~٠•✿ فـرشـتـه خـیـرات ✿•٠~ویژه نامه ولادت حضرت فاطمه زهراسلام الله علیها و امام خمینی رحمة الله علیه

[h=1]کتاب «جامی از زلال کوثر»[/h] «جامی از زلال کوثر»، روایت عاشقانه ای از کرامت ها و مقام های زیباترین زهره تابان عالم، فاطمه، دختر پیامبر خاتم است. حضرت ایت الله مصباح یزدی در این روایت عارفانه و دل انگیز، گوشه ای از جمال و کمال آن گران قدر بی همتا و آن وجود بی مثل را به گونه ای عاشقانه، معرفی می کند.
«آری! تجلی باطن و حقیقت فاطمه زهرا در بهشت برین، سرچشمه کوثر است، سرچشمه بی کرانه ای که زلال بی همانندش، طهارت بخش بهشتیان برای فیض حضور الاهی می باشد و لیاقت بخش ایشان برای ورود به حریم کبریایی؛ حقیقت یگانه ای که تلاقی گاه قرآن و عترت است و میعادگاه این دو با نبوت.»
حضرت استاد! در این نگاشته روح افزا، جایگاه آن گوهر بی بدیل را در عرش خدا و در کلام رسول خدا صلی الله علیه وآله باز می نمایانند و فاطمه را به عنوان پرتوی از نور احمدی معرفی و رتبه وجودی آن وجود ذی جود را در پیشگاه ساکنان آسمان ها تصویر می کنند.
«آن هنگام که خداوند، نور زهرا را از پدرش، محمد مصطفی صلی الله علیه وآله برگرفت، آسمان ها را چنان درخشش و نورانیتی فرا گرفت که ملایک را جملگی مات و مبهوت خود ساخت؛ چراکه تا پیش از این، چنان نور و ضیایی ندیده بودند. به یقین، نور فاطمه از عظمت و جلالت الاهی سرچشمه گرفت و تمام آسمان ها را غرق نورافشانی خویش گردانید.»

حضرت آیت الله مصباح یزدی، هم چنین در فصلی جامع، با اشاره به اهمیت اسوه پذیری، انواع و آفت های آن، الگوگیری از چشم انداز قرآن را شرح می دهند و شیوه اسوه پذیری از سیره فاطمی را بیان می کنند.
«فاطمه، استوار اسوه حسنه است و این است رمز و راز آن که سیره فاطمی برای همه امامان از نسل او، اسوه، حجت و الگو می گردد و چرا چنین نباشد در حالی که فاطمه، قسمتی از وجود نازنین محمد است و سیره او، جلوه دیگری از سیره رسول الله است. هم چنین حضرت فاطمه، نه تنها الگوی زنان که الگوی تمام جهانیان نیز هست؛ تا آن جا که مولای عدل گستر ما، مادرش فاطمه را اسوه نیکوی زندگانی خویش معرفی می کند».

ایشان هم چنین در ادامه و در فصلی مشروح، جلوه هایی زیبا از سیره حضرت فاطمه را در گاه بندگی و در نهاد خانواده بر می شمارند.
«عبادت فاطمه، از لحاظ کیفیت معنوی، آن چنان بی مانند است که درخشندگی نور آن باعث حیرت و لذت ملایک مقرب الاهی می گردد، تا آن جا که هفتاد هزار فرشته از فرشتگان مقرب الاهی، جملگی بر او سلام و تحیت می فرستند. آن بانوی بی همتا هم چنین کامل ترین اسوه و الگوی حیا، عفت و حجاب نیز هست. آن حضرت چنان حجب، حیا و عفاف را سرلوحه رفتار خویش ساخته که از همه نامحرمان و حتی از مردان نابینا نیز پوشیده و مستور است.»
حضرت علامه با بیان پیشینه و فرجام فدک، راز قیام بزرگ حضرت زهرا سلام الله علیها را در مقابل غاصبان فدک، موشکافی کرده و از حماسه حضرت فاطمه سلام الله علیها، همان فدایی ولایت، اشک واره می نگارند.

«فاطمه، شیداترین پروانه شمع امامت بود؛ پروانه ای که با سوختن خویش به همگان آموخت که امام بر حق، چونان کعبه است؛ کعبه ای که مردم باید بر گردش طواف کنند. حضرت فاطمه بود که عاشقانه ترین پاسداشت را از حریم امامت روا داشت، یگانه ترین اسوه دهی را در همرهی با ولایت ادا ساخت، همو که پهلویش شکست و در خون نشست؛ ولی لحظه ای از یاوری ولی امر خویش از پای ننشست و همو که با فریادهای جان سوز خویش، زیباترین و ماناترین شعار ولایت مداری را در گوش جان پیروان خویش طنین انداز ساخت. خدمت فاطمه به عالم هستی، قابل هیچ وصفی نیست. اگر زهرا و آن خطبه های هدایت گونه اش نبود، امروز نیز ما باور نمی کردیم که حق با علی بوده است. این فاطمه بود که امامت را حیاتی دیگر بخشید، رسالت را مایه ثمر گردید و خلقت را به هدف نزدیک تر کرد».
حضرت ایت الله مصباح یزدی در پایان با اشاره به تعبیر حضرت امام خمینی(ره) درباره حضرت زهرا سلام الله علیها، سیمای آن گوهر پاک را در بیان ذریه او شرح می دهند.
«شما باید به او اقتدا کنید؛ باید زهد، تقوا، عفاف و همه چیزهایی را که او داشته است، تبعیت کنید. الگو حضرت زهراست. الگو پیغمبر است.»

[h=1]تأملّی در اسرار ولادت بانوی بهشتی[/h]
در بررسی ابعاد شخصیّت حضرت زهرا علیهالسلام، موضوع تولّد ایشان یكی از جنبه‌های رازگونه و پیچیده‌ای می ‌باشد كه دارای فرآیند طولانی الهی بوده است. همان‌گونه كه زندگی كوتاه دنیوی آن بانو هنوز سرشار از ناگفته‌های زیاد است و نامعلوم بودن مدفن شریف او سال‌هاست دل عاشقان را داغدار ساخته و قدرش همچون قبرش ناشناخته مانده، تولّد او نیز سِرِّ غامض و سر به مُهری است كه فقط نكاتی از آن، از طریق سخنان فرزندان بزرگوارش به ما رسیده و برای شنیدن همین نكات هم، ظرف ذهن ما بسی كوچك و كم‌ حجم است.
محور این نوشتار، حدیثی است كه علّامه مجلسی آن را با سند مُفَضَّل بن عمر جعفی از قول امام صادق علیه السلام بیان كرده است.(1)

[h=2]بشارتی مهم در معراج[/h] پیش از تولّد حضرت فاطمه علیهالسلام ، خداوند در معراج، بشارت تولّد ایشان را به نبیّ خاتم داده و فرموده بود:
«ای پیامبر! خداوند [ولادت] فاطمه را از خدیجه، دختر خویلد به تو بشارت می‌دهد...»(2)
بشارت پیامبر اكرم به وجود مقدّس حضرت فاطمه علیهالسلام ، آن هم در معراج، خود به تنهایی گویای اهمّیت موضوع تولّد ایشان است و می‌توان به جرئت گفت كه این مسئله، یكی از مسائل حیاتی دنیای اسلام و مسلمانان بوده كه از طرف خداوند در آن موقعیّت به پیامبر نوید داده شد.

[h=2]فاصله ای سخت[/h] «پیامبر در ریگزار ابطح با عمّار یاسر، منذر بن ضحضاح، ابوبكر، عمر، علیّ ابن ابی‌طالب، عبّاس بن عبدالمطلّب و حمزه بن عبدالمطلّب نشسته بودند. ناگهان جبرئیل در صورت عظیمش بر او فرود آمد؛ بال‌هایش را از مشرق تا مغرب گسترانیده بود. پس ندا داد: «ای پیامبر بزرگوار! خداوند بر تو سلام می‌فرستد و به تو دستور می‌دهد كه چهل روز از خدیجه فاصله بگیری.» (3)
در این روایت خداوند به پیامبر اكرم دستور می‌دهد كه باید چهل شبانه ‌روز از حضرت خدیجه دوری گزیند.

در این قسمت از حدیث، دو نكته قابل تأمّل است:
اوّل اینكه جبرئیل با هیبت اصلی خود (با بال‌های گسترده) بر پیامبر فرود آمد. این مسئله نشان می‌دهد كه حامل پیامی بسیار مهم برای پیامبر بوده است؛ همچنان ‌كه برای اعلام امر رسالت هم با هیبت كامل بر رسول خدا ظاهر شد.
و نكته دوم اینکه واژه «یَأْمُرُكَ؛ خداوند به تو دستور می‌دهد»، متضمِّن این معناست كه دستور لازم ‌الاجراست؛ زیرا خداوند از عشق فراوان پیامبر و حضرت خدیجه به یكدیگر آگاه بود و می‌دانست چنین دستوری بر آن دو، سنگین و مشقّت‌ بار است. (4) ولی چون دستور، دستور الهی و لازم‌ الاجرا بود، پیامبر بر انجام آن، لحظه‌ای درنگ نكرد و از همان لحظه، امر الهی را شروع نمود؛ بدون اینكه واقعیّت امر را به حضرت خدیجه اطّلاع دهد.(5)

