشه موردی نداره ، گاهی افراد ساده و زود باوری در جمع حضور دارن که از حرفهاش تعجب میکنن و میگن عههه ما نمی دونستیم اینجوریه.

خب این داره چند تا آدم ساده رو خواسته یا ناخواسته فریب میده.

وقتی هم که می خوای دفاع کنی که حرفت اشتباهه همیشه دلخوری بوجود میاد.

حالا من باید چکار کنم؟

مرجع: مکارم شیرازی

[="Black"]بسم الله الرحمن الرحیم

عرض سلام و ادب و احترام

ابتدا اینکه یکی از صول دین مثلا بحث حجاب بانوان است.
زمانی یک بانوی محترم طرح سوال میکند و دلایل مخالفت خویش را بیان میکند و حتی بحث به جدل کشیده می شود. این بحثش جداست.

اما زمانی یک فرد بدون دلیل آوردن و بدون منطق سخنانی را به زبان می اورد آنهم در جمع اینجا بحثش جداست... اگر شما نتوانستید فرد را قانع کنید باید صریحا مخالفت کنید.
زیرا عدم مخالفت صریح شما در جمعی که اطلاعاتشان کم است یعنی تایید سخن طرف مقابل.
در چنین شرایطی نباید اجازه دهید فرد با بیان اینکه من نظر شخصی خود را دادم مظلوم نمایی کند... زیرا در اصول دینی جای هیچ دیدگاه شخصی وجود ندارد.
باید ثابت کنید حکم حکم خداست و جای هیچ دخل و تصرفی نیست و نظر شخصی جایگاهی ندارد.

[/]

ابتدا سپاس بابت پاسخگویی شما.

آیا احادیثی در خصوص بدعت و بدعت گذار وجود دارد؟؟؟؟؟
آیا احادیثی در خصوص سخنوران آخرالزمان که گروه های تشکیل میدهند و بدعت گذاری میکنند وجود دارد؟؟؟؟؟ تکلیف در برخورد با این گروه ها چیست؟؟؟؟؟

بسم الله الرحمن الرحیم

عرض سلام و ادب و احترام.

ابتدا اینکه بنده قصدم این بود بگویم حجاب جزء ضروریات است به اشتباه نوشتم اصول.

دوم اینکه اصول دین پنج است نه سه.
توحید - عدل - امامت - نبوت - معاد.

اصول دین بر پایه اعتقادات قلبی بنا نهاده شد. و فروع و ضروریات دین بر پایه عمل. و ضروریات بحثهای دارد که مربوط به این تاپیک نیست.

دوست گرامی بحث سر این نیست که اگر اصول دین را جا بیاندازیم و ... باقی موارد درست می شود یا خیر. لطفا بحث را احساسی و عرفانی نکنید.

بحث سر این است اگر شخصی احکام را در جایی که جمعیت زیاد است وارونه بیان کرد و در آخر گفت خوب نظر شخصی دادم چیست.
توجه داشته باشید شما اگر در پاسخ به سخن آن فرد سکوت کنید باعث گمراهی کسانی می شود که اطلاعات درستی ندارند.
اینجا وظیفه شماست که صراحت مخالفت کنید و اگر فرد بیان کرد نظر شخصی دادم به او فهمانده شود در بحث احکام دینی جایی برای نظرات شخصی وجود ندارد.
حتی اگر تمام افرادی که روی کره زمین به اجماع برسند که مثلا روزه گرفتن غلط است... حکم تغییر نخواهد کرد... و اگر بین این همه یک تن قبول داشت روزه واجب است باید بیان کند و با اکثریت جهان نیز مخالفت کند.

در احکام دینی جایی برای نظر شخصی من و شما و اکثریت وجود ندارد.

درزمان امام خمینی(ره) زنی در پاسخ به سوال خبرنگار که الگویتان کیست گفت الگوی من اوشین است. به دلیل اینکه رسانه ملی سخن آن زن را نقد نکرد. و برای اینکه عده ای ناآگاه از مسائل دینی گمراه نشوند امام خمینی(ره) حکم اعدام آن زن را صادر کردند... اما بعد از توبه آن زن و اظهار پ]شیمانی و .... حکم برگشت و زن اعدام نشد.

دوست عزیز بنده به شما پیشنهاد میکنم بیشتر مطالعه کنید سپس بیایید برای بحث.
هم در مسائل دینی و هم در مسائل تاریخ کشور.

در مذهب شیعه اصول دین پنج تاست برادر عزیز.... توحید - عدل - نبودت - امامت - معاد.

لطفا برای خودتان تفسیر نفرمایید .

اصول دین سه تاست برادر

دوست عزیز بهتره تا مادامی که به درجه اجتهاد نرسیدید ازخودتون حکمی صادر نکنید و اگر سخنی میگویید با سند سخن بگویید.

