""چشمها"" هم ذکر دارند ؟
تب‌های اولیه
سلام :Gol:
آیه 101 سوره مبارکه کهف می فرماید :
"و عرضنا جهنم یومئذ للکافرین عرضا الذین کانت اعینهم فی غطاء عن ذکری"
و آنروز جهنم را بر کافران عرضه می کنیم آنانکه چشمانشان در پوششی از ذکر و یاد ما بود
از این آیه اینطور دانسته می شود که چشمان هم ذکری دارند که کافران بواسطه غطاء کفرشان عاجز از آن هستند .
پس چشمها هم ذکری دارند که بی باوری مانع از آن است .
به نظر شما این ذکر چه ذکری است و این بی باوری چیست ؟
والحمد لله
منظور چشم بصیرت یا باطنی نیست؟
سلام
باید بدانیم که ذکر هرچیزی به حسب خودش است . ذکر زبان به الفاظ و عبارات ، ذکر گوش به شنیدن تسبیح و تحمید و کلام حق و ذکر چشم به دیدن .
اگر ذکر چشم به دیدن است پس دیدن انسان می تواند ذکر حق تعالی باشد . آنچه باعث می شود دیدن انسان ذکر شود معرفتی است که به متن دیدن انسان تزریق می شود و مرتبه پایین این نوع ذکر آنست که انسان موجودات عالم را همه آیات الهی ببیند .
موفق باشید
سلام نگاه کردن به آِات قرانم فکر کنم یک نوع ذکره؟!
سلام
آری نگاه کردن به آیات قرآن به عنوان آیات کتاب تدوینی حق تعالی ذکر اوست
موفق باشید
بسم الله الرحمن الرحیم
اصلی ترین ذکر همه اعضا و نه فقط چشم دوری از گناه یا ذکر عملی است
و گرفتن چشم از نگاه حرام ذکری است اصلی
سلام بر بقیةالله الاعظم ومنتظرانش
اصل معنای عمل به ذکر یاد آوری و تذکر است که این اذکار به وسیله ی حواس به ذهن و نفس انسان هشدار داده وغبار غفلت را از این دو موجودیت مادی ومعنوی انسان دور میکند .
یکی از ذکرهای چشم گریستن است . گریستن برمصائب معصومین (ع) واز جمله امام حسین(ع) ومادر مظلومه اش و گریستن بر حال مظلوم که این گریستن زنگار از چشم دل می زداید و حقایق را بر صاحب خود آشکار می کند .
.......................................................................... حق یارتان :roz:........................................................................................
اصل معنای عمل به ذکر یاد آوری و تذکر است که این اذکار به وسیله ی حواس به ذهن و نفس انسان هشدار داده وغبار غفلت را از این دو موجودیت مادی ومعنوی انسان دور میکند . یکی از ذکرهای چشم گریستن است . گریستن برمصائب معصومین (ع) واز جمله امام حسین(ع) ومادر مظلومه اش و گریستن بر حال مظلوم که این گریستن زنگار از چشم دل می زداید و حقایق را بر صاحب خود آشکار می کند .
سلام
همه این مصادیقی که دوستان بیان فرموده اند به نوعی درست است اما ما می خواهیم همان معنای آیه بیشتر روشن بشود و جا بیفتد لذا اگر دوستان در این زمینه نظری ( نفیا یا اثباتا ) دارند بفرمایند
موفق باشید
سلام
فکر می کنم ذکر چشمان همان دیدن برای خداست و فرو بستن چشمان برای خداست
و راضی بودن در انچه او می پسندد
" الَّذِينَ كانَتْ أَعْيُنُهُمْ فِي غِطاءٍ عَنْ ذِكْرِي وَ كانُوا لا يَسْتَطِيعُونَ سَمْعاً".
اين آيه تفسير كافرين است، و آنان همانهايى هستند كه خداوند ميان آنان و ذكرش سدى قرار داده و پردهاى كشيده- و به همين مناسبت بعد از ذكر سد متعرض حال آنان شده- ديدگان ايشان را در پردهاى از ياد خدا كرده و استطاعت شنيدن را از گوششان گرفته در نتيجه راهى كه ميان آنان و حق فاصله بود آن راه كه همان ياد خدا است، بريده شده است.