[h=2]چلّه خاص برای امری مهم[/h] «پیامبر در این چهل روز، روزه‌دار بود و در شب به عبادت می‌پرداخت.»(6)
و پس از سپری شدن چلّه ، جبرئیل، فرود آمد و گفت:
«ای پیامبر بزرگوار! خداوند به تو درود می‌فرستد و به تو دستوری می‌دهد كه برای هدیه و تحفه او آماده شوی.» پیامبر به او گفت: «تحفه پروردگار چیست؟» جبرئیل گفت: «من به آن آگاهی ندارم.» در آن وقت، میكائیل فرود آمد و با او ظرفی بود كه با پارچه‌ای از سندس [یا استبرق] پوشیده شده بود. آن را جلوی پیامبر گذارد.»
جبرئیل به پیامبر گفت:
«پروردگار به تو دستور می‌دهد كه از این غذا افطار كنی». ظرف را آشكار ساخت. در آن، خوشه‌ای خرمای تازه و خوشه‌ای انگور بود. رسول خدا از آنها میل فرمودند. بعد از آن، آب نوشید تا سیراب شد. پس اراده فرمود دست‌های خود را بشوید؛ جبرئیل بر دست‌هایش آب ریخت. میكائیل آن را شست ‌و شو داد و اسرافیل با دستمالی خشك كرد. آنگاه اضافه غذا را با ظرف آن به طرف آسمان بردند.»(7)
نزول سه فرشته بزرگ الهی برای انجام یك امر الهی، و مائده ای ملکوتی که بفرموده شخص رسول خدا خوردن آن بر غیر حضرتش حرام بود، همه عظمت این موضوع را می‌رساند. قرار است چه اتّفاقی بیافتد؟!
[h=2]
تعجیل در مواقعه به امر الهی[/h] پس از آنكه پیامبر از آن غذای بهشتی و الهی خورد، برخاست تا برای نماز آماده شود. جبرئیل او را از نماز خواندن منع نمود و به او فرمود:
«اكنون وقت نماز نیست؛ بلكه باید به خانه خدیجه روی و با وی همبستر گردی. خداوند اراده فرمود كه امشب از صلب شما فرزندی پاك بیافریند.
رسول خدا به دنبال این فرمان، فوری به طرف خانه خدیجه روان گردید.»(8)
پیامبر هر شب طبق عادت، در بدو ورود به خانه، وضو می‌ساخت و دو ركعت نماز مختصر می‌خواند، سپس در بستر قرار می‌گرفت؛ ولی در آن شب ظرف آبی طلب نكرد و برای نماز خواندن آماده نشد و این همان مطلب قبلی، یعنی سرعت و تعجیل در تنفیذ امر الهی را اثبات می‌كند. آری، امر الهی.

[h=2]بارداری استثنایی[/h] در آن شب نورانی، نطفه حضرت فاطمه علیهاالسلام به امر الهی از صلب نبوّت به رحم مطهّر منتقل شد و این نكته مهمّی بود كه در جمله حضرت خدیجه، هویداست؛ اینكه برخلاف تمام انعقاد نطفه‌ها، حضرت خدیجه از همان لحظه متوجّه باردار شدن خود گردید.
«سوگند به آنكه آسمان را برافراشت و آب را از چشمه‌ها جاری ساخت، رسول خدا در آن شب از من دور نگردید، مگر اینكه سنگینی حمل فاطمه را در وجود خود احساس كردم.»(9)

[h=2]تكلّم با مادر در رحم[/h] هنگامی كه حضرت خدیجه، با پیامبر كه فردی یتیم و فقیر بود، ازدواج نمود، زنان مكّه از او دوری می‌گزیدند، به او وارد نمی‌شدند و سلام نمی‌كردند. از این‌ رو، حضرت خدیجه احساس تنهایی می‌نمود.

زمانی كه به فاطمه باردار شد، حضرت فاطمه علیهاالسلام در بطن حضرت خدیجه با او حرف می‌زدند و او را به صبر و شكیبایی دعوت می‌نمودند. حضرت خدیجه حرف زدن فاطمه علیهاالسلام با خود را از پیامبر مخفی می‌كرد تا اینكه روزی رسول خدا شنید كه خدیجه با خود صحبت می‌كنند. فرمودند: «با چه كسی سخن می‌گویی؟» عرض كرد: جنینی كه در شكم من است، پیوسته با من حرف می‌زند و موجب آرامش من می‌شود.(10)

[h=2]قابله های بهشتی[/h] هنگامی كه زمان فارغ شدن و وضع حمل زنی می‌رسد، معمولاً زن‌ها برای كمك به او می‌شتابند؛ ولی هنگامی كه حضرت خدیجه به زنان قریش و بنی‌هاشم پیغام كمك فرستاد، آنها با كینه ‌ای كه از ازدواج ایشان با پیامبر به دل داشتند، از كمك به او سر باز زدند و به یاری او نیامدند. در این هنگام، خدایی كه تمام مقدّمات و برنامه ‌ریزی خود را برای تولّد این بانو، آماده و مهیّا ساخته بود، رسولان خود را برای یاری فرستاد:
«چهار زن بلند قامت و نورانی بر او وارد شدند كه بیشتر، زنان بنی‌هاشم بودند. حضرت خدیجه چون آنها را دید، ترسید. یكی از آنان گفت: ای خدیجه! ناراحت مباش؛ چرا كه ما را پروردگارت به سوی تو فرستاده است. ما خواهران تو هستیم؛ من ساره هستم و ایشان آسیه، دختر مزاحم، رفیق تو در بهشت، این مریم، دختر عمران و ایشان صفورا، دختر شعیب است.(11)
چهار زن برتر جهان، همراه حضرت خدیجه از برای چنین امر مهمّی مأمور شده و كمر به خدمت چنین وجودی بسته بودند.

[h=2]نوری‌ عظیم در سرتا سر زمین[/h] پس هنگامی كه فاطمه علیهاالسلام پا به عرصه زمین نهاد، نوری عظیم از ایشان بلند شد تا اینكه این نور به تمام خانه‌های مكّه داخل شد و در شرق و غرب زمین، جایی از این نور خالی نماند.(12)
نوزاد در بدو تولّد خود، لب به سخن گشود که:
«خدایی جز الله نیست. پدرم رسول خداست و سرور تمام انبیا. همسرم علی مرتضی، سرور تمام اوصیا و فرزندانم حسن و حسین: سرور تمام بنی‌آدم. سپس نام تك‌تك فرزندان [معصومش] را برد و بر آنها سلام كرد.»(13)
در این هنگام حورالعین و اهل بهشت به فاطمه علیهاالسلام لبخند زدند و یكدیگر را برای تولّد او بشارت گفتند. (14)
و این‌چنین است كه خداوند و بهشت به وجود او افتخار می‌كند.
و این تازه آغازی بود برای رازهای پیچیده فاطمه علیهاالسلام ...

