وظیفه ما در مواردی که به طهارت یا نجاست یک شیء یقین نداریم چیست؟

با عرض سلام و احترام سوالی داشتم در مورد اینکه گفته میشه در مورد مسایل احکام طهارت باید آدم در مورد پاک نبودن یا نجس بودن چیزی یقین حاصل کنه به نحوی که بتونه قسم بخوره که الان این شی مثلا نجس شده. اما مواردی هم هست که آدم نه میتونه قسم بخوره به نجس بودن چیزی و نه اینکه میتونه به پاک بودنش قسم بخوره. یعنی همونطور که میدونه شی نجسه اما چون مثلا خوب تفحص نکرده یا مثلا رنگ تیره داشته نتونسته اون مورد رو خوب و صحیح ببینه و ارزیابی کنه.اما دلیل قانع کننده هم نداره که بگه نجس نشده.به عنوان نمونه کف پای من خون اومده و من اون رو دیر متوجه شدم و در کل خونه راه رفتم اما چون احساس چسبیدن پا به سرامیک خونه بهم دست داد نگاه کردم و دیدم کف پام ی کم  خیس و خونیه. خب من خون پام رو دیدم و چون میچسبید به سرامیک فهمیدم این خون باعثش بود اما چون سرامیک و همینطور فرش تیره و قهوه ای رنگ بود هول هولی و  با ی نگاه معمولی چیزی دیده نمیشد و دقیقا نفهمیدم کجاها پا گذاشتم.از بس هم که نگران بودم دقت نکردم ببینم دقیقا چه اتفاقی افتاده. در واقع خون روی فرش و سرامیک رو نتونستم ببینم. که نمیدونم سهوی میشه یا عمدی. فقط گفتم وای برمن که چه اشتباهی کردم بی اینکه بدونم همه جا رو نجس کردم.حالا نمیدونم من درست فهمیدم یا اشتباه میکنم. جای دقیق پا گذاشتنم هم که مشخص نیست و نمیدونم.چون امکان شستشو نبود فرش همونطور موند و چون آشپزخونه هست خیلی وقتها هم آب میریزه ومرطوب میشه. و اگه با رو فرشی هم راه برم به هر حال زیر روفرشی مرطوب میشه  آیا کلا کف خونه رو باید نجس بدونم و چیز مرطوب هم باهاش تماس داشته باشه نجس میشه ؟ ..... ضمنا مرجعم رهبری هستند. ممنون از راهنماییتون