چرا قران می گوید بین پیامبران تفاوت است؟

با سلام
دوست گرامی اگر به ظاهر آیات دقت کنید در آن دو تای اولی لانفرق از ریشه ی فرق است یعنی میان پیامبران تفرقه و دوحرفی نیست. همه یک پیام و سخن را می گویند. اما روشن است که آیه ی بعدی از تفضیل و فضل سخن می گوید و اگر داستان موسی ع و خضر را در سوره ی کهف به یاد بیاورید, در آنجا تصریح می شود که حضرت موسی با آن عظمت که خداوند فرمود اصطنعتک لنفسی یعنی ای موسی من تو را برای خودم خلق کردم (طه:41) اما نتوانست بر کارهای خضر نبی که نیازمند تاویل بود صبر کند با این که قول داده بود که صبر نماید. قال هذا فراق بینی و بینک سانبئک بتاویل ما لم تستطع علیه صبرا (کهف: 78) و این تفاوت در فهم و فضیلت و استعداد بشری موضوعی کاملا طبیعی در عالم است. مثلا بعضی از انبیای بنی اسراییل می رفتند و در یک مکان دور به عبادت و عزلت می پرداختند و حیطه ی تبلیغی گسترده ای نداشتند. به نظر می رسد خداوند برای تبلیغ های گسترده ی خویش از انبیایی با استعداد بیشتر و صبر و تحمل و استقامت بالاتر استفاده می کرده است.

اگر برتری پیامبری بر پیامبر دیگری از این راه ثابت می شود که با بعضی خداوند خود سخن گفته و بعضی را مانند حضرت عیسی با روح القدس تایید کرده، پس پیامبر اسلام که هیچ یک از این دو ویژه گی را ندارد و به ظاهر قران چنین ویژه گی مربوط به حضرت موسی و حضرت عیسی است چرا می گوییم حضرت محمد از همه پیامبران افضل است. خداوند نه مانند حضرت موسی خودش با او صحبت کرد و نه مانند حضرت عیسی با روح القدس تاییدش کرد. که اگر این بود در این آیه اشاره می شد. از سوی دیگر می فرماید شما بین همه پیامبران فرق نگذارید. بالاخره چکار کنیم خود خداوند فرق می گذارد بعد می فرماید شما فرق نگذارید؟ چه باید کرد؟

.....لانفرق بین احد منهم.....285،بقره

در باره ایه فوق، حال پیامبر صلی الله علیه واله و پیروانش را توصیف میکند.که بر خلاف اهل کتاب که به مقابله با نعم الهی برخاستند ؛آنها سمعا و طاعة قبول نعمت کردند و بین هیچ یک از انبیا فرق قائل نیستند و در آن موضعی که هستند حافظ احکام الهی هستند

چرا می گوییم حضرت محمد از همه پیامبران افضل است.

اساتید یه کمی بیشتر توضیح بدین بالاخره معلوم نشد چرا پیامبر اسلام از بقیه بالاتره

با سلام
و تشکر از اساتید گرامی و با اجازه
با توجه به آیه: «ولکن رسول الله و خاتم النبیین» (احزاب/40).
دلالت بر خاتمیت دارد، همچنین آیاتی که دلالت بر همگانی و همیشگی بودن (عموم و دوام) دین اسلام دارند مانند آیه: «و اوحی الی هذا القرآن لانذرکم به و من بلغ ...» (انعام/19)
و آیه: «و انه لکتاب عزیز* لایأتیه الباطل من بین یدیه و لا من خلفه ..» (فصلت/42-41)
زیرا عمر و دوام دینی بدون خاتمیت آورنده دین نامبرده تصور ندارد. :Sham:
همچنین آیاتی که دلالت بر افضلیت قرآن کریم نسبت به سایر کتب آسمانی دارد؛ مانند آیه: «... و نزلنا علیک الکتاب تبیانا لکل شیء...» (نحل/89)
و آیه «و انزلنا علیک الکتاب بالحق مصدقا لما بین یدیه من الکتاب و مهیمنا علیه ...» (مائده/48)
و آیه: «شرع لکم من الدین ما وصی به نوحا والذی اوحینا الیک و ما وصینا به ابراهیم و موسی و عیسی ...» (شوری/13)
دلالت بر افضلیت رسول اکرم دارند؛ زیرا قرآن کریم جز دعوت پیغمبر اکرم چیزی ندارد و میزان ارزش نبی، ارزش دعوت اوست.