پی نوشت:
1) بحارالأنوار، ج‏16، ص 78.
2) یَا مُحَمَّد! إِنَّ اللهَ تَعَالَی یُبَشِّرُكَ بِفَاطِمَةَ مِنْ خَدِیجَةَ بِنْتِ خُوَیْلِدٍ...؛ بحارالأنوار، ج‏8، ص 151.
3) النَّبِیُّ جَالِسٌ بِالْأَبْطَحِ وَ مَعَهُ عَمَّارُ بْنُ یَاسِرٍ وَ الْمُنْذِرُ بْنُ الضَّحْضَاحِ وَ أَبُو بكر وَ عُمَرُ وَ عَلِیُّ بْنُ أَبِیطَالِبٍ وَ الْعَبَّاسُ بْنُ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ وَ حَمْزَةُ بْنُ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ إِذْ هَبَطَ عَلَیْهِ جَبْرَئِیلُ فِی صُورَتِهِ الْعُظْمَی قَدْ نَشَرَ أَجْنِحَتَهُ حَتَّی أَخَذَتْ مِنَ الْمَشْرِقِ إِلَی الْمَغْرِبِ فَنَادَاهُ یَا مُحَمَّدُ الْعَلِیُّ الْأَعْلَی یَقْرَأُ عَلَیْكَ السَّلَامَ وَ هُوَ یَأْمُرُكَ أَنْ تَعْتَزِلَ عَنْ خَدِیجَةَ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً.
4) از این‌رو، در ادامه حدیث آمده است: «فَشَقَّ ذَلِكَ عَلَی النَّبِیِّ وَ كَانَ لَهَا مُحِبّاً وَ بِهَا وَامِقاً؛ پس، آن بر پیامبر سنگین و سخت آمد؛ زیرا او عاشق و دلباخته همسر وفادار خویش بود.«
5) آن حضرت در روزهای آخر دوره، عمّار یاسر را به خدمت خدیجه فرستاد و به او فرمود:
«به خدیجه بگو: گمان نكن كه من از تو بریده و تو را رها كرده‌ام؛ بلكه پروردگارم برای اجرای آن به من دستور فرموده است. در آن، خیر بیاندیش. خداوند هر روز به وجود تو به بزرگان فرشته‌ها افتخار می‌كند.»
6) فَأَقَامَ النَّبِیُّ أَرْبَعِینَ یَوْماً یَصُومُ النَّهَارَ وَ یَقُومُ اللَّیْلَ.
7) یَا مُحَمَّدُ الْعَلِیُّ الْأَعْلَی! یُقْرِئُكَ السَّلَامَ وَ هُوَ یَأْمُرُكَ أَنْ تَتَأَهَّبَ لِتَحِیَّتِهِ وَ تُحْفَتِهِ. قَالَ النَّبِیُّ یَا جَبْرَئِیلُ وَ مَا تُحْفَةُ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ مَا تَحِیَّتُهُ قَالَ لَا عِلْمَ لِی...؛ كَشَفَ الطَّبَقَ فَإِذَا عِذْقٌ مِنْ رُطَبٍ وَ عُنْقُودٌ مِنْ عِنَبٍ فَأَكَلَ النَّبِیُّ مِنْهُ شِبَعاً وَ شَرِبَ مِنَ الْمَاءِ رِیّاً وَ مَدَّ یَدَهُ لِلْغَسْلِ فَأَفَاضَ الْمَاءَ عَلَیْهِ جَبْرَئِیلُ وَ غَسَلَ یَدَهُ مِیكَائِیلُ وَ تَمَنْدَلَهُ إِسْرَافِیلُ ارْتَفَعَ فَاضِلُ الطَّعَامِ مَعَ الْإِنَاءِ إِلَی السَّمَاءِ.
الصَّلَاةُ مُحَرَّمَةٌ عَلَیْكَ فِی وَقْتِكَ حَتَّی تَأْتِیَ إِلَی مَنْزِلِ خَدِیجَةَ فَتُوَاقِعَهَا فَإِنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ آلَی عَلَی نَفْسِهِ أَنْ یَخْلُقَ مِنْ صُلْبِكَ فِی هَذِهِ اللَّیْلَةِ ذُرِّیَّةً طَیِّبَةً فَوَثَبَ رسول ‌الله إِلَی مَنْزِلِ خَدِیجَةَ.
از عبارت «وَثَبَ الی؛ پرید، برجست» در این روایت می‌توان فهمید كه اوّلاً امر الهی وجوب فوری داشته است و ثانیاً پیامبر اكرم به‌ خاطر علاقه وافری كه به همسر خویش داشت، به محض رخصت الهی برای دیدار حضرت خدیجه، به منزل ایشان رفت و این عشق دو طرفه بود؛ زیرا در حدیث آمده است كه حضرت خدیجه هنگامی كه صدای پیامبر را شنید، با شادمانی و خوشحالی فراوان در را باز كرد: قَالَتْ خَدِیجَةُ فَقُمْتُ فَرِحَةً مُسْتَبْشِرَةً بِالنَّبِیِّ وَ فَتَحْتُ الْبَابَ.
9) فَلَا وَ الَّذِی سَمَكَ السَّمَاءَ وَ أَنْبَعَ الْمَاءَ مَا تَبَاعَدَ عَنِّی النَّبِیُّ حَتَّی حَسِسْتُ بِثِقْلِ فَاطِمَةَ فِی بَطْنِی.
10) فَلَمَّا حَمَلَتْ بِفَاطِمَةَ صَارَتْ تُحَدِّثُهَا فِی بَطْنِهَا وَ تُصَبِّرُهَا وَ كَانَتْ خَدِیجَةُ تَكْتُمُ ذَلِكَ عَنْ رسول ‌الله فَدَخَلَ یَوْماً وَ سَمِعَ خَدِیجَةَ تُحَدِّثُ فَاطِمَةَ فَقَالَ لَهَا یَا خَدِیجَةُ مَنْ یُحَدِّثُكِ قَالَتِ الْجَنِینُ الَّذِی فِی بَطْنِی یُحَدِّثُنِی وَ یُؤْنِسُنِی.
11) دَخَلَ عَلَیْهَا أَرْبَعُ نِسْوَةٍ طِوَالٍ كَأَنَّهُنَّ مِنْ نِسَاءِ بَنِی‌هاشِمٍ فَفَزِعَتْ مِنْهُنَّ فَقَالَتْ لَهَا إِحْدَاهُنَّ لَا تَحْزَنِی یَا خَدِیجَةُ فَإِنَّا رُسُلُ رَبِّكِ إِلَیْكِ وَ نَحْنُ أَخَوَاتُكِ أَنَا سَارَةُ وَ هَذِهِ آسِیَةُ بِنْتُ مُزَاحِمٍ وَ هِیَ رَفِیقَتُكِ فِی الْجَنَّةِ وَ هَذِهِ مَرْیَمُ بِنْتُ عِمْرَانَ وَ هَذِهِ صَفْرَاءُ ]صَفُورَاءُ] بِنْتُ شُعَیْبٍ.
12) فَلَمَّا سَقَطَتْ إِلَی‏ الْأَرْضِ أَشْرَقَ مِنْهَا النُّورُ حَتَّی دَخَلَ بُیُوتَاتِ مَكَّةَ وَ لَمْ یَبْقَ فِی شَرْقِ الْأَرْضِ وَ لَا غَرْبِهَا مَوْضِعٌ إِلَّا أَشْرَقَ فِیهِ ذَلِكَ النُّورُ؛ بحارالأنوار، ج‏43، ص 3.
13) فَنَطَقَتْ فَاطِمَةُ بِشَهَادَةِ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ وَ أَنَّ أَبِی رسول‌الله سَیِّدُ الْأَنْبِیَاءِ وَ أَنَّ بَعْلِی سَیِّدُ الْأَوْصِیَاءِ وَ أَنَّ وُلْدِی سَیِّدُ الْأَسْبَاطِ ثُمَّ سَلَّمَتْ عَلَیْهِنَّ وَ سَمَّتْ كُلَّ وَاحِدَةٍ مِنْهُنَّ بِاسْمِهَا.
14) ضَحِكْنَ إِلَیْهَا وَ تَبَاشَرَتِ الْحُورُ الْعِینُ وَ بَشَّرَ أَهْلُ الْجَنَّةِ بَعْضُهُمْ بَعْضاً بِوِلَادَةِ فَاطِمَةَ.

[h=1]فاطمه علیهاالسلام، نسخه مطابق اصل پدر[/h]
در مقام بیان عظمت اهل بیت علیهم السلام خصوصاً حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها و بركات وجودی آن بزرگواران چه می‌توان گفت، و از كجا باید شروع كرد؟ آن‌هایی كه خداوند متعال، عالم را به واسطه وجود ایشان خلق فرموده است، آنجا كه رسول خدا صلوات الله علیه وآله فرمود:
«لَوْ لَا نَحْنُ مَا خَلَقَ‏ اللَّهُ‏ آدَمَ‏ وَ لَا حَوَّاءَ وَ لَا الْجَنَّةَ وَ لَا النَّارَ وَ لَا السَّمَاءَ وَ لَا الْأَرْض» (1)
و یا حضرت امیر المؤمنین علیه السلام در آن مرقومه‌ای كه به معاویه مرقوم نمودند می‌فرماید:
«فَإِنَّا صَنَائِعُ رَبِّنَا وَ النَّاسُ‏ بَعْدُ صَنَائِعُ لَنَا» (2)
این عبارت، از نظر معنا خیلی مهم است. بعضی می‌خواهند بگویند كه معنای این روایت این است كه مردم تربیت‌شده یا پرورش‌یافته مكتب ما هستند، ولی هیچ مانعی ندارد كه به این معنا باشد كه هدف غایی از خلقت، وجود محمد و آل محمد علیهم السلام است.
و یا آن حدیث قدسی كه خداوند می‌فرماید: «خَلَقْتُكَ لِأجْلِی» (3) و در حدیثی دیگر می‌فرماید: «لَوْلَاكَ مَا خَلَقْتُ‏ الْأَفْلَاكَ‏» (4). اصلاً انسان نمی‌تواند بفهمد كه خداوند متعال كه می‌فرماید: تو را برای خودم خلق كردم و همه افلاك را برای تو خلق كردم چه معنایی دارد؟
آنچه از همه این سخنان معلوم می‌شود این است كه ارتباط آن‌ها با خداوند متعال بسیار بالاست، چرا كه خداوند متعال، بالا و والاست، البته خود پیغمبر اكرم صلی الله علیه و آله اظهار عجز می‌كند و اظهار می‌دارد: «مَا عَرَفْنَاكَ‏ حَقَ‏ مَعْرِفَتِكَ»(5)
باید دانست كه ما هر چه داریم از اهل بیت علیهم السلام داریم. غیر از آنها هر كس هر چه می‌گوید، وقتی انسان آنها را ملاحظه می‌كند می‌بیند به جایی متصل نیست و نمی‌شود به آن اعتماد كرد.
همه چیز در مكتب اهل بیت علیهم السلام است كه پیامبر فرمود: إنی تارك فیكم الثقلین كتاب اللّه و عترتی، یعنی همه چیز را از اهل بیت بگیرید و از غیر اینها نگیرید.

حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: نه از اینها جلو بیفتید و نه عقب، كه اگر جلو بروید گمراه می‌شوید و اگر عقب بیفتید هلاك می‌گردید. و نیز می‌فرماید: لاتُعَلِّمُوهُم چیزی یادشان ندهید، فإنَّهُم أعْلَمُ مِنْكُم از تمام مردم، اینها عالم‌تر هستند.
حال در میان اهل بیت علیهم السلام، حضرت زهرا سلام الله علیها یك محوریت خاصی دارند؛ ملاحظه كنید وقتی اهل بیت علیهم السلام معرفی می‌شوند ایشان در صدر هستند؛ «هُمْ ‏ فَاطِمَةُ وَ أبُوهَا وَ بَعْلُهَا وَ بَنُوهَا» (6)
آن حضرت در بین اهل بیت علیهم السلام، مقام و عظمت خاصی دارند كه همه ائمه علیهم السلام به وجود ایشان افتخار می‌كنند. در واقع، آن وجود مقدس برای همه اهل بیت علیهم السلام حجت است، یعنی برای حقانیت خودشان و برای بطلان غاصبین و ستمگران به وجود آن بزرگوار احتجاج می‌كنند. همه اهل بیت علیهم السلام حجتند، ولی حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها از این جهات، حجیتش از همه بیشتر است.
فاطمه زهرا سلام الله علیها سیدة نساء العالمین، بضعة الرسول و قرینة ولیّ الله، بانویی كه در مباهله به حكم قرآن مجید، اختصاصِ شركت داشت، و از اهل بیت علیهم السلام هم، یگانه بانویی بود كه به مقام عصمت و طهارت چون پدر و همسر و فرزندانش آراسته بود، و در آن اجتماع كه حتی امّ سلمه هم اجازه حضور نیافت و از پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله جواب «إنّكِ على الخیر» شنید، فقط یگانه بانویی كه حضور داشت آن حضرت بود.
او در غیر مقام نبوت، در اخلاق و علم و كمالات نسبت به پدر نسخه‌ای مطابق اصل بود، و مثل سائر ائمه علیهم السلام سیره و رفتار و گفتارش، دین و شرع و دلیل احكام الهی است.
امروز ما به تأسی به آن حضرت احتیاج داریم. جامعه ما به پیروی از روش همسرداری و تربیت فرزند - كه آن حضرت بهترین طریقه و روش را داشتند- احتیاج دارد.
امروز كلمات آن حضرت باید سرمشق زندگی همه بانوان و بلكه مردان باشد. آن حضرت، مقام واقعی و كرامت حقیقی زن را به دنیا ابلاغ نمود و فرمود: بهترین زن آن است كه نه او مرد نامحرمی را ببیند و نه مرد نامحرمی او را ببیند.
این است كه حضرت زهرا علیها السلام را تا امروز و تا قیامت، در دل‌های مردم آگاه و خداپرست و حق‌جو زنده نگه داشته است.

