جمع بندی نگاه به نامحرم و استرس

بسم الله الرحمن الرحیم
عرض سلام و احترام

منظورتان از اینکه «دچار استرس نسبت به او می شوم» چیست؟!
چه نوع استرسی؟ چه فکری به ذهن شما خطور می کند؟

پرسش: من یک دختر هستم و نگاه و رفتار و گفتارم رو نسبت به نامحرم ها کنترل می کنم. اما مسئله ای که آزارم می دهد این است که وقتی به پسری گذرا یا به طور غیر مستقیم نگاه می کنم دچار استرس نسبت به او می شوم. با اینکه شاید اصلا آدم بدی نباشد. آیا من زیادی به خودم سخت می گیرم؟ اشکال کار کجاست؟

پاسخ: اینکه نگاه و گفتارتان را کنترل می کنید بسیار عالی ست. این نوع کنترل باعث می شود که شما از اعمالی که گاهی زمینه ساز گناه می شوند، دور بمانید. اما اینکه در برخورد با نامحرم دچار استرس می شوید، اگر به معنای بدبینی شما نسبت به آنها باشد، کار درستی نیست. انسان مومن باید نسبت به رفتارش محتاط بوده و از مقدماتی که ممکن است مشکل ساز شوند دوری کند، اما نمی تواند سؤظن و بدبینی بی جا نسبت به دیگران داشته باشد. امیرالمومنین على (عليه السلام) فرمودند: «إيّاكَ أن تُسِيءَ الظَّنَّ؛ فإنّ سُوءَ الظَّنِّ يُفسِدُ العِبادَةَ؛ از بد گمانى بپرهيز؛ زيرا بد گمانى عبادت را تباه مى كند.» (۱) همچنین پيامبر گرامی اسلام (صلى الله عليه و آله و سلم) فرموده اند: «مَن أساءَ بأخِيهِ الظَّنَّ فَقَد أساءَ بِرَبِّهِ، إنّ اللّهَ تعالى يقولُ اجْتَنِبُوا كَثيرا مِنَ الظَّنِّ؛ هر كه به برادر خود گمان بد ببرد، به پرودگارش گمان بد برده است؛ زيرا خداوند متعال مى فرمايد از بسيارى از گمان ها بپرهيزيد» (۲)

پی نوشت ها:
۱. محمدی ری شهری، محمد، میزان الحکمه، مترجم شیخی، حمیدرضا، موسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، قم، ج ۶، ص ۵۷۱
۲. محمدی ری شهری، محمد؛ حکمت نامه پیامبر اعظم؛ موسسه علمی دارالحدیث؛ قم ۱۳۸۶؛ ج ۹، ص ۶۲