یا علی (ع)

از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم دو جمله لطیف درباره تقدم واقعی خودشان بر همه پیامبران وارد شده است.
یکی اینکه فرموده است:
«نحن الاخرون السابقون یوم القیامه»؛ ما در دنیا پس از همه پیامبران و امتها آمده ایم، اما در آخرت در صف مقدم هستیم و دیگران پشت سر ما هستند. :Sham:(بحار، ج6/ ص 166 و صحیح مسلم، ج3/ ص7)
دیگر اینکه فرمود:
«آدم و من دونه تحت لوائی یوم القیامه»؛ تمام پیامبران در معاد زیر پرچم من هستند.:Sham:
(علم الیقین فیض، ص 5 سفینه البحار، ماده (لوی) جامع الصغیر، ج/1 ص 107)
علت این سبقت و تقدم در قیامت و علت اینکه همه پیامبران در آن جهان در زیر پرچم این پیامبر هستند این است که همه مقدمه اند و پیامبر اسلام نتیجه است؛ وحی آنها در حدود یک برنامه موقت بوده و وحی این پیغمبر در سطح قانون اساسی کلی همیشگی است. :Sham:
بزرگان اسلامی با توجه به این دو جمله و با الهام از یک اصل دیگر از اصول معارف اسلامی، که آنچه در آن جهان ظهور می کند ظهور ملکوتی واقعیات این جهان است، سخنان نغز و دلپذیری در این باره گفته اند.

ابن فارض با اشاره به مضمون این دو حدیث می گوید:
و انی و ان کنت ابن آدم صوره *** فلی فیه معنی شاهد بابوتی
و کلهم عن سبق معنای دائر *** بدائرتی او وارد من شریعتی
و ما منهم الا و قد کان داعیا *** به قومه للحق عن تبعیتی
و قبل فصالی دون تکلیف ظاهری *** ختمت بشرعی الموضحی کل شرعه
من هر چند به حسب صورت و جریانات مادی این جهانی فرزند آدم ابوالبشر هستم، اما در من معنی و حقیقتی هست که گواه بر پدری من نسبت به آدم است.
همه پیامبران به واسطه تقدم معنویت و حقیقت من بر گرد مرکز من می چرخند و از ورودگاه (شریعت) من آب بر می دارند.
هیچ پیامبری نیامده است مگر آنکه امت خویش را به خاطر حقیقت به پیروی از من خوانده است.
پیش از تمام شدن دوران شیر خوارگی و نرسیده به دوره تکلیف ظاهری، با شریعت روشنگر خود به همه شرایع پایان دادم.

مولوی در همین مضمون می گوید:
ظاهرا آن شاخ اصل میوه است *** باطنا بهر ثمر شد شاخ هست
گر نبودی میل و امید ثمر *** کی نشاندی باغبان بیخ شجر
پس به معنی آن شجر از میوه زاد *** گر به صورت از شجر بودش نهاد
مصطفی زین گفت: کادم و انبیا *** خلف من باشند در زیر لوا
بهر این فرموده است آن ذو فنون *** رمز «نحن الاخرون السابقون»
گر به صورت من ز آدم زاده ام *** من به معنی جد جد افتاده ام
پس زمن زایید در معنی پدر *** پس ز میوه زاد در معنی شجر
اول فکر آخر آمد در عمل *** خاصه فکری کو بود وصف ازل

شیخ محمود شبستری می گوید:
یکی خط است از اول تا به آخر *** بر او خلق خدا جمله مسافر
در این ره انبیا چون ساربان ان *** دلیل و رهنمای کاروان اند
و زیشان سید ما گشته سالار *** هم او اول هم او آخر در این کار
احد در میم احمد گشت ظاهر *** در این دور اول آمد عین آخر
ز احمد تا احد یک میم فرق است *** جهانی اندرین یک میم غرق است
بر او ختم آمده پایان این راه *** بدو منزل شده «ادعوا الی الله»
مقام دلگشایش جمع جمع است *** جمال جانفزایش شمع جمع است
شده او پیش و دلها جمله در پی *** گرفته دست جانها دامن وی

اساتید یه کمی بیشتر توضیح بدین بالاخره معلوم نشد چرا پیامبر اسلام از بقیه بالاتره

سلام عليكم

دلايل افضليت پيامبراكرم (ص) بر بقيه انبياء (ع)

1- بشارت حضرت مسيح
خداي سبحان از زبان حضرت عيسي (عليه السلام) مي‏فرمايد: (ومبشراً برسولٍ يأتي من بعدي اسمه أحمد)(صف 6): به شما بشارت مي‏دهم وجود پيامبري پس از خود را كه نام [مبارك] او احمد(صلي الله عليه و آله و سلم) است.