آرى، انسان يا از راه چشم به حق مىرسد، و از ديدن و تفكر در آيات خداى عز و جل به سوى مدلول آنها راه مىيابد، و يا از طريق گوش و شنيدن كلمات حكمت و موعظه و قصص و عبرتها، و اينان نه چشم دارند و نه گوش.(تفسیر المیزان)
در عيون اخبار الرضا از ابو الصلت هروى روايت كرده كه روزى مأمون تفسير آيه «الَّذِينَ كانَتْ أَعْيُنُهُمْ فِي غِطاءٍ عَنْ ذِكْرِي» را تا آخر از حضرت امام رضا عليه التحية و الثنا پرسيد حضرت فرمود كه: ذكر بچشم ديده نميشود تا پرده چشم منع از آن كند و ليكن حق تعالى تشبيه كرده منكرين ولايت با سعادت امير المؤمنين عليه السّلام را بكوران كه مرتضى على عليه السّلام و مقرين ولايت آن حضرت را نتوانند ديد و گران مىآيد بر ايشان قول پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله كه در شأن امير المؤمنين عليه السّلام ميفرمود و تاب شنيدن آن نداشتند پس مامون گفت: «فرّجت عنى فرّج اللَّه عنك» يعنى خوشحال گردانيدى مرا كه خداى تعالى ترا خوشحال گرداند بنا برين مراد از «ذكر» مرتضى على و ولايت آن حضرت است و
فى رواية على بن ابراهيم عن ابى جعفر الباقر عليه السّلام قال: «يعنى بالذكر ولاية علىّ صلوات اللَّه عليه»(تفسير شريف لاهيجي، ج2، ص: 940)
ياد خدا چيزى نيست كه با چشم ديده شود، آنچه ديده مىشود آثار او است، اما آثار او، سبب ياد او است.
ياد خدا چيزى نيست كه با چشم ديده شود، آنچه ديده مىشود آثار او است، اما آثار او، سبب ياد او است.
سلام
خود کلام شما فریاد می زند که دیدن ذکر خداست به شرط ایمان
موفق در پناه حق
ما می خواهیم همان معنای آیه بیشتر روشن بشود و جا بیفتد لذا اگر دوستان در این زمینه نظری ( نفیا یا اثباتا ) دارند بفرمایند
بنام خدا
سلام و وقت شما بخیر
من پیشنهاد می کنم به ترجمه ی استاد الهی قمشه ای از این ایه هم توجه فرمایید:
..ان کافران که بر چشم " قلب "شان پرده ی" غفلت "بوده و از یاد من غافل بودند و هیچ توانایی بر شنیدن ایات و کلمات الهی نداشتند ...
با کمی تامل بنظر می رسد در این ایه نه مراد از چشم ,چشم سر است و( در ادامه ی ایه) نه مراد از شنیدن ایات, شنیدن ایات با گوش است
با قسمت دوم توضیحات جناب اسرا هم موافقم.
بنابراین بنظر من بحث شما حداقل در ارتباط با این ایه موضوعیت ندارد.
با تشکر از طرح موضوع .
سلام
با تشکر از اظهار نظر دوستان
ذکر به معنای یادآوری است و چون یادآوری از امور معنویه است به روح یا همان قلب انسان باز می گردد اما از بیانات شرعی دانسته می شود که ذکر به معنای معروفش به اسباب ذکر هم قابل انتساب است از جمله اینکه زبان مومن ذاکر هم همراه قلب او در ذکر است .
حال از آنجا که دیدن ، مشاهده آثار وجود و حیات و قدرت و علم و حکمت و ... خداوند است اگر با ایمان به این حقیقت و آگاهانه باشد این مشاهده ذکر چشم محسوب خواهد شد بلکه شنیدن هم ذکر گوش است اگر همراه به ایمان به متکلم بودن خدای متعال باشد .
چگونه می توان تکلم به الفاظ خاص را ذکر محسوب کرد اما نگاه خاص به آثار حقیقت هستی را نه ؟!!!!!!!!
موفق در پناه حق