لطفا نظر شخصی خودتون رو بیان نفرمایید... اگر از بزرگان حرفی برای گفتن دارید با سند بیان بفرمایید. در غیر این صورت نظر شخصی شما در این تایپک برای بنده اصلا اهمیتی ندارد.

درضمن وقتی چیزی رو نمیدونید نیایید به صراحت رد نکنید....

امام خمینی(ره) حکم اعدام آن زن را صادر کردند

در صورتي كه ثابت شود قصد توهين دركار بوده است، بلاشك فرد توهين‌كننده محكوم به اعدام است.

درضمن آن زن گناهی نکرده بود و فقط صداقت داشت و اهل ریا نبود و نظر خودش را گفت...قطعا الآن هم اگر بود حکم اعدامش صادر نمی شد و آن زمان هم برای او حکمی صادر نشده بود و ایشان توبه هم نکرد، چون گناهی نکرده بود!

درضمن وقتی چیزی رو نمیدونید نیایید به صراحت رد نکنید....

دو نکته :
1 - برخلاف تصور اشتباه شما پیدا کردن زن مصاحبه شونده همانند آب خوردن آسان بود.

احساس بنده این است شما سخنران مد نظر را می شناسید و با این جملات قصد دارید او را تبرئه کنید. البته شاید هم شک ینده غلط باشد.و امیدوارم غلط باشد.

[="Black"]بسم الله الرحمن الرحیم

دوست گرامی ، از نظر ما مذهب ما همان دین ماست. دین اسلام واحد است شیعه یعنی پیرو 12 امام معصوم(ع).
مذهب برای این زمان است که 71 فرقه دیگر از اسلام وجود دارد.
در ضمن طبق عقدیه مذهب شیعه اصول دین پنج است. نه اینکه اصول مذهب پنج تاست.
متکلمان امامیه نگفتند اصول مذهب پنج تاست. گفتند در مذهب شیعه اصول دین پنج تاست. ( معنی این دو جمله خیلی فرق میکنه )
اصول مذهب غلط است... اصول دین درست است.
اگر کسی از مذهب شیعه خارج شود ، حکم کافر را دارد. یعنی دین اسلامش هم قابل قبول نیست.
طبق نظر تمام مراجع شیعه انکار هر کدام از 12 امام توسط یک فرد ، باعث کفر آن فرد می شود.
یعنی اگر کسی بگوبد من اصل امامت در اسلام را قبول ندارم کلا کافر محسوب می شود.

دوست گرامی بهتره نظر امام خمینی(ره) را بادقت بیشتری بخوانید... وقتی امام خمینی(ره) ابتدای امر اخراج مسئول مورد نظر را خواستار می شوند و وقتی تغزیز تمام دست اندرکاران برنامه را خواستار می شوند یعنی طبق نظر امام خمینی(ره) توهین صورت گرفته است... و اینکه گفتند اگر توهین شد اعدام بشود برای راه نجات با بخشش است...
درضمن دوست گرامی آن خانم معذرت خواهی کردند و .....
چون توهین صورت گرفته بود عده ای زندانی شدند و حد جاری شد. مگر برای بیگناه هم حد جاری میشود؟؟؟؟؟ شما میگویید توهین نشده بود ، یعنی به نظر شما این نظام به اشتباه حد جاری کرد؟؟؟؟؟
حکم امام خمینی(ره) مشابه حکم زناست... فردی که همسر داشته باشد و با زن محسنه زنا کند حکمش اعدام است. درصورتی که چهار شاهد عادل وجود داشته باشد. حال شریاط فرد عادل خودش ماجرا دارد....

درضمن دوست گرامی طبق نظر کارشناس اگر کسی اشتباه کرد و حکم اسلام را باب میل خود تفسیر کرد... در صورتی که عده ای نا آسنا با مسائل دینی حضور داشته باشند... و شما هم بتوانید پاسخ درست را بدهید باید با سخن ان فرد مخالفت کنید و حقیقت را بازگو کنید.... و نگذارید آن شخص سخن باطلش را ادامه دهد و باعث گمراهی شود.
میخوایید حکم سکوت در برابر انحراف را نیز بیان کنم.البته باسند که شماهم ناراحت نشید.
[/]

امامت از فروع دین است یا ازاصول دین است، لطفاً دلایل محکمی در برابر شبهات دهید با تشکر
تعداد بازدید: 1602 مطرح شده توسط: هادی صفری هادی صفری
پاسخ
آیت الله سید علی حسینی میلانی مدظله
بسمه تعالی
السلام علکیم
به عقیده اینجانب از اصول است

اصول دین یعنی اصول ادیان توحیدی که همه ادیان توحیدی آن را قبول دارند.
و همانا توحید و نبوت و معاد است

بسم الله الرحمن الرحیم

عرض سلام و ادب و احترام خدمت دوستان

و عرض سلام خدمت کارشناس گرامی

بحث اول
در بسیاری از بحث ها ( اصول و ضروریات دینی) عده ای پیرامون شرع ، فقه و ... نظراتی را بیان میکنند که خلاف مواضین دین است.
و وقتی گفته می شود سخن شما غلط است.
شروع میکنند به گفتن عبارتهای از قبیل نظر شخصی بنده این است ، عرف این را میگوید ، اکثریت این را قبول دارند و....
وقتی هم که گفته می شود دین این سخن را قبول ندارد ، عده ای هم در طرفداری از آن افراد میگویند ایشون نظر خودشون را دادند و ....

بحث دوم:
عده ای از سخنرانان معروف پیشنهاداتی میدهند که بدعت محسوب می شود.
همانند پیشنهاد ساخت رمی جمرات در مشهد.
وقتی هم که به ان عده گفته می شود این بدعت است. در سخنرانی های بعدی خودشان میگویند عده ای بخاطر یک پیشنهاد میخواهند ما را تخریب کنند و به نوعی از آب گل آلود ماهی بگیرند.
و واژه های دیگری را برای فرار از بار مسئولیتی سخن خویش بیان میکنند.

سوال:
از نظر شرعی افرادی که آگاهانه بدعت گذاری میکنند چه کسانی هستند؟؟؟؟؟

اصول دین...توحید نبوت و معاد است....

اصول دین پنج است نه سه.
توحید - عدل - امامت - نبوت - معاد.
اصول دین بر پایه اعتقادات قلبی بنا نهاده شد. و فروع و ضروریات دین بر پایه عمل. و ضروریات بحثهای دارد که مربوط به این تاپیک نیست.

اصول دین سه تاست برادر.....نظر شخصی در مسائل دین ممنوع:)

در مذهب شیعه اصول دین پنج تاست برادر عزیز.... توحید - عدل - نبودت - امامت - معاد.
لطفا برای خودتان تفسیر نفرمایید . از دیدگاه اهل سنت اصول دین سه تاست ( توحید - نبوت و معاد )
اما طبق نظر علما در مذهب شیعه دو اصل دیگر به نام ( عدل و امامت ) جود دارد.
و پیشگام این نظریه میرزای قمی بود و امروزه علمای شیعه این راقبول دارند.
و انکار امامت و عدل را انکار مذهب شیعه دانستند.
و بعد از میرزای قمی تمام متکلمان امامیه بر سر این پنج اصل به احماع رسیدند. امامت به معنی قبول داشتن هر 12 امام است.
و تمام این متکلمان دینی بر این باورند رد اصل امامت به منزله رد مذهب شیعه است.
یعنی هرکس بگوید امامت جژء اصول دین نیست شیعه نیست.( از مذهب شیعه خارج است)

کاملا درست است....
البته تا حالا صحبت از اصول دین بود...حالا شد اصول مذهب تشیع!

دوست گرامی ، از نظر ما مذهب ما همان دین ماست. دین اسلام واحد است شیعه یعنی پیرو 12 امام معصوم(ع).
مذهب برای این زمان است که 71 فرقه دیگر از اسلام وجود دارد.
در ضمن طبق عقدیه مذهب شیعه اصول دین پنج است. نه اینکه اصول مذهب پنج تاست.
متکلمان امامیه نگفتند اصول مذهب پنج تاست. گفتند در مذهب شیعه اصول دین پنج تاست. ( معنی این دو جمله خیلی فرق میکنه )
اصول مذهب غلط است... اصول دین درست است.
اگر کسی از مذهب شیعه خارج شود ، حکم کافر را دارد. یعنی دین اسلامش هم قابل قبول نیست.
طبق نظر تمام مراجع شیعه انکار هر کدام از 12 امام توسط یک فرد ، باعث کفر آن فرد می شود.
یعنی اگر کسی بگوبد من اصل امامت در اسلام را قبول ندارم کلا کافر محسوب می شود.

امامت و عدل به دليل اينكه دو بحث اساسي در اعتقاد شيعه هستند و براي تمايز از ساير فرقِ اسلامي ، در فقه شيعه مطرح شده اند
اگر دقت كنيم ، امامت زيرمجموعهء نبوت است و عدل زيرمجموعهء توحيد
پس به عبارت ديگر مي توان گفت اصول شيعه نيز همان سه مورد است ، با اين تفاوت كه تعريف شيعه از اين اصول با تعريف ساير اديان متفاوت است
و بخشي از اين تعريفِ متفاوت ، شامل پذيرش امامت در ذيل نبوت ، و پذيرش عدل در ذيل توحيد نيز ميشود

هر کس آشکارا بخواهد مناسک و محلهای که خداوند دستور فرمود را به میل خودش تغییر دهد بدعت گذار است

سلام نامی از نامهای خداس
سلام

از طرفی سخن این نیست که حکمی از طرف مرجعی اشتباه صادر شود یا خیر. سخن بر سر تحت شعاع قرار دادن احکام الهی است.

فقها از روی هوا و هوس حرف نمیزنند. و در هیچ کجا نظر شخصی نمیدهند و نظرشان بر پایه روایات مختلف است.

بر خلاف نظر شخصی که بر هیچ آیه و روایتی استوار نیست ، یا اینکه مثل خوارج ، وهابیت و گروهای مختلف دیگر فقط به ظاهر قرآن و معنی تحت اللفظی آن اکتفاء میکنند.

تمام مناسک حج و نوع و روش آن همه دستور خداست. هر کس آشکارا بخواهد مناسک و محلهای که خداوند دستور فرمود را به میل خودش تغییر دهد بدعت گذار است. تعارف هم با فرد یا گروهی نداریم.
ما با افراد دین را نمیسنجیم که بیاییم سخن اشتباه و بی اساس فرد یا گروهی را به هر نحوی توجیه کنیم.
معیار ما دین است ( قرآن و سنت پیغمبر(ص) و اهل بیت(ع) ) و با همین دین افراد را میسنجیم.
...
مطالبی که ما خوانده بودیم فراتر از یک پیشنهاد بود. مخصوصا با اتفاقاتی که در جلوی سازمان استان قدس رضوی رخ داد. از طرفی انقدر تجربه داریم که میدانیم برخی از پیشنهادها را نباید علنی کرد.

وقتی شخصی پیشنهادش را علنی میکند یعنی این باور من است و هرکس که مرا قبول دارد مرا یاری دهد.

دوست گرامی پیرامون اصول دین باید عرض کنم که هر پنج اصل از دل قران در آمده است.
طبق آیه تبلیغ ، آیه اکمال ، آیه اولی امر و آیه ولایت یکی از اصلهای دین اعتقاد به امامت است.

اصول دین هم به این معنی و مفهوم است که اگر کسی آن اصل را قبول نداشته باشد از دین خارج است.
آیا می شود کسی بگوید من امامت را قبول ندارم ولی شیعه هستم!
همچنین توحید ، عدل ، نبوت ، معاد

حال چرا اینها شدند اصل و تولی و تبری شدند فروع دین.

1 - اصل یعنی اعتقاد به یک مکتب و آیین. فروع یعنی اعمالی که در این مکتب و آیین از الزامات است.
اصل جزء مسائل اعتقادی است. اما فروع جزء مسائل عملی است.
شما بصورت عملی نمیتوانید نبوت را انجام دهید.

2 - اصل و فرع هر دو در یک راستا قرار دارند. اصل به این دلیل شد اصل که شاکله اصلی و اعتقادی را ایجاد مکیند.
فرع به این دلیل شد فرع که ایمان آورندگان به اصل می بایست آنها را انجام دهند.

3 - به عبارت دیگر اصل فقط در ید قدرت خداست. اما فرع را فرد میتواند کم و زیاد کند.(برای خودش).
یعنی افراد قدرت دخل و تصرف در فرع را دارند. و حتی میتوانند با بدعت آن را در عمل تغییر دهند.
یعنی یک فرد این قدرت را دارد که نماز بخواند یا خیر ، امر به معروف کند یا خیر ، برائت را به زبان بیاورد یا خیر ، حج برود یا خیر ، جهاد کند یا خیر.
اما یک فرد نمیتواند توحید را از بین ببرد. یا اینکه بگوید از امروز فلان شخص پیغمبر است.

4 - اصل با توجه به شرایط قابل تغییر نیست.
اما فرع با توجه به شرایط خاص ، تغییر میکند.
مثال مامور اطلاعاتی نباید در زمان جاسوسی نماز بخواند. نباید اعلام برائت کند. نباید روزه بگیرد و کارهای دیگر.
در برهه ای از زمان بخاطر فشار دشمنان شیعیان مجبور به تقیه می شدند. و در انجام واجبات می بایست آشکارا انجام ندهند و اگر مجبور میشدند خلافش را انجام دهند.
در برهه ای از زمان تولی و تبری جایگاهی نداشت.

تعریف پیرامون اصول و فروع بسیار زیاد است و متنوع که از زوایای مختلف بیان میشود و اگر همه کنار همه قرار گیرند به پنج اصل می رسیم. توحید ، عدل ، نبوت ، امامت و معاد.