بشارت در موردي است كه پيامبر بعدي مطلب نو و تازه‏اي را براي امتش يا براي ديگران بياورد، اگر پيغمبر خاتم در سطح انبياي گذشته يا در سطح رسالت عيساي مسيح (عليه السلام) سخن گفته باشد
اولاً نيازي به آمدن پيغمبر نبود، ثانياً مجالي براي بشارت نبود چون پيغمبر جديد سخن تازه‏اي نمي‏آورد تا حضرت عيسي(عليه السلام) به آمدنش بشارت دهد

از اينكه در سوره «صفّ» مي‏فرمايد: عيساي مسيح به قومش فرمود: من كتاب آسماني پيامبر گذشته را تصديق مي‏كنم و نسبت به آينده، آمدن پيامبري را بشارت مي‏دهم،معلوم مي‏شود كه رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) از حضرت عيسي(عليه السلام) افضل و قرآن از انجيل بالاتر و ره‏آورد پيغمبر اسلام بيش از ره‏آورد مسيح (عليه السلام) است تا معناي بشارت تحقّق يابد. پس رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) بر اساس تبشير حضرت مسيح(عليه السلام) همه مزاياي علمي‏انبياي گذشته را، كه عيساي مسيح داشت، و همه مزاياي خاصّه عيساي مسيح را داراست.

2- ره آورد آسماني رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم)

خداوند مي‏فرمايد: همه انبيا حقّ آوردند ولي كتب انبياي گذشته، زير هيمنه و سيطره ونفوذ قرآن كريم حفظ مي‏شود؛ وقتي خدا قرآن را مُهَيْمن بركتب انبياي پيشين قرار داده، چون كمال علمي‏هر پيامبري در كتاب آسماني او و كمال علمي‏پيغمبر خاتم نيز در قرآن ظهور مي‏كند، پس ره‏آورد رسول خدا بالاتر از كتب انبياي پيشين است. هر پيغمبري امتش را به محتواي كتابش دعوت مي‏كند و عصاره دعوت پيامبر خاتم‏كه خود واجد معارف قرآن است،نيز هدايت به مضامين بلند قرآن كريم است.

حاصل آنكه: مقام و شخصيت معنوي هر پيغمبر در كتاب آسماني او تجلي مي‏كند، مقام موساي كليم در حدّ تورات و مقام عيساي مسيح در حدّ انجيل جلوه‏گر شده است، انبياي پيشين نيز در حدّ كتب و صحف آسماني خود ظهور كرده‏اند، وقتي سيطره و فضيلت قرآن بر همه كتابهاي انبياي سلف ثابت شود سيطره و فضيلت رسول خاتم نيز بر ديگر انبيا ثابت مي‏شود، زيرا پيغمبر در حدّ قرآن است و قرآن، مهيمن است، پس پيغمبر اسلام مهيمن است.

3- خاتميت رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم)

از مزاياي رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) خاتميّت اوست، قرآن كريم در اين مورد مي‏فرمايد: (ما كان محمد أبا أحد من رجالكم و لكن رسول‏الله و خاتم النبيين)[1].
گذشته از اين، شواهد ديگري نيز دلالت قطعي بر خاتميت رسول‏الله (صلي الله عليه و آله و سلم) دارد كه صحيفه نبوت پيامبران به وسيله آن حضرت، به پايان رسيد. مقصود از خاتميت، هم تأخر و خاتميّت زماني و هم خاتميّت رتبي در قوس صعود است.

4- خاتميت رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم)

از مزاياي رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) خاتميّت اوست، قرآن كريم در اين مورد مي‏فرمايد: (ما كان محمد أبا أحد من رجالكم و لكن رسول‏الله و خاتم النبيين)
گذشته از اين، شواهد ديگري نيز دلالت قطعي بر خاتميت رسول‏الله (صلي الله عليه و آله و سلم) دارد كه صحيفه نبوت پيامبران به وسيله آن حضرت، به پايان رسيد. مقصود از خاتميت، هم تأخر و خاتميّت زماني و هم خاتميّت رتبي در قوس صعود است.
«خاتم» يعني مُهر، كه در پايان نوشته‏ها قرار مي‏گيرد؛ وقتي نويسنده هر آنچه لازم بود بيان داشت و مقاصد خود را عنوان كرد، پايان نوشتار خود را مهر كرده، ختم آن را اعلام مي‏دارد؛ خداي سبحان كه با جهانيان سخن مي‏گويد،
. خداي سبحان با فرستادن آنها براي جوامع بشري پيام مي‏فرستد. پس از پايان گفتار و كلماتش، سلسله‏نبوتشان را با فرستادن پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) ختم، و صحيفه رسالت آنان را با وجود مبارك خاتم المرسلين مهر كرده است پس هرگز جا براي نبوت و رسالت ديگري نيست لذا
مي‏فرمايد: رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) زيور همه انبيا و خاتم آنان بوده، و سلسله نبوت، با آن حضرت مهر شده و پايان پذيرفته است.

