ஐஇ:: دعوت از کاربران شاعر اسکدین ::இஐ

الهی

ای همه اسباب را کردی تو جفت

کی توان در این میان نامت نهفت؟

هم مُسبِب بوده ای اسباب را

هم روان کردی زچَشمه آب را

حیِّ قیّومی و ما بر پا به تو

ما همه حلقوم و هر آوا زتو

ای ودودِ مهربان و نیک خو

آخر از ما از چه بِگرفتی تو رو

خود تو گفتیَّم تبارک،بوده ای

پس چرا جان را چنین آلوده ای؟

تو در آن لوحِ قضا عالِم بُدی

از هوی و از هوس سالم بُدی

آمدی تا اسفلینِ ارض و خاک

خود فرامُش کرده ای آن روح پاک

روح را آسان مَکُن وقفِ بدن

این بدن فرع است، از آن دل بِکَن

چون هوی آلوده دارد روحِ پاک

سربنه بر آستانِ جان، به خاک

چونکه پیشانی به خاک آری بگو

ای خدای مهربان ما را بجو

گم شدم اندر بیابانِ فریب

پس مرا پیدا بکن ای تو قریب

دور گشتم من زتو با معصیت

روز و شب گویم دلم را تسلیت

اشک می ریزم چو بارانِ بهار

ای سحابِ مغفرت بر من ببار

من در این ظلمت نمی یابم رهی

کورم و باید مرا یک همرهی

چیست راهم من نمی دانم بگو

این غبارِ معصیت را تو بِرو

کرده تاریک و سیه جان و دلم

این گنه باشد سَرِ هر مشکلم

بی تو هیچم ای خدا کاری بکن

یک نظر سوی گرفتاری بکن

یک نظر بر من کن و پاکم بکن

چون نظر کردی سپس خاکم بکن

ای نسیم از خاک برخیزی اگر

سوی او بگریزی و گیری مَفَر(1)

1-محل فرار

سلام استاد یادتونه گفتم اذیتم نکنید ؟:khaneh:

یادتونه گفتم بر علیه من مجلس برپا نکنید؟:Nishkhand:

یادتونه میگفتم استاد حامی و شما بر علیه من قیام کردید؟:Gig:

یادتونه گفتم این خانم حبیبه داره سر به سرم میزاره؟:offlow:

شما گوش نکردید که نکردید منم مجبور شدم بجای استفاده از دمپایی ابری:_loool:
از گلوله مستقیم ای . پی .جی 7 استفاده کنم:Ealam:
البته اجبار من بود شما هم میتونستید جا خالی بدید که خب تنبلی کردید:Ghamgin:
نمیگم حقتونه اما چوب رفاقت خودتون رو خوردید:ok:
اما اگر خیلی براتون سخت هست جوابیه دو تا پیشنهاد دارم:nevisandeh:
اول اینکه من غزل نابم رو حذف میکنم!!!!!:Narahat az:
دوم اینکه به خانم حبیبه متوسل بشید و بگید یه غزل در جوابیه من بده:please:
شاگردانتون رو بفرستید جلو :Kaf:

خودتون که جووونید و حیفه احیانا نه ؟:Khandidan!:

منم قول میدم بدون قافیه شعر بگم که باز شما ها پیروز میدون باشید:Gig:
حله استاد؟:Sham:

باسلام
دیشب رفتم تایپک دلم گرفته ای دوست
یکم درد دل کنم
هی نوشتم خدا اینطور اون‌طوری
دیگه قبل ارسال دیدم حالم خوب شد
شعر تغییر کرد این شد

متاسفانه شعر هیچ کدومتون به دلم ننشست،نبود قافیه غوغا میکنه تو شعراتون مجبور نیستین که هر شعری بگید توروخدا یه شعر بگید قافیه منظم و احساسی باشه اعصابم بهم ریخت از بس شعر بیقافیه وبی احساس شنیدم

بسمه الشکور

با سلام و احترام

ابتدا از نقد حضرتعالی تشکر می کنم.

ای کاش اشکال بیت را هم می فرمودید.

توضیح:تبارک بوده اشاره به آیه ی شریفه ی:فتبارک الله احسن الخالقین بعد از آفرینش انسان.

سفله شده اشاره به شریفه ی:"ثم رددناه اسفل السافلین/در باره انسان

با تشکر

روایتى است که در «توحید صدوق» از امام صادق(علیه السلام) از پدر و اجدادش از على(علیه السلام)

از پیامبر(صلى الله علیه وآله) نقل شده که پس از اشاره به وجود نود و نُه نام براى خدا مى فرماید:

