همدری با خانواده های شهدای حادثه منا
تبهای اولیه
چه سعادتی داشتند که با لباس احرام دعوت حق را لبیک گفتند.
« وَلاَ تَقُولُواْ لِمَنْ يُقْتَلُ فِي سَبيلِ اللّهِ أَمْوَاتٌ بَلْ أَحْيَاء وَلَكِن لاَّ تَشْعُرُونَ » [1]البقرة آیه : 154
«آنان را که در راه خدا کشته می شوند ، مرده نخوانيد آنها زنده اند و، شما در نمی يابيد.»
گر چه از دست دادن عزیزان در یک کشور غریب سخت و ناگوار است ولی یادمان نرود که آنها به زیارت نزدیکترین محبوب خود رفته بودند که این زیارت به وصال ابدی منجر شد،چه سعادتی بهتر از این!
مطمئنا آنها جزء بخشیده شدگان درگاه رحمت الهی بوده اند!
.......
پی نوشت:
1. البقرة آیه : 154
خداوند ، امسال برخی از میهمانانش را پیش خود نگه داشت و نگذاشت برگردند... حج آنها را به "لقاء" خود ختم نمود ، به آنها خلعت شهادت عنایت فرمود.... و اینان چقدر میهمانان ویژه ای بودند!
وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاء عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ .
سلام
منم به سهم خودم به خانواده محترم جانباختگان این حادثه تلخ تسلیت میگم ، و از خدای مهربان برای بازماندگان طلب صبر دارم.
ما که فقط خبر رو از تلویزیون شنیدیم و حاجی دور و بر آشنا نداشتیم غمگین و ناراحت شدیم.....دیگه خانواده های اون عزیزان که....:hey:
ان شاء الله خداوند به خانواده هاشون صبر بده و به خودشون بهترین مراتب....
خدایا بهمون صبر بده.....
خیلی دردناکه وقتی پارچه نوشتی که حجتون قبول بعد حالا تبدیل میشه به پارچه سیاه
امیدوارم هیچ وقت این حسو کسی دیگه تجربه نکنه.خیلی سخته بخدا:crying:
اصلا دل ادم کباب میشه وقتی میبینه بجای خنده همه با گریه از فرودگاه میان
یکی دنبال پدرشه یکی برادرش یکی مادرش یکی همسرش :Ghamgin:
مخصوصا که حرفای مادر آقای حاجی حسنی که با صدای لرزون گفتن بهترین ثمره زندگیمو هدیه پروردگار کردم
یا اون خانمی که با گریه گفت بابام برنگشته واقعا اشکمو در اورد
امیدوارم خدا هر جوری که صلاح میدونه دل خانواده های داغ دیده رو تسکین بده و این مصیبت رو براشون سبک تر کنه :geryeh:
:geryeh::geryeh::geryeh:
وقتی از زبان زائرین می شنویم که بیشتر آنها به خاطر تشنگی جان خود را از دست دادند،نا خود اگاه دلها روانه کربلای امام حسین علیه السلام می شوند،و اشکها جاری می شود.
نه مهاجر الی الله بودم و نه توفیق بازمانده ای از آنها...
ولی تو ای مهاجر، جای خالیت را با غبطه پر خواهم کرد که لباس احرامت تاریخ سه روزه نداشته است...
در مسیر چشمه حرکت کردی و در سرچشمه لبیک گفتی ...
میزبانت برای استقبال از تو فرشته هایش را گسیل کرده
و خودش مرهم به دست آماده درمان زخمهایی که در خانه امنش برتو وارد شده است می باشد...
چه مهمانی باشکوهی شده که "راضیة مرضیة" را یکجا بدست آوردید...
در راهی کردن شما به این مهمانی بازماندگانتان به درک "ما رایت الا جمیلا" رسیده اند ...
خانواده های محترم شهدای منا! اجرتان با امام حسین علیه السلام ...