4- پيامبر شاهد بر تمام انبياء است

خداي سبحان مي‏فرمايد: (فكيف إذا جئنا من كل اُمة بشهيدٍ و جئنا بك علي هؤلاء شهيداً)[نساء 41]: ما در قيامت از هر امتي شاهدي بر اعمال آنها آورده (كه در دنيا حوادث را تحمّل كرده، در آخرت شهادت مي‏دهد) و تو را به عنوان شاهد همگان مي‏آوريم. يعني امت‏ها هر چه در دنيا انجام داده‏اند، تو مشاهده كرده شهادت خواهي داد، تو بر بينش همه انبيا سيطره داري و گواهي مي‏دهي، تو نه تنها شهيد امت خود، بلكه شهيد انبيا و امتهاي آنان هستي.

5- عبوديت رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم)
6- تجليل در خطاب
7- عظمت در اخلاق

منبع : تفسير موضوعي قرآن ، سيره رسول اكرم (ص) جوادي ج 8 ص 21تا 32

ز اينكه در سوره «صفّ» مي‏فرمايد: عيساي مسيح به قومش فرمود: من كتاب آسماني پيامبر گذشته را تصديق مي‏كنم و نسبت به آينده، آمدن پيامبري را بشارت مي‏دهم،معلوم مي‏شود كه رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) از حضرت عيسي(عليه السلام) افضل و قرآن از انجيل بالاتر و ره‏آورد پيغمبر اسلام بيش از ره‏آورد مسيح (عليه السلام) است تا معناي بشارت تحقّق يابد. پس رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) بر اساس تبشير حضرت مسيح(عليه السلام) همه مزاياي علمي‏انبياي گذشته را، كه عيساي مسيح داشت، و همه مزاياي خاصّه عيساي مسيح را داراست.

آنچه قابل تامل است اينکه همه اين دلايل بر اساس آيات قرآن نقل شده است. به نظر ميرسد در کتب اديان ديگر اثري از اين عبارات موجود نيست . ظاهرا استدلال ما مسلمانان اين است که همه آنها تحريف شده اند. بارها به اين موضوع فکر کرده ام که اين تحريف به چه کيفيتي صورت گرفته است. موضوع بشارت به پيامبر آينده موضوع بسيار مهمي بوده است. دليل اين تحريف چه ميتوانسته باشد؟ تا زمان ظهور پيامبر اسلام براي معاندين و ... سودي نداشته که اين بخش از انجيل يا تورات يا ...را تحريف و حذف کنند. آيا اين امر بعد از ظهور حضرت رسول بوده؟ يعني در صدر اسلام تمامي اين اديان در يک اقدام هماهنگ تصميم به حذف اين بخشها کرده اند؟!
آيا به غير از قرآن در تورات يا انجيل يا ...اشاره اي به يکي از اين اديان شده است؟ مثلا آيا تورات بشارت به آمدن عيسي کرده؟
آيا ترتيبي که ما مسلمانان قائليم (پنج پيامبر صاحب کتاب ) در اديان ديگر اشاره اي به آن شده است؟!!!

بحث جالبی بود . از نظرات دوستان چیز زیادی یاد گرفتم:tamasha:

اساتید یه کمی بیشتر توضیح بدین بالاخره معلوم نشد چرا پیامبر اسلام از بقیه بالاتره

اساتید یه کمی بیشتر توضیح بدین بالاخره معلوم نشد چرا پیامبر اسلام از بقیه بالاتره

استاد مجید شما بحث را بردی روی بشارت حضرت عیسی و معجزه قران که قرآن از همه کتابها برتر است پس آورنده اش هم از همه بهتر است در حالی که بحثی که قران می کند این نیست. قران می فرماید برتری پیامبران به این است که با یکی خودمان صحبت کردیم ، و دیگری حضرت روح القدس را به یاریش فرستادیم و اما بقیه این را نداشتند. پس طبق معنای آیه این دو پیامبر ا ز پیامبر اسلام بالاترند. شما یکبار دیگر به آیه دقت کنید: تِلْكَ الرُّسُلُ فَضَّلْنابَعْضَهُمْ عَلى‏ بَعْضٍ مِنْهُمْ مَنْ كَلَّمَ اللَّهُ وَ رَفَعَ بَعْضَهُمْدَرَجاتٍ وَ آتَيْنا عيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّناتِ وَ أَيَّدْناهُ بِرُوحِالْقُدُسِ