پی نوشت:
1) عیون اخبار الرضا علیه السلام، ج1، ب26، ح22.
2) نهج البلاغة، نامه 28.
3) الجواهر السنیة، شیخ حر عاملی، ص710.
4) بحارالانوار، ج15، ب1، ح48.
5) همان، ج68، ب61، ح1.
6) عوالم العلوم، ص933.

* گزیده نوشتاری از حضرت آیت الله العظمی صافی پیرامون شخصیت حضرت زهرا سلام الله علیها.

[h=1]بهترین الگوی زن امروز کیست؟[/h]
در جهان امروز، جامعه مسلمانان به عنوان دومین جامعه بزرگ مذهبی است که بیش از 5/1 میلیارد عضو دارد که روز به روز در حال گسترش است و زنان نیز بیش از نیمی از این جامعه را تشکیل می دهند. در چنین جامعه ای، شناخت الگوی راستین برای زنان مسلمان می تواند تأثیر شگرفی بر جای بگذارد. در این میان، حضرت زهرا علیهاالسلام الگوی عملی و عینی برای زنان مسلمان است که می تواند در همه زمینه ها سرمشق نسل امروز و فردا قرار گیرد. چنانکه امام خمینی رحمه الله با تأسّی به الگوهای عملی در اسلام می فرماید:
«ما باید سرمشق از این خاندان [خاندان پیامبر صلی الله علیه و آله ] بگیریم؛ بانوان ما از بانوانشان و مردان از مردانشان، بلکه همه از همه آن ها. الگوی حضرت زهرا علیهاالسلام الگوی پیغمبر است» (1)
[h=2]بزرگ ترین درس عملی به زن[/h] اسلام در نگرش خود به زن، با آفرینش ریحانه نبی و انسیه حوراء، نشان داد که دین جامعی است که زن تحقیر شده در جاهلیت دیروز و غرب زده امروز را نه تنها باور ندارد، بلکه تقبیح می کند و الگوی ایده آل زن مسلمان را فاطمه زهرا علیهاالسلام می داند تا بهانه برای هیچ زن مسلمانی باقی نماند که ما اسوه و الگویی نداشتیم تا با تمسّک به او بتوانیم انحراف و باطل را تشخیص دهیم و یا به خود اجازه دهیم که وارد عرصه های مختلف اجتماعی، سیاسی و فرهنگی شویم.
یکی از بزرگ ترین درس های عملی از حضرت زهرا علیهاالسلام حضور فعّال در صحنه های اجتماعی سیاسی با حفظ عفّت و حجاب و ارزش های وجودی زن است که در انقلاب اسلامی، جلوه یافت و الگویی برای زنان مسلمان در سطح جهان گردید. تأسّی به اسوه و الگوی برتر زنان جهان، حضرت زهرا علیهاالسلام ، گامی نوین و حرفی نو مطرح ساخت که زن مسلمان در اقصی نقاط جهان، از آسیا تا آفریقا، از اروپا تا آمریکا، می تواند با تکیه بر الگوی عملی فاطمی، به خودباوری و احیای هویّت اسلامی دست یازد.

همانطور که مقام معظّم رهبری بارها به این مسئله اشاره کرده که زنان باید با تأسّی به دخت نبی مکرم اسلام، در عرصه های گوناگون اجتماعی فعّال باشند، ایشان می فرماید:
«زنان مسلمان در زندگی شخصی، اجتماعی و خانوادگی خود باید زندگی حضرت فاطمه علیهاالسلام را از جهت خردمندی، فرزانگی و عقل و معرفت الگو و سرمشق قرار دهند؛ از بُعد عبادت، مجاهدت، حضور در صحنه تصمیم گیری های عظیم اجتماعی، خانه داری، همسرداری و تربیت فرزندان صالح از زهرای اطهر علیهاالسلام پیروی کنند».(2)

[h=2]آنچه بانو انجام داد[/h] مبارزه ای که ریحانه نبی در حسّاس ترین دوران آغاز کرد، از زمان آغازین انحراف جامعه پس از رحلت نبی اکرم صلی الله علیه و آله ، به عنوان مهم ترین و محوری ترین حرکت سیاسی جامعه محسوب می شد. هنگامی که او تعدّی غاصبان خلافت را به حریم ولایت و امامت دید، با تمام قوا و با روش های خود، برای دفاع از این حریم وارد عرصه فعالیت های سیاسی شد و در طول عمر کوتاه اما گرانقدر خود، همچون پروانه، وجود خویش را برای تثبیت امامت، فدای ولایت کرد.
مبارزات سیاسی حضرت زهرا علیهاالسلام نشان دادند که یک زن، که عنصر پیونددهنده بین رسالت و امامت است، چگونه می تواند با جثه ضعیف خود و روح عظیم الهی خویش، بار سنگین مبارزه را بر دوش کشد و با جان و مال خود تا آخرین نفس، خط الهی را دنبال کند و فریب سیاست پیشگان زر و زور و تزویر را نخورد و نشان دهد که در سخت ترین عرصه های سیاسی و اجتماعی جامعه، که حتی مردان رزم دیده و مقاوم هم دچار تزلزل می شوند، یک زن ایستا و مقاوم می تواند در مقام دفاع از حق و ولایت بایستد و رسالت خویش را جانانه به ثمر برساند.

دخت گرامی حضرت رسول صلی الله علیه و آله به خاطر بیداری جامعه و آگاهی مردم در انحراف آغازین خود، فعالیت های سیاسی خود را آغاز نمود. بررسی فعالیت ها و روش هایی که فاطمه زهرا علیهاالسلام اتخاذ کرد، نمونه ای است که نشان می دهد اسلام می خواهد افراد جامعه، اعم از زن و مرد، همیشه نسبت به مسائل جامعه ای که در آن زندگی می کنند، آگاهی و شناخت لازم داشته باشند تا بتوانند در امور سیاسی جامعه مشارکت کنند و حضرت صدیقه طاهره علیهاالسلام ، سدشکنِ تفکر غلط جاهلیّت نسبت به زن بود که با تمام وجود، سرشار از عشق الهی و رسالت نبی، دفاع از امامت و ولایت را رهبری کرد.
به حق، اگر مبارزات سیاسی فاطمه زهرا علیهاالسلام در دفاع از حریم امامت و ولایت نبودند جریان امامت در همان «سقیفه بنی ساعده» خاتمه می یافت. اما خداوند اراده کرده بود که ریحانه نبی و همسر ولایت، بار سنگین مبارزات سیاسی را در مدت کوتاهی بر دوش بگیرد و جامعه خفته را بیدار سازد و همچون پیامبر گرامی صلی الله علیه و آله رسالت را به امامت متصل سازد و وجود آن حضرت، تجلّی بخش امامت بود.
دفاع فاطمه زهرا علیهاالسلام از حریم امامت و ولایت بود که توانست از قتل حضرت علی علیه السلام جلوگیری کند و تا حدی جوّ متشنّج سیاسی آن روز مدینه را کنترل نماید و حقّانیت حضرت علی علیه السلام را به مرور زمان ثابت کند تا در سال های بعد، با بیعت مردم با حضرت علی علیه السلام مسیر امامت تداوم یابد و فرزندان آن حضرت ادامه دهنده خط مشی سیاسی و مبارزاتی مادر نمونه شان باشند.
همو بود که دختری همچون زینب علیهاالسلام را در کانون تربیتی خویش پرورش داد تا در کربلا ادامه دهنده و پیامبر خون امام حسین علیه السلام باشد.

حضور سیاسی فاطمه زهرا علیهاالسلام نشان داد که یک زن با آگاهی و اتخاذ شیوه های سیاسی مدبّرانه می تواند در صحنه های گوناگون جامعه به مبارزه بپردازد. این حضور نه تنها تفکر «عدم حضور زن در اجتماع» را نفی می کند، بلکه انحصار حضور مردان در عرصه های سیاسی را به نقّادی می کشاند و بر آن مهر ابطال می زند.

[h=2]الگوی قطب عالم امکان[/h] صدیقه طاهره علیهاالسلام با زندگی و مبارزه خود، در عرصه های گوناگون اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، عبادی، خانه داری، همسرداری، تربیت فرزند و بخصوص در صحنه های گوناگون سیاسی، نشان داد که یک زن می تواند با حفظ حریم عفّت و ارزش های انسانی، در تمامی عرصه های جامعه حضور داشته باشد و اسلام چنین می خواهد که زن نیز همچون مرد، در تمام عرصه های جامعه عنصری فعّال و پویا باشد .
دخت گرامی پیامبر صلی الله علیه و آله و انسیه حورا، حضرت فاطمه علیهاالسلام ، با اخلاق و رفتار و کارنامه عملی و فکری خویش، مکتبی را برای زنان پایه گذاری کرد که زمزم تکامل و تعالی و چشمه سار والای کرامت انسانی است، که زنان امروز نیز با تأسّی به این اسوه و الگوی برتر، می توانند به گسترش ارزش های دینی بپردازند و با ایجاد حسّ مسئولیت پذیری، خودسازی، روحیه شهادت طلبی، دفاع، انفاق و ایثار و استقامت و پایداری و صبر، تلاش کنند تا در جهان امروز، به جایگاه حقیقی خویش دست یابند و بدین وسیله، با بازبینی سنّت های جاهلی و احقاق حقوق الهی و شرعی و تکیه بر هویّت اسلامی، با حفظ حجاب به عنوان نماد استقامت و پایداری، مسیر فاطمی را ادامه دهند.
بی سبب نیست که یوسف زهرا علیهاالسلام الگوی تمام عیار خویش را در زمان ظهور این گونه معرفی می کند:
«فی ابنة رسول اللّه لی اسوةٌ حسنه؛ در دختر رسول خدا، فاطمه زهرا علیهاالسلام برای من، اسوه ای نیکو و شایسته است».

