گمراه ساختن ابلیس؟

قَالَ رَبِّ بِمَآ أَغْوَيْتَنِي لأُزَيِّنَنَّ لَهُمْ فِي الأَرْضِ وَلأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿۳۹﴾

آیا خداوند واقعا ابلیس را گمراه ساخته است؟ یا این دیدگاه ابلیس هست؟ چه لزومی داشت خداوند ابلیس را گمراه سازد؟

پاسخ به این سؤال را سعی میکنم با استفاده از تفسیر شریف المیزان عرض کنم...(البته با کمی تصرف در عبارات به خاطر ساده کردن متن)
در آیه (اغویتنی) منظور ازاغواء آن خطابی است که شیطان بعداز سرپیچی امر خداوند، از خداوند دریافت کرد.که آن خطاب همان لعنت مطلقه خدا كه همان دورى از رحمت او و گمراهى از طريق سعادت است.این لعنت الهی هم بيهوده نبوده، بلكه اثر آن اغوايى است كه خودشیطان براى خود پسنديد، پس گمراه کردن واغوای خداى تعالى در باره او گمراه کردن ابتدايى نيست، بلكه اضلال وگمراه کردنی است که به عنوان مجازات برای او درنظر گرفته شده.همانطور که خداى تعالى هم این مجازات رو انکار نکرده و در آيه:" يُضِلُّ بِهِ كَثِيراً وَ يَهْدِي بِهِ كَثِيراً وَ ما يُضِلُّ بِهِ إِلَّا الْفاسِقِينَ" صراحتا اعلام کرده که برخی گمراهی مجازاتشان است.
خلاصه‏اش اين شد كه: منظور از اغواى خداى تعالى شيطان را، اغواء و اضلال ابتدايى نيست. بلكه به عنوان مجازات است، و جمله" وَ إِنَّ عَلَيْكَ لَعْنَتِي" هم آن را افاده مى‏كند.پس خداوند ابلیس را به صورت ابتدایی گمراه نکرده بلکه این گمراه کردن از باب مجازاتی بوده است که به خاطرسرپیچی او از فرمان خدا برای او درنظر گرفته شده.