با عرض سلام

ما چندين دليل بر افضليت بيان كرديم بر فرض مخدوش بودن يكي از آنها بقيه ادله مفيد است

قران می فرماید برتری پیامبران به این است که با یکی خودمان صحبت کردیم ، و دیگری حضرت روح القدس را به یاریش فرستادیم و اما بقیه این را نداشتند. پس طبق معنای آیه این دو پیامبر ا ز پیامبر اسلام بالاترند. شما یکبار دیگر به آیه دقت کنید: تِلْكَ الرُّسُلُ فَضَّلْنابَعْضَهُمْ عَلى‏ بَعْضٍ مِنْهُمْ مَنْ كَلَّمَ اللَّهُ وَ رَفَعَ بَعْضَهُمْدَرَجاتٍ وَ آتَيْنا عيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّناتِ وَ أَيَّدْناهُ بِرُوحِالْقُدُسِ

اين آيه نمي فرمايد حضرت عيسي و موسي از پيامبر اكرم (ص) بالاترند بلكه در صدد بيان اين مساله است كه همه انبياء مساوي نبودند بعد از ميان پيامبران دو مثال ميزند يكي حضرت موسي و ديگري حضرت عيسي كه يكي به خاطر كليم الله بودن د ديگري به خاطر روح الله بودن برترند :Gol:

اما اين كه بر چه كساني برترند مجمل گذاشته بايد از آيات ديگر كمك گرفت ؟؟
آيا اين دو از حضرت ابراهيم هم بالاترند ؟؟؟:Gol:

در ضمن ما آيات زيادي بر افضليت پيامبر (ص) ذكر كرديم ؟؟؟

در خود آيه هم علاوه بر ذكر دو پيامبر مي فرمايد رفع بعضهم درجات ...(درجات را جمع آورده )

سوال
آيا طبق آيات ديگر اين بعض نمي تواند رسول اكرم باشد؟؟

حضرت ابراهيم خليل الله است رسول اكرم حبيب الله است
در فرق بين خليل با حبيب گفته شده است :

خليل مريد است و حبيب مراد

خليل عاشق است و حبيب معشوق

تفسير موضوعي آيت الله جوادي

يكى از علماى يهودى أهل شام- كه كتب آسمانى تورات و انجيل و زبور و صحف پيامبران عليهم السّلام را خوانده و بر دلائل و براهين همه آنها واقف و آگاه بود-

داستان يا قصه يا... پندآموزي است !
البته آن عالم يهودي داستان! حتي يک دليل هم از صحف پيامبران که بر دلائل و براهينشان واقف بود! نشنيد! براي آن بخت برگشته نيز دلايل اغلب يا از قرآن نقل شده و يا به داستانهاي نقلي حواله شده است.
... شايد کسي که اين داستان را نوشته است تنها استدلالش همين داستان​هاي بي پايه و اساس بوده است...

البته حضرت علي داستان! نيز بسيار عصباني به نظر ميرسد! و ظاهراً تيکه کلامشان عبارت «واي بر تو اي يهودي!» بوده است . حتي چنان جوگير بوده اند که در جواب ابن​عباس نيز که از علم ايشان تعريف و تمجيد کرده باز هم ميگويد « واي بر تو!»

واي بر ما!
واي ...

با سلام و عرض ادب خدمت تمامی دوستان :Gol:

و سپاس فراوان از تمامی کارشناسان و دوستان محترم که برای روشن شدن حقیقت تلاش می کنند :hamdel:

و تشکر ویژه خدمت جناب رسا که حقیقتاً روایت تأمل برانگیزی را ارائه فرمودند :Rose:

اجرتان با ولی عصر (عج)
یا حق

[فرق دو جور متصور میشود یک نوع آن در عرض است وجور دیگر در طول آنچه در عرض است آن است که در بنیان و در اصول فرق دیده می شود مثلا در اعتقاد به یکتائی خدا و...دیگری فرق طولی است که در فضیلتها دیده می شود مانند آنکه عدهای مشغول بالا رفتن از کوه هستند .در کوه نورد بودن همه مشترک هستند منتها بعضی در ابتدای صف بعضی درانتها که فرق طولی با هم در اینجا دارند و آنها که در کوه پیمائی شرکت نکرده اند باکوه نوردان فرق عرضی دارند. وقس علی هذا با پیامبران که فرقشان با هم طولی است نه عرضی.]