پی نوشت:
1) صحیفه نور، ج 5، ص 283.
2) میلاد کوثر فاطمه زهرا علیهاالسلام ، ص12.

[h=1]عصمت صدیقه طاهره در آینه قرآن و حدیث[/h]
حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام، تنها زن معصوم اسلام است، كه عصمت او ریشه قرآنى و حدیثى داشته و تاریخ زندگى پرافتخارش، شاهد بزرگ دیگرى در این مقوله مى‏باشد.
فاطمه علیهاالسلام پیش از آنكه متولد گردد، نطفه‏اش از غذاى پاك بهشتى در صلب پیامبر خدا صلى اللَّه علیه و آله و آنگاه خدیجه علیهاالسلام قرار داده شده و در رحم مادر، پناه و انیس او به حساب آمده و هنگام ولادت با فرستادگان غیبى به سخن پرداخته و سپس در مدت محدود حیاتش صدها كرامت محیرالعقول نشان داده و... همگى اینها از عصمت آن بانوى گرانقدر حكایت دارد.
[h=2]شهادت قرآن[/h] پروردگار عالم در قرآن مجید مى‏فرمایند:
«انما یریداللَّه لیذهب عنكم الرجس اهل‏البیت و یطهركم تطهیرا» (احزاب/33)همانا خداوند مى‏خواهد پلیدى و گناه را از شما اهل‏بیت دور كند و كاملا شما را پاك گرداند.
این آیه گواهى مى‏ دهد كه اهل‏ بیت معصوم و بى ‏لغزش هستند و هیچ گناهى نمى ‏كنند. («الرجس» در آیه شامل همه گناهان و لغزشها مى ‏گردد، كه اهل ‏بیت از آنها دورند.)
اما در پاسخ از اینکه مراد از اهل‏ بیت كیست؟ طبق احادیث معتبر اهل سنت و اظهارات و اعترافات همسران پیامبر صلى اللَّه علیه و آله، ثابت گردیده است كه مراد از آن پنج تن آل‏ عبا مى‏ باشند، كه فاطمه زهرا علیهاالسلام یكى از آنهاست، بنابراین، فاطمه علیهاالسلام طبق گواهى قرآن مجید معصوم مى ‏باشد. گواهى رسول خدا رسول گرامى اسلام در احادیث زیادى كه از طریق سنى و شیعه نقل گردیده، فاطمه را پاره‏ى تن خود معرفى نموده و فرموده است: هركس او را دوست بدارد، مرا دوست داشته و دشمن او دشمن من و خدا است.
و در حدیث دیگرى فرموده است: فاطمه پاره‏ى تن من است، هركس او را اذیت كند، مرا اذیت نموده و كسى كه او را به خشم آورد من و خدا را به خشم آورده است.

و بالاخره در گروهى از احادیث، آن هم در منابع معتبر اهل سنت مى‏خوانیم كه خشم خدا فاطمه و رضایت الهى به رضاى او بستگى دارد.
آنچه از این گونه احادیث در رابطه با عصمت زهرا استفاده مى‏كنیم اینكه؛ اگر فاطمه علیهاالسلام معصوم نبود، چگونه پیامبر خدا صلى اللَّه علیه و آله به طور مطلق خشم او را خشم خدا و رضاى او را رضاى الهى معرفى مى‏كند؟! مگر مى‏توان رضا و خشم اشخاص غیر معصوم را با رضا و خشم خدا مرتبط دانست؟!
ابن ابى ‏الحدید پس از اعتراف بر اینكه فاطمه علیهاالسلام از جمله افرادى است كه آیه‏ى تطهیر بر عصمت او دلالت دارد در این باره مى‏نویسد:
سخن پیامبر خدا صلى اللَّه علیه و آله در مورد فاطمه علیهاالسلام كه مى‏فرمایند: هركس او را اذیت كند، مرا اذیت كرده و كسى كه مرا آزار دهد خدا را آزار داده است؛ دلیل بر معصوم بودن فاطمه علیهاالسلام است، زیرا؛ اگر فاطمه علیهاالسلام غیر معصوم بود، اذیت او در تمام حالات، اذیت پیامبر صلى اللَّه علیه و آله محسوب نمى‏شد... (1)

پس نتیجه مى‏گیریم سخنان پیامبر خدا صلى اللَّه علیه و آله، بالاتر از عصمت فاطمه علیهاالسلام را مى‏رساند، كه دانشمندان سنى و شیعه به آن اعتراف دارند استدلال امیرالمؤمنین چون خلیفه اول پس از رحلت پیامبر خدا صلى اللَّه علیه و آله فدك را غصب كرد و حضرت فاطمه‏ زهرا علیهاالسلام با او به محاجّه و مناظره پرداخت، امیرالمؤمنین على علیه‏السلام نیز پس از سخنرانى و خطبه فاطمه علیهاالسلام در مسجد، به مسجد رفت و از جمله سخنانش خطاب به ابوبكر فرمود:
یا ابابكر! بگو ببینم قرآن خوانده‏اى؟
ابوبكر: بلى خوانده‏ام.
على علیه ‏السلام: بگو ببینم آیه «انما یریداللَّه لیذهب عنكم الرجس اهل البیت و یطهركم تطهیرا»، در حق ما نازل شده، یا در حق دیگران؟
ابوبكر: در حق شما نازل شده.
على علیه السلام: اگر كسى شهادت دهد كه فاطمه علیهاالسلام كار بدى انجام داده چه مى‏كنى؟ آیا شهادت او را مى ‏پذیرى یا نه؟
ابوبكر: بلى، مى ‏پذیرم و براى فاطمه علیهاالسلام مانند دیگران حد جارى مى‏كنم.
على علیه ‏السلام: در این صورت در پیشگاه خدا كافر مى ‏شوى.
ابوبكر: چرا؟
على علیه ‏السلام: زیرا در این فرض، تو شهادت خدا را كه به پاكى فاطمه علیهاالسلام گواهى داده قبول نكرده و گواهى مردم را گرفته‏اى ...
مردم چون این مناظره و سخنان على و ابوبكر را مى‏شنیدند، بر روى یكدیگر نگاه كرده و گفتند: صدق واللَّه على بن ابى‏طالب؛ سوگند به خدا كه حق با على علیه‏السلام است. (2)
قابل توجه است، كه امیرالمؤمنین از آیه‏ تطهیر بر عصمت فاطمه علیهاالسلام استدلال نموده و مهاجرین و انصار نیز آن را پذیرفته و مورد تأیید قرار داده‏اند.

روایت فریقین از امام صادق علیه‏السلام پرسیدند: چه كسى فاطمه علیهاالسلام را غسل داد؟
آن حضرت با استناد به معصوم بودن فاطمه علیهاالسلام فرمودند:
«غسلها امیرالمؤمنین لانها كانت صدیقه، و لم یكن لیغسلها الا صدیق»
امیرالمؤمنین على علیه ‏السلام او را غسل داد، زیرا فاطمه علیهاالسلام معصوم بود و معصوم را جز معصوم نمى‏تواند غسل دهد.
چون سائل از این جواب تعجب كرد، حضرت فرمودند: در مورد مریم نیز قضیه همین طور بود، او را كسى غسل نداد مگر حضرت عیسى. (3)
اما در اینجا روایتی را که مورد پذیرش فرق مختلف اسلامی است، زا ذکر می نماییم:
عن ابى‏جعفر (سلام‏ الله ‏علیه) فى قول الله (عزّ و جلّ) «انما یرید الله لیذهب عنكم الرجس اهل البیت و یطهركم تطهیرا»، قال: نزلت هذه الآیه فى رسول ‏الله و على بن ابى‏طالب و فاطمه و حسن و حسین و ذلك فى بیت ام‏سلمه زوج النبى فدعا رسول ‏الله علیا و فاطمه والحسن والحسین (صلوات‏الله‏علیهم) ثم ألبسهم كساء له خیبریا و دخل معهم فیه، ثم قال: اللهم هولاء اهل بیتى و عدتنى فیهم ما وعدتنى، اللهم اذهب عنهم الرجس و طهرهم تطهیرا، فقالت و أنا معهم یا رسول‏الله قال: أبشرى یا ام‏سلمه فانك الى خیر.(4)
امام باقر سلام‏ الله ‏علیه مى‏فرماید: آیه تطهیر درباره رسول ‏الله و على و فاطمه و حسن و حسین (صلوات ‏الله ‏علیهم) در خانه ام‏ سلمه نازل شده است. وقتى این آیه نازل شد حضرت على و فاطمه و حسن و حسین (سلام ‏الله ‏علیهم) را زیر كساى خیبرى جمع كرد و فرمود: خدایا اینها اهل ‏بیت من هستند كه در مورد آنان وعده ‏ها داده‏ اى خدایا رجس و پلیدى را از آنان دور كن و آنان را پاك و منزه گردان. .. .

پی نوشت:
1- قوله علیه ‏السلام: فاطمه بضعه منى، من آذاها فقد آذانى، و من آذانى فقد آذى اللَّه عز و جل یدل على عصمتها، لانها، لوكانت ممن تقارف الذنوب لم یكن من یوذیها موذیا له على كل حال... ؛ شرح نهج‏البلاغه، ج 16، ص 273.
2ـ احتجاجات طبرسى، چاپ نجف، ج 1، ص 122- 123.
3- بحارالانوار، ج 43، ص 184؛ عوالم، ج 11، ص 260؛ جلاءالعیون، ج 1، ص 222.
4ـ نورالثقلین، ج 4، ص 270.

