۩ ۩ داغ صادق شرر سینه ام افروخته کرد ( اشعار) ۩ ۩
تب‌های اولیه
سلام امام خوبم:hamdel:بهم اجازه میدی؟
شعری برات بخونم/تو اوج نا امیدی
روز شهادتت شد/دلم هواتو کرده
میخوام باهات بحرفم/نگو که گوش نمیدی
درسته روسیاهم/غرقه توی گناهم
سر تا پا اشتباهم/شدم عین پلیدی
درسته من ضعیفم/خیلی پست و حقیرم
درسته بدتر از من/تو شیعه ها ندیدی
از بدی و تباهی/هر چی بگم باز کمه
راستی گفتن لازم نیست/خودت کارامو دیدی
جلوت حیا نداشتم/اما تو می پوشوندی
انگار تو داشتی از من/خجالت می کشیدی
حالا امام صادق:Sham:/من پشت در نشستم
چه حسی داری به من؟/نگو ازم بریدی
اگه بخوای میتونی/دست منو بگیری
ازت بخوام میدونم/جواب رد نمیدی
با همه شرمندگیم/میخوام درو وا کنی
میخوام منم به خونت/بیام با روسفیدی
شاگرد مکتبت شم/میخوام قبولم کنی
تو دنیایی که هستیم/بشم عضو مفیدی
راضی کنم خدارو/شما و بنده هارو
امام صادق کمک کن/دور بشه ناامیدی
شاعر:شهلا
[FONT=Microsoft Sans Serif]بجای اشک وخوندل ببار ای آسمان زین غم
[FONT=Microsoft Sans Serif]که نور دیدگان سید امجاد را کشتند
[FONT=Microsoft Sans Serif]
[FONT=Microsoft Sans Serif]
[/CENTER]
[center]آتش گرفته بار دگر آشيانه ات[/center]
[center]چون شعله ها گرفته ام امشب بهانه ات[/center]
[center][/center]
[center]هر گوشه اي كه می نگرم خاطرات توست[/center]
[center]اينجا پُر است گوشه به گوشه نشانه ات . . .[/center]
ديده ها تا به ابد در غمتان گريان است
اشک روز و شب ما موهبت يزدان است
چشم عشاق شده خيره به دستان شما
صحن دل منتظر آمدن باران است
لاعلاج است شب عشق شما در سر من
چقدر درد عزيزيست که بي درمان است
سهمم از مهريه ي مادرتان ناچيز است
قطره اشکيست که برچهره ي من مهمان است
حرف از مهريه و کوچه وُ آب آمده است
اصلاً انگار فلک در غم او نالان است
حسّ سرماي زمستان به دلم رخنه نمود
اين چه حاليست خدا در دل تابستان است؟
نکند باز کسي فزتُ و ربّي گفته
يا که در کوچه ي غربت بدني لرزان است
گفت منصور تو را مي کشد از بغض علي
يارب انگار فلک بر سر اين پيمان است
بارالاها فرج مهدي ما را برسان
اين دعا ذکر لب دائمي ياران است
شاعر:اصغر چرمي
ازبین ما رفت ان نور دین اما درحال حاظر چشم ایشان برای حجاب گریان است زنان ومردانی که با لباس های کوتاه وچیزی که یک حیوان از ان پوشیده تر است آیا وقت آن نرسیده است که حتی بخاطر این امام عزیز حجابمان را درست کنیم؟
ما اگر بر نام حیدر عاشقیم
شیعه ی درس امام صادقیم
شیعه ی اشکیم اشک جعفری
اشک او کرده به دلها رهبری
اشک،یک درس امام صادق است
اشک،همواره مرام صادق است
گاه در سجده صفا می کرد او
اشک را خرج خدا می کرد او
گاه اندر خلوت شیدائیش
یاد میکرد از گل زهرائیش
آنکه می آید برای انتقام
آنکه صادق داده بر نامش سلام
گاه گریان گلی پژمرده بود
یاد آن رخسار سیلی خورده بود
گاه تا یک روضه خوان می دید او
شاعر شیرین زبان می دید او
امر می کرد تا عزا بر پا شود
نهضت کرببلا احیا شود
گاه آتش می زدند آن خانه را
گاه می بردند صاحب خانه را
خاک کوچه شاهد غمهای اوست
یک سند از غربت شبهای اوست