وَ هِیَ اللّهُ، الإِلهُ، الْواحِدُ، الأَحَدُ، الصَّمَدُ، الأَوَّلُ، الآْخِرُ، السَّمِیعُ، الْبَصِیرُ، الْقَدِیرُ، الْقادِرُ، الْعَلِیُّ، الأَعْلى، الْباقِی، الْبَدِیعُ، الْبارِئُ، الأَکْرَمُ، الْباطِنُ، الْحَیُّ، الْحَکِیمُ، الْعَلِیمُ، الْحَلِیمُ، الْحَفِیظُ، الْحَقُّ، الْحَسِیبُ، الْحَمِیدُ، الْحَفِیُّ، الرَّبُّ، الرَّحْمانُ، الرَّحِیمُ، الذّارِئُ، الرّازِقُ، الرَّقِیبُ، الرَّءُوفُ، الرّائِی، السَّلامُ، الْمُؤْمِنُ، الْمُهَیْمِنُ، الْعَزِیزُ، الْجَبّارُ، الْمُتَکَبِّرُ، السَّیِّدُ، السُّبُّوحُ، الشَّهِیدُ، الصّادِقُ، الصّانِعُ، الظّاهِرُ، الْعَدْلُ، الْعَفُوُّ، الْغَفُورُ، الْغَنِیُّ، الْغِیاثُ، الْفاطِرُ، الْفَرْدُ، الْفَتّاحُ، الْفالِقُ، الْقَدِیمُ، الْمَلِکُ، الْقُدُّوسُ، الْقَوِیُّ، الْقَرِیبُ، الْقَیُّومُ، الْقابِضُ، الْباسِطُ، قاضِی الْحاجاتِ، الْمَجِیدُ، الْمَوْلى، الْمَنّانُ، الْمُحِیطُ، الْمُبِینُ، الْمُغِیثُ، الْمُصَوِّرُ، الْکَرِیمُ، الْکَبِیرُ، الْکافِی، کاشِفُ الضُّرِّ، الْوَتْرُ، النُّورُ، الْوَهّابُ، النّاصِرُ، الْواسِعُ، الْوَدُودُ، الْهادِی، الْوَفِیُّ، الْوَکِیلُ، الْوارِثُ، الْبَرُّ، الْباعِثُ، التَّوّابُ، الْجَلِیلُ، الْجَوادُ، الْخَبِیرُ، الْخالِقُ، خَیْرُ النّاصِرِینَ، الدَّیّانُ، الشَّکُورُ، الْعَظِیمُ، اللَّطِیفُ، الشّافِی.

از توضیحات حضرتعالی متشکرم،بله در مورد تغییر خطابات شعر کاملا حق با شماست

این ایراد را بعد خودم هم متوجه شدم.در مورد نقد وزن هم سپاسگزارم.

هو ذو الجلال و لإکرام

با سلام و احترام خدمت همراهان گرامی

انسان کامل جلوه ی تام و تمام اسماء و صفات الهی است.

لذا مدح اهل بیت علیه السلام و ذکر مناقب ایشان مصداق

ذکر خداست،همانگونه که خویش فرمودند:

«نَحنُ وَاللهِ الأسماءُ الحُسنی الَّتی لا یَقبَلُ اللهُ مِنَ العِبادِ عَمَلاً الاّ بِمَعرفَتِنا.»

به خدا قسم ما همان نامهای نیکوی خدائیم که بدون معرفتمان،خداوند هیچ عملی

را از بندگانش نمی پذیرد.

مدح امیرالمؤمنین علیه السلام
....................................................

ای شه مردان علی//شاه شهیدان علی

آیت سبحان علی//معنی رحمان علی

سوره ی فرقان علی//جامع قران علی

ساقی مستان علی//قبله ی هستان علی

نور خدا را ببین در رخ او منجلی

ای ره بی منتها//مقصد قالوا بلی

معنی شمس الضحا//آیتِ هل مِن أتی

کعبه ی اهل وِلا//حافظ لوح و قضا

سرور و سلطان ما//حرفِ الف پیش لا

هر چه بگویم کم است پیش شهم مرتضی

نقطه ی بسمی و نا//نصِّ علی نَفسُنا

گفت پیمبر که ما//جان و علی جان ما

قابی و قوست ثنا//رمزِ تدلّی دَنا

حُبُّکَ حاطَت بِنا//عشقُک فی عِرقِنا

دست بگیر و قِنا//واطفِ لَنا نارَنا

لیله ی قدرم تویی//خیبر و بدرم تویی

داروی دردم تویی//لطفی و قهرم تویی

حوتم و بحرم تویی//شهره ی شهرم تویی

هر چه بگردم تویی//هر دم و هر دم تویی

آیت لا فرق خوان//دل بِرَهان از دویی

با سلام و احترام

حتی اگر توضیح هم نمی دادید سابقه ی ادب و نزاکت حضرتعالی کافی بود.

متشکر

ایشان کاربر بسیار اخلاق مداری هستند و تا جائیکه بنده می دانم

بخصوص در ماه اخیر فعال هم بوده اند.(در بخش اخلاق و عرفان و همینطور مشاوره)

سلام علیکم یا دوستان!

فکر نمیکنید زیاد دارید مکالمه غیر از موضوع تاپیک میکنید؟ یا به عبارتی تعداد پستهای اسپم بالا رفته؟:Narahat az:

حالا بنده نادیده میگیرم و گزارش نمیدم این بار!! :khandeh!:

به قول شاعر ِ آماتور :

بیا یکم صبوری کن، صبوری

این قَدَر با ما نکن نامهربونی!

میدونم خسته شدی اما بدون،

خستگی ست آغاز هر شادِمونی* !

*همان شادمانی است!

شاعر : n@rcis :ok:

این سروده به هدف ِ خستگی زدایی و درس خواندن صورت گرفته!

بالاخره ما در بخش تحصیل فعالیت داریم و باید بخش خودمان را تبلیغ نماییم!

با تشکر

دلم برا شعرهاتون تنگ شده چرا شعر نمیگید

هو مسبب الاسباب

با سلام و ادب

اگر خاطر شریفتان باشد موضوعی تعیین کرده بودیم تحت

عنوان"تهاجم فرهنگی -مشکلات جوانان"ابیات زیر با همین

موضوع تقدیم می گردد،توضیح اینکه این ابیات داستانی

منظوم است و کمی طولانی لذا در چند پست تقدیم حضور می گردد

از اینکه حوصله می فرمائید متشکرم.

......................................................................

جوان

گفت من دارم همه دنیا و بیش//تی وی و ماهواره و آنتن و دیش

دور دنیا را بگردم روز و شب//مثل سرگیجه که می آید زتب

چشمهایم می زند دو دو از آن//می فروشم دین و دنیا همزمان

گویدم یک مخلص عالی مقام//از خیالات و هوا گیری تو کام

چیست آخر این که می بینی بگو؟// فیلم مستهجن بُوَد جان را عدو

این عدوی جان تهاجم می کند//چشم بینا را تراخُم می کند(1)

چشم چون آلودگیها را بدید//دل هوای فیل و هندُستان گزید

چون هوا غالب شود بر عقل تو//می روی دنبال معصیّت بُدو

گر نمی خواهی کنی حق را ستیز//چشمها را شوی و کن آن را تمیز

چونکه نزدیک گناهان می شوی//بی چراغِ عقل و ایمان می شوی

1-تراخم:عفونت شدید چشم

ادامه دارد....

پاسخ جوان:

خسته گردیدم نصیحتها مکن//دربِ این دل را به زحمت وا مکن

مادرم هم گویدم دیرت شُدَست//این خر دجّال پا گیرت شُدَست

خیز و رو اندر پی کاری و درس//این کانالها خود گرفتاری شدَس

بچه جان آینده ات کردی تباه//این شیاطین را تو کردی قبله گاه

روز و شب آخر چرا وا مانده ای؟//بی هنر گردیدی و جا ما نده ای

پاسخ جوان به نصیحت:

ای خدا یک عاقل و فاضل بیار//نیست آیا عاقلی در این دیار؟

آخر از درسم چه سود آید پدید؟//مُخ بُدَم امّا کسی ما را ندید

در پی یک لقمه ی بی درد سر//گشته ام اینجا و انجا در به در

نیست شغلی،نیست کاری،کو؟بگرد// مثل بازیّ حرامِ تخته نرد

هی مرا گویند عاطل گشته ای//حق رها کردی و باطل گشته ای

حق کجا گوید جوان را کن رها؟//بیخود و بیکس در این خیل دغا(2)

پس کجا باید روم از این دیار//در پی شغلی و کاری ماندگار؟

هر کجا رفتم پی کاری نشد//با منِ مسکین که همکاری نشد!

مدرکم سیکل و چه ارشد باشد آن//گویدم فرقی ندارد ای جوان

آبدارچیِّ اداره دکترا است//سابقهِ ی، تحصیلیَّت بادِ هواست

مدرکت را کوزه ای آماده کن//بر درش بگذار و آنگه چاره کن

این آچار در دست گیر و گو علی// بچه جان یالا چرا معطّلی؟

2-دغا:حیله گر

خب ببین اوضاع از این بدتر شود؟// پرس پولیس از دشمن آبی تر شود؟

این دلیلی نیست بر کردار من//رو بجو از گفت من اسرار من

سرّ من بیکاری و بیعاری است؟!//نه، تو گویی بنز همچون گاری است؟!

هیچ چیزی چون سر جایش نبود//پس نصیحت چون کنی ما را چه سود؟

وام می خواهی برای ازدواج//رفته ای انگار تو گیری خراج!!!!!!!!!

خواستگاری هم روی گویند کو؟//یک به یک از آن هنرهایت بگو

کار و مسکن،ماشین و شغل نکو//کت و شلوارِ بِرند و زلف و مو

بی خیال دین شدند این مردمان//مردمانِ عاقلِ آخر زمان

خب جوانی که ندارد هیچ هیچ//دست خالی گشته او فیتیله پیچ(3)

گر مرا شاداب خواهی و نکو//جمعِ اسباب طرب کن،هی مگو

با نصیحت کِی توان قفلی شکست؟//کِی رود أعلی که بر بادی نشست؟

باد حرف و باد قول و باد قیل/یاد هندُستان بیارد، یادِ فیل

من ندارم هیچ اندر جیب و بانک//در خیالات خودم غرقم از آنک

3-فیتیله پیچ:کنایه از داغون شدن

نصیحتگو:

گفت آن مخلص همی با روی خوش//از چه با ما می کنی رویت تُرُش؟(4)

ما جوان بودیم همچون تو،جوان//از اول پیر و زمینگیرم مدان