[h=1]نوری که اساس آفرینش هستی است[/h]
ضمن روایات فراوانی آمده است که اساس و علت خلقت، اهل بیت علیهم السلام هستند. خداوند به پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله فرمود: «اگر تو نبودی، افلاک را خلق نمی کردم»؛ و رسول گرامی اسلام خطاب به حضرت زهرا علیهاالسلام فرمود: «اگر تو نبودی خداوند زمین و آسمان را خلق نمی کرد».
در روایات ذکر شده است بعد از هبوط حضرت آدم به زمین و ناله و زاری کردن او، خداوند کلماتی را به وی آموخت و افرادی را به حضرت معرفی کرد که آنها را علل خلقت هستی معرفی نمود.
«فتلقی آدم من ربه کلمات فتاب علیه» (بقره / 37)
پس حضرت آدم از حضرت حق کلماتی را فرا گرفت و آن کلمات را وسیله «قبول» توبه خویش قرار داد.
درباره این آیه احادیثی نقل شده که بسیار فوق العاده است و با توجه به آیه مذکور و این روایات، انسان می تواند به خوبی درک نماید که حضرت صدیقه علیهاالسلام، علت خلقت است و یکی از اسباب آفرینش جهان می باشد؛ یعنی همانطور که رسول اکرم، امیرالمؤمنین و حسنین علیهم السلام سبب خلقتند، حضرت صدیقه سلام الله علیها نیز یکی از علل آفرینش است و معقول نیست کسی علت خلقت باشد و ولایت نداشته باشد.
در این باره دو روایت، یکی از حضرت علی علیه السلام و دیگری از جناب ابن عباس نقل می کنیم:
روایت اول: روایتی که از وجود مقدس حضرت علی علیه السلام رسیده است و جمعی از حفاظ عامه آن را ذکر کرده اند چنین است:
حضرت علی علیه السلام می فرماید: از رسول خدا معنای آیه شریفه ی «فتلقی آدم من ربه کلمات فتاب علیه» را سؤال کردم، فرمود: هنگامی که خدای تعالی، آدم را در هند، و حوّا را در جدّه فرود آورد، حضرت آدم مدتها گذشت که اشک غم بر چهره می ریخت، تا این که خدای تعالی جبرئیل را نازل کرد و فرمود:
یا آدم، آیا من ترا به دست «قدرت» خودم نیافریدم؟ آیا از روح خود بر تو ندمیدم؟ و ملائک را به سجده کردن بر تو فرمان ندادم؟ و حوّا را به ازدواج تو در نیاوردم؟

حضرت آدم عرض کرد: بله.
خطاب آمد: پس این گریه (مداوم) تو از چیست؟
عرض کرد: خدایا، چرا گریه نکنم، که از جوار رحمت تو رانده شده ام.
خدای تعالی فرمود: اینک این کلمات را فراگیر که به وسیله آن، خدا توبه تو را قبول می کند و گناهت را می بخشد، بگو یا آدم:
«خدایا، تو پاک و منزهی، نیست خدایی جز تو، من بد کردم و به خود ستم روا داشتم، پس به حق محمد و آل محمد، مرا ببخش، به درستی که تو بخشنده و مهربان هستی».
رسول خدا در پایان سخن فرمود: این است آن کلماتی که خدای تعالی به حضرت آدم آموخته است. گویی خدای متعال حضرت آدم را با این کلمات تسلی داده است که اگر از جوار رحمت من دور شده ای، اینک ارزش فرا گرفتن این کلمات گرانقدر، عوض، هم سنگ و برابر جوار رحمان و هم تراز فردوس و جنان است، و جبران آن نعمتی که از آن محروم شده ای.
روایت دوم: روایت دیگر در همین موضوع از ابن عباس است که از پیامبراکرم صلی الله علیه وآله نقل می کند که آن حضرت فرمود:
بعد از آن که خدای تعالی آدم را آفرید، حضرت آدم عطسه کرد و با الهام خدایی "الحمد لله رب العالمین" گفت. خدای تعالی در جواب او فرمود: "یرحمکَ ربّک" رحمت خدا بر تو باد.
هنگامی که فرشتگان بر حضرت آدم سجده کردند، تکبر به او راه یافت و در حالی که بر خود می بالید عرض کرد: پروردگارا، آیا مخلوقی که نزد تو محبوبتر از من باشد، آفریده ای؟ و این سؤال را سه بار تکرار کرد و هر سه بار بی جواب ماند، دفعه سوم که حضرت آدم سؤال خود را بازگو می کرد، متوجه گردید که سؤال بی پاسخ او، سخن به جایی نبوده است، آنگاه از جانب پروردگار خطاب آمد:
بله، ای آدم، مخلوقاتی از تو محبوبتر دارم، که اگر آنها به وجود نمی آمدند، تو را نیز نمی آفریدم.

عرض کرد: پروردگارا ! آنها را به من نشان بده.
در آن هنگام از جانب خدای تعالی به فرشتگان درگاه الهی وحی شد: پرده ها را کنار بزنید.
چون حجابها برداشته شد، از پشت پرده ی غیب، پنج شبح ظاهر شدند که در پیشگاه عرش ایستاده بودند.
حضرت آدم عرض کرد: پروردگارا اینان کیستند؟
خطاب آمد: این پیامبر من، این علی امیرالمؤمنین پسر عمّ او، این فاطمه دخترش و این دو، حسن و حسین، پسران علی، فرزندان پیامبر من هستند. و پس از معرفی نام های آنها، خدای تعالی فرمود:
یا آدم! اینان مقام اول را دارا هستند و درجاتشان بسیار عالی است و مرتبه تو، تالی مقام والای اینها می باشد.
و بعدها وقتی که حضرت آدم مرتکب و مبتلای آن ترک اولی شد، عرض کرد:
پروردگارا، از تو مسئلت دارم که به حق محمد، و علی، و فاطمه و حسن و حسین از خطای من درگذری؛ پس دعایش مستجاب شد و مشمول عفو و آمرزش خدای تعالی قرار گرفت و این است معنای آیه شریفه که خدا می فرماید: پس آدم کلماتی از پروردگارش فراگرفت که به وسیله آن کلمات توبه او مورد قبول واقع گردید.
ابن عباس، سپس روایت را چنین ادامه می دهد که رسول خدا فرمود: هنگامی که آدم بر زمین فرود آمد، انگشتری برای خود ساخت که نقش نام مبارک پیامبر اعظم اسلام "محمّد رسول الله" بود و ابی محمد، کنیه او شد.

[h=1]فرهنگ اسامى و القاب حضرت فاطمه علیهاالسلام[/h]
دختر گرامی پیامبر خدا، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها اسامی و القابى برگزیده و زیبا دارند كه بیانگر صفات وکمالاتی والا در حضرتش می باشد و همچون نام هاى افراد دیگر این کُره خاکی نیست كه صاحب نام بی بهره از معنى نام خویش باشد.
بر اساس احادیث اسلامی، برخى از این نام ها آسمانى اند و از سوى آفریدگار تعیین گردیده و بعضى دیگر نیز از سوى برگزیدگان الهى به ایشان نسبت داده شده است.
در این نوشتار، به برخی از این نام ها و لقب ها بصورت فهرست وار اشاره می شود.
1) انسیه : زنى كه خصلتهاى خوب انسانى در او متجلى است.
2) بتول : زن پاك و دور از هرگونه آلودگى.
3) تقیه : پاك و بى گناه.
4) حبیبه : دوست و رفیق، دوست داشتنى.
5) حرّه : زن آزاده، زنى كه اسیر شهوات نیست.
6) حوراء : فرشته، زنى كه خصلتهاى خوب فرشتگان را در خود به وجود مى آورد.
7) حوریه : زن بهشتى، فرشته خصال.
راضیه : زنى كه به مقدرات خداوند راضى باشد.
9) راكعه : اهل ركوع و تواضع در برابر خداوند.
10) رشیده : زن فهمیده و صاحب خرد را گویند.
11) رضیه : زنى كه به مقام رضا مى رسد.
12) ریحانه :گل خوشبوى، لطیف و مهربان، تعبیر لطیفى از موجود زن.
13) زكیه : زن پاك و باتقوا، در حال رشد و ترقى.
14) زهراء : درخشنده و تابان.
15) زهره : درخشان، نورانى.

16) ساجده : زنى كه در پیشگاه خداوند سر بر سجده بساید.
17) سعیده : زن خوشبخت.
18) سیده : سرور، خانم.
19) شهیده : زنى كه در راه خدا جان را فدا نماید.
20) صابره : زن شكیبا و بردبار.
21) صادقه : زن راستگو و درست كردار.
22) صدوقه : زن راستگو با كردارى صحیح.
23) صدیقه : زنى كه در راستگویى شهره شود و در عمل نیز درست كردار باشد.
24) طاهره : زن پاك دامن و دور از رذایل.
25) طیبه : پاك و پاكیزه.
26) عارفه : زن با شناخت و درك كامل.
27) عالیه : زن بلند همت و دور اندیش.
28) عدیله : نظیر و مانند.
[فاطمه ى زهرا علیها السلام را « عدیله ى مریم » مى نامند زیرا این هر دوی این بانوان در پاكى و طهارت ضرب المثل هستند.]
29) عذراء : زن پاكدامنى كه پرده ى عفت را كنار نزند.
30) عزیزه : زن ارجمند و گرانقدر.
31) علیمه : زن دانشمند و آگاه.
32) فاضله : زن صاحب فضیلت.
33) فاطمه : بریده شده از آتش، جهل و هر بدى.
34) فریده : زن یگانه در نفیس بودن.
35) كریمه : زنى كه اهل كرم و جود و سخاوت است.
36) كوثر : خیر فراوان.
37) كوكب : درخشنده و درخشان.
38) مباركه : زنى كه در او خیر بسیار باشد.
39) مبشره : بشارت دهنده.
40) محدثه : زن حدیث كننده.

