نکته های ناب راجع به نماز
تب‌های اولیه
1. همه اعمال تابع نماز است
مولی علی علیه السلام می فرمایند :
صَلِّ الصَّلَاةَ لِوَقْتِهَا الْمُؤَقَّتِ لَهَا وَ لَا تُعَجِّلْ وَقْتَهَا لِفَرَاغٍ وَ لَا تُؤَخِّرْهَا عَنْ
وَقْتِهَا لِاشْتِغَالٍ وَ اعْلَمْ أَنَّ كُلَّ شَيْءٍ مِنْ عَمَلِكَ تَبَعٌ لِصَلَاتِكَ
نمازرا وقتی که برای آن تعیین شده به جای آر . نه به دلیل فراغت و
بیکاری آن را پیش از وقتش برگزارکنی ونه به دلیل کار وگرفتاری آن را
از وقت خود به تاخیر افکن و بدان که همه کارهایت تابع نماز توست
إِنَّني أَنَا اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ أَنَا فَاعْبُدْني وَ أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِكْري (12طه)
من خداى يكتايم، معبودى جز من نيست، عبادت من كن و براى ياد كردن من نماز به پا كن
نماز بهترين وسيله ياد خدا-
در آيات فوق به يكى از فلسفههاى مهم نماز اشاره شده است، و آن اينكه انسان در زندگى اين جهان با توجه به" عوامل غافل كننده" نياز به تذكر و يادآورى دارد، با وسيلهاى كه در فاصلههاى مختلف زمانى، خدا و رستاخيز و دعوت پيامبران و هدف آفرينش را به ياد او آورد و از غرق شدن در گرداب غفلت و بيخبرى حفظ كند، نماز اين وظيفه مهم را بر عهده دارد.
انسان صبحگاهان از خواب برمىخيزد، خوابى كه او را از همه چيز اين جهان بيگانه كرده، مىخواهد برنامه زندگى را شروع كند، قبل از هر چيز به سراغ نماز مىرود، قلب و جان خود را با ياد خدا صفا مىدهد، از او نيرو و مدد مىگيرد، و آماده سعى و تلاش توأم با پاكى و صداقت مىگردد.
باز هنگامى كه غرق كارهاى روزانه شد و چند ساعتى گذشت و چه بسا ميان او و ياد خدا جدايى افتاد، ناگاه ظهر مىشود و صداى مؤذن را مىشنود اللَّه اكبر! ..
حى على الصلاة!:" خدا از همه چيز برتر است، برتر از آنست كه توصيف شود ... بشتاب به سوى نماز" به سراغ نماز مىرود در برابر معبود خود به راز و نياز مىايستد، و اگر گرد و غبار غفلتى بر قلب او نشسته، آن را شستشو مىدهد اينجا است كه خدا در نخستين دستورات در آغاز وحى به موسى مىگويد نماز
را بر پا دار تا به ياد من باشى.
امام صادق علیه السلام فرمود:
«ان العبد اذا صلى الصلوة في وقتها و حافظ عليها ارتفعت بيضاء نقيه . تقول حفظتني حفظك الله و اذا لم يصلها لوقتها و لم يحافظ عليها ارتفعت سوداء مظلمه تقول ضيعتنى ضيعك الله»
انسان وقتى نماز را در اول وقت خواند، اين نماز به صورت يك امر تابان جلوه مى كند و مى گويد: تو مرا حفظ كردى خدا تو را حفظ كند . و اگر كسى نماز را نخواند و يا در وقت نخواند، به صورت يك چهره تاريك در مى آيد و مى گويد: تو مرا ضايع كردى خدا تو را ضايع كند .
من لايحضره الفقيه، ج1، باب30، حديث6 .