41) محموده : پسندیده، زن مورد پسند خداوند.
42) مرضیه : زن كاملى كه خداوند نیز از او راضى است.
43) مطهره : زن پاك و عارى از گناه و زشتى.
44) معصومه : زنى كه هیچ گاه گناه نكرده باشد.
45) ملهمه : زنى كه خداوند بر دل او الهام مى فرستد.
46) ممتحنه : زنى كه امتحان شده و از آزمایش سر افراز بیرون آمده است.
47) منصوره : زن یارى شده.
48) موفقه : زنى كه توفیقات الهى همراهش باشد.
49) مهدیه : زنى كه خداوند او را هدایت مى كند.
50) مومنه : زن با ایمان به خداوند و روز قیامت.
51) ناعمه : زن خوش زندگانى، شاداب.
52) نقیه : پاك و بى گناه.
53) والهه : شیفته و عاشق.
54) وحیده : یگانه، تنها، بى همتا.

[h=1]در هوای فاطمه[/h]
پرواز می دهیم كه بال و پرت كنیم معراج می بریم كه پیغمبرت كنیم
دیگر بس است خلوت چله نشینی ات وقتش رسیده است مقرب ترت كنیم
دست گل قدیمی خود را از این به بعد دست تو می دهیم كه تاج سرت كنیم
حالا نماز شكر بخوان فدیه ای بده تا صاحب زلال ترین كوثرت كنیم
می خواستیم فرق كنی با پیمبران می خواستیم آینه ی دیگرت كنیم
این سیب را بگیر و برای خودت ببر وقتش شده است فاطمه را دخترت كنیم
شایسته است ‍ ‍ ؛ با پدر فاطمه شدن از خانواده ی پسری ابترت كنیم

[h=1]بانو! روز مادر است…[/h]

[h=1]فقط شبیه خودت هستی[/h]

[=B Mitra]

:Gol::Gol:

امام صادق(ع) مى فرمايد: «صديقه كبرى(س) را زهرا ناميده اند. و زهرا يعنى تابناك زيرا خانه و محراب و مركز عبادت او براى اهل آسمان تابناك و درخشان بود»
علامه مجلسی، بحارالانوار، ج12، ص43.

:Gol::Gol:

20جمادی الثانی تولد باسعادت محبوبه ذات اقدس الهی حبیبه رب العالمین روح رحمة للعالمین صدیقه کبری ام ابیها قرینه صاحب الازلیة الاولیه همسر امیر مظلوم ماسوی اولین شهیده ولایت عظمی ام الحسنین والزینبین به یگانه فاطمه شناس گیتی سید وفخر کائنات ولی امر ممکنات مهدی آل محمد شریک القران عین الحیات سفینة النجاة عین الله الناظرة لسان الله الناطقه ید الله الباسطه قلب الله الواعی نفس الله القائمة فیه بالسنن اسد الله الغالب محمد وعلی دوران کلمةالله العلیاو....تهنیت

گر فاطمه نبود احمد وحیدری نبود

سئل الصادق علیه السلام عن معنی حی علی خیر العمل
قال علیه السلام : خیر العمل بر فاطمة وولدها
مناقب شهر اشوب ج3ص326

قال رسول الله : یا سلمان
حب فاطمة ینفع فی ما ئة موطن ایسر تلک المواطن الموت والقبر والحشر والصراط والمحاسبه و.......
فرمود محب صدیقه طاهره سلام الله علیها نافع است در 100جا که را خت ترین ان موطن مرگ است و قبر و.....
مقتل خوارزمی ج1ص60

قال رسول الله صلی الله علیه واله وسلم :
اول شخص یدخل الجنة فاطمة
مقتل خوارزمی 1/67میزان الاعتدال 3/618ح5057و.........

قال رسول الله صلی الله علیه واله وسلم :
یا علی انّ الله زوّجک فاطمة وجعل صداقها الأرض فمن مشی علیها مبغضا لها مشی حراما
یا علی بدرستیکه خداوند تعالی فاطمه را به تزویج تو در اورد و مهریه او را زمین قرار داد پس هرکسی مشی کند در زمین در حالی که دشمن فاطمه هست مشی او وتمامی تصرفات او حرام است
فرائد السمطین 1/95مقتل خوارزمی 1/66

قال رسول الله صلی الله علیه واله وسلم :
انّ الله یغضب لغضب فاطمة ویرضی لرضاها
بدرستیکه حق تبارک وتعالی غضب می کند بخاطر غضب فاطمه وراضی می شود بخاطر رضای فاطمه
مستدرک الصحیحین 3/153ومقتل 1/52و..................

قال رسول الله صلی علیه وآله وسلم :
انما سمیّت فاطمة فاطمة لأن الله عزوجل فطم من احبها من النار
رسول مکرم اسلام صلی الله علیه وآله وسلم فرمود :
این است وجز این نیست که فاطمه فاطمه نامیده شده بخاطر اینکه خداوند متعال جدا کرد دوستان فاطمه (سلام الله علیها) را از آتش جهنم
معانی الأخبارصدوق اعلی الله مقامه الشریف ص64و.....

قال رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم :
فاطمة بهجة قلبی وأبناها ثمرة فوادی وبعلها نور بصری والأئمة من ولدها امناء ربی ،وحبله الممدود بینه وبین خلقه من اعتصم بهم نجی ومن تخلف عنهم هوی
مخاطب خطاب لولاک ؛ عزیز دنی فتدلی فکان قاب قوسین أوأدنی فرمود :
فاطمه سرور وبهجت قلب من است و دوپسرش ثمره قلب ووروح وفواد من است و همسر فاطمه نور چشم من است وامامان از فرزندش امینان پروردگار منند و حبل الله وریسمان خدا که کشیده شده بین خودش وخلقش می باشند ،هرکس به این ریسملن چنگ زد اهل نجات است وانکه تخلف کرد از امامان او در حهنم است

مقتل خوارزمی 1/59فرائد 2/66و.........

قال رسول الله صلی الله علیه واله وسلم :
فاطمة روحی التی بین جنبی
احقاق 1/184و........

قال رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم لفاطمة
فداک ابی وامی
حبیب اله العالمین به حبیبه ذات اقدس الهی فرمود :
پدرو مادرم فدایت باد
مستدرک حاکم 3/156و......

قال المهدی عجل الله تعالی فرجه اشریف
وفی ابنة رسوال الله صلی الله علیه وآله وسلم لی اسوة حسنة
بحار 53/180

قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم یا سلمان من أحب فاطمه ابنتی فهو فی الجنه معی و من ابغضها فهو فی النار ؛ یا سلمان حب فاطمه ینفع فی مائة من المواطن ایسر تلک المواطن ، الموت ، والقبر ، والمیزان ، والحشر ، والصراط ، والمحاسبة ، فمن رضیت عنه ابنتی فاطمه رضیت عنه و من رضیت عنه رضی الله عنه ، ومن غضبت علیه ابنتی فاطمه غضبت علیه و من غضبت علیه غضب الله علیه یا سلمان ویل لمن یظلمها و یظلم بعلها امیرالمومنین علیا و ویل لمن یظلم ذریتها و شیعتها .

نبی مکرم اسلام صلی الله علیه وآله وسلم فرمود که ای سلمان هرکس دوست بدارد فاطمه سلام الله علیها دختر مرا پس او در بهشت با من است (دوستدار دخترم فاطمه همنشین من در بهشت است ) هر کس دشمنی بورزد با فاطمه پس در آتش جهنم است , ای سلمان محبت به فاطمه نفعی میرساند در صد موطن که راحتترین ان مواطن عبارتند از مرگ , قبر , میزان , حشر , صراط و محاسبه پس هر کسی که راضی باشد از او دخترم فاطمه من هم از او راضی هستم و هرکسی که من از او راضی باشد خدا از او راضی است و هرکسی که غضبناک شود براو دخترم فاطمه من هم بر او غضب می کنم و هرکه را من براو غضب کنم خدا هم بر او غضب می کند ای سلمان ویل (چاهی در پایین ترین درکه جهنم ) برای کسی است که ظلم کند به فاطمه و ظلم کند به همسر فاطمه امیرالمومنین علیه السلام و ویل از آن کسی است که ظلم کند ذریه فاطمه وشیعه فاطمه را

فرائد السمطین صفحه 67 جلد دوم حدیث 391- مقتل جلد یک صفحه 60 - مودة القربی صفحه 16- ینابیع المودة 263

برقی عن زکریا بن آدم رضوان الله تعالی علیه : انی لعند الرضا علیه السلم اذجی ء بابی جعفر علیه السلام و سنه أقل من أربع سنین , فضرب بیده الی الارض و رفع راسه الی السماء فاطال الفکر فقال له الرضا علیه السلام : بنفسی فلم طال فکرک فقال : فیها صُنع بامی فاطمه أما والله لأخرجنهما ثم لأحرقنهما ثم لأذرینهما ثم لأنفسنهما فی الیم نسفاء فستدناه و قبّل بین عینیه ثم قال بابی انت وامی انت لها یعنی الامامه
زکریا بن آدم گوید :
خدمت علی بن موسی الرضا علیه السلام بودم که جواد الائمه علیه السلام پیش پدر اورده شد در حالی که سن مبارک او کمتر از چهار سال بود پس از آنکه نشست دستش را به زمین زد و سر مبارک خود را به سوی آسمان بلند کرد پس طول داد فکر کردن را پس علی بن موسی الرضا علیه السلام به جوادش فرمود جانم فدایت چرا طولانی شد فکرتو حضرت جواد علیه السلام فرمود در آنچه که برخورد شد با مادرم فاطمه ؛آگاه باش به خدا قسم هر آینه آن دو خبیث ازل و ابد را از قبر خارج می کنم سپس آنها را آتش می زنم سپس آنها را ذره ذره می کنم سپس خاکستر آنهابه باد داده و در دریا می ریزم پس علی بن موسی الرضا امام جواد را خواست وبین دو چشم او را بوسید سپس فرمود پدر و مادرم فدای تو با د تو برای این امر (امامت) هستی .

دلائل الامامه طبری صفحه 212 در معجزات امام جواد علیه السلام
بحار جلد 50 صفحه 59 – بیت الحزان صفحه 100

...وعن ابی جعفر الباقر علیه السلام انه اذا وعک استعان بالماء البارد ثم ینادی حتی یسمع صوته علی باب الدار : فاطمه بنت محمد صلی الله علیه و آله وسلم .......

هنگامی که تب وجود مقدس امام باقر علیه السلام را می گرفت کمک می گرفت از آب سرد سپس بلند ندا می داد بطوری که صدای وجود مقدس از در منزل هم شنیده می شد و صدای آن حضرت این بود فاطمه بنت محمد
روایت بسیار طولانی است و فقط قسمتی از آن نقل شد مرحوم مجلسی گوید در مرآة شاید یا فاطمه گفتن امام باقر علیه السلام برای استشفا بوده مرحوم محدث قمی در بیت الاحزان گوید چون همیشه ائمه علیهم السلام نسبت به مصیبات مادرشان ناراحت بودند و همانطور که تب در جسم مطهر لطیف آن حضرت اثر می گذاشت ،همینطور اثر کتمان حزن ائمه بر مادرمظلومشان در قلب شریفشان بود پس همانطور که حرارت جسم را به وسیله آب سرد خاموش می کردند آتش جراحت درونی قلب حزینشان هم به واسطه نام مقدس فاطمه سلام الله علیها مقداری تسلی می یافت
کافی جلد 8 صفحه 109 حدیث 87 -عوالم جلد 11 صفحه 567 - بحار جلد 59 صفحه 102 – بیت الاحزان صفحه 100 – مرآة جلد 25 صفحه 265 - روایت بسیار طولانی است که قسمتی از آن ذکر شد

عن جعفر ابن محمد عن آبائه علیهم السلام قال :
لما حضرت فاطمه الوفاة بکت فقال لها امیر المومنین علیها السلام یا سیدتی ما یبکیک ؟
قالت:أبکی لما تلقی بعدی فقال لها لا تبکی فو الله ان ذلک لصغیر عندی فی ذات الله قال واوصته ان لا یوذن بها الشیخین ففعل .

پس هنگامی که شهادت صدیقه طاهره رسید آن حضرت گریست پس امیرالمومینن علیه السلام فرمودای سیده من به چه علت گریه می کنی پس ایشان جواب دادند گریه می کنم برای انچه که تو می بینی بعد از من امیر المومنین علیه السلام فرمود گریه نکن به خدا قسم تمامی مصیبت ها پیش من در راه خدا بسیار کوچک است و وصیت کرد که اجازه ندهی ان دو نفر در مراسم تشییع ونماز وتدفین من شرکت کنند . پس امیرالمومنین علیه السلام به وصیت فاطمه سلام الله علیها عمل کرد .

کان رسول الله صلی الله علیه و اله وسلم
لا ینام حتی یُقبّل عرض (عارضی ) وجه فاطمه و بین ثدیها

نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله وسلم عادتش براین بود که به بستر نمی رفت الا که قبل از او پیش فاطمه امده و گونه و بنا گوش فاطمه سلام الله علیها و.... را می بوسید .

مقتل خوارزمی جلد یک صفحه 66

عن ابی جعفر علیه السلام قال : ان فاطمة بنت رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم مکثت بعد رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم ستین یوما ثم مرضت فاشتدت علیها فکان من دعائها فی شکواها :
یاحی یا قیوم برحمتک استغیث فاغثنی , اللهم زحزحنی عن النار و ادخلنی الجنة و الحقنی بابی محمد صلی الله علیه و آله وسلم
فکان امیر المومینن علیه السلام یقول لها یعافیک الله و یبقیک .
فتقول : یا ابالحسن ما اسرع اللحاق بالله و اوصت بصدقتها و متاع البیت واوصته ان یتزوج امامه بنت ابی العاص و قالت بنت اختی و تحنن علی ولدی قال و دفنها لیلا .

امام پنجم علیه السلام فرمود بدرستی که فاطمه دختر رسول الله صلی الله علیه و اله وسلم بعد از آن حضرت مریض شد و شدت یافت و دعای او این بود یا حی یا قیوم .........
پس امیرالمومینن علیه السلام می فرمود به او خداوند تو را عافیت دهد و خداوند تو را نگه دارد یا ابالحسن چقدر سریع است الحاق من به خدایم

مصباح الانوار صفحه 259 بحار 43 صفحه 217 حدیث 49 – عوالم جلد 11 ص 493 ح 6
و ص 610 ح 128

ان النبی صلی الله علیه و آله وسلم کان اذا سافر کان اخر الناس به عهدا فاطمه فاذا قدم من سفره کان اول الناس به عهدا فاطمه .

هنگامی که حضرت به مسافرت می رفت با اخرین کسی که ملاقات می کرد فاطمه و هنگامی که از سفر بر می گشت با اولین کسی که دیدار می نمود با فاطمه بود(بُعد ظاهری را به اقل ممکن می رساند )
مقتل جلد یک صفحه 56 مناقب شهر آشوب جلد 3 ص 333 از اربعین ابوصالح موذن با اختلافی در لفظ – صحیح ابی داوود جلد 26باب الانتفاع باالعاج – مسند احمد جلد 5 صفحه 275 – سنن بیهقی جلد 1 ص 26 – مستدرک الصحیحین جلد 1 ص 489 جلد 3 ص 156 و155- سوائق محرقه ابن هجر ص 109 – بحارجلد 43 ص 86 – فضائل الخمسه جلد 3 ص 163 و .................

قال رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم :
اول شخص یدخل الجنة فاطمه بنت رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم

اولین کسی که وارد بهشت می شود فاطمه است
عوالم ج 11 ص 143 مناقب ابن شهر آشوب جلد 3 ص 329 – مقتل خوارزمی ج 6 ص 76 - میزان الاعتدال ج2 ص 618 ح 5057 – لسان المیزان ج4 ص 16 ح 34 – و ..................

عن المدائنی عن مسلمة بن محارب عن سلیمان النعیمی و عن ابن عون ان ابابکر ارسل الی علی یرید البیعه فلم یبایع فجاء عمر و معه فتیلة فتلقته فاطمه علی الباب فقالت فاطمه سلام الله علیها یابن الخطاب اتراک محرقا علی الباب ؟ قال نعم و ذلک اقوی فیما جاء به ابوک ..........

بعد از سقیفه ابابکر فرستاد به سوی علی علیه السلام پس انحضرت بیعت ننمود وعمر آمد و با او آتشی بود پس فاطمه سلام الله علیها پشت درآمده و به او گفت ای پسر خطاب آیا می بینم تو را که می خواهی در را بر من اتش بزنی عمر گفت بله و این کار سبب تقویت دین پدرت می شود یا اینکار از دین پدر تو قویتر است ....

انساب الاشراف بلاذری جلد 1 ص 586 رقم 1184 – عقدالفرید ج 5 ص 12 و......

[=Times New Roman]وکانت اذا دخلت علیه رحب بها وقام الیها فأخد بید ها فقّبلها وأجالسها فی مجسله
[=Times New Roman]عایشه گوید : هنگامی که فاطمه سلام الله علیها نزد نبی اکرم صلی الله علیه واله وسلم می آمد حضرت به او خوش آمد می گفت وبه احترام او بر می خاست وبه استقبال او رفته ودست فاطمه را گرفته می بوسید واو را در جای خود می نشاند
[=Times New Roman]مستدرک حاکم 2/154و......

بسم الله الرحمن الرحیم
حم والکتاب المبین انا انزلناه فی لیلة مبارکه انا کنا منذرین فیها یفرق کل امر حکیم
کافی شریف و....وجود مقدس موسی بن حعفر سلام الله علیهما در تاویل ایات شریفه فرمودند : حم فمحمد صلی الله علیه واله وسلم کتاب مبین امیر المومنین علیه السلام لیله مبارکه صدیقه طاهره سلام الله علیها

ذلک الدین القیمة
قال : فاطمة سلام الله علیها

قال رسول الله صلی الله علیه واله وسلم
من صلی علی فاطمه کان معی فی الجنه
صل الله علیک یا فاطمه
ولعن الله علی ظالمیک وقاتلیک یا فاطمه

__________________

اللهم العن قاتلی فاطمة الزهراء

[="Tahoma"]

مادر! درستایش دنیای پرمهرت ، ترانه ای از اخلاص خواهم سرود وگلدسته ای از مهر بر گردنت خواهم آویخت.

شکوه عشق را در زمزمه های مادرانه ات می یابم وانگیزه خلقت را از قلب پرمهرت می خوانم.
مادر، بوسه بر دستان خسته تو جانم را زنده می کند و دیدار تو عشق را در دلم به ارمغان می آورد.
ایمانم از دعای توست وخدایم را از زبان تو شناخته ام ، عبادت را تو به من آموخته ای ، مادر! ای الهه مهر.
تو گلی خوشبو از بهشت خدایی که گلخانه دلم از عطرتو سرشار است ، از تبار فاطمه ای وگویی وجود تو را با مهر فاطمه سرشته اند
پس همیشه دعایم کن چراکه دعایت سرمایه فردای من است.

مادرم ! به پاس آنچه به من داده ای ، به ستایش محبتهای بی اندازه ات ، و به وسعت همه خوبیهایت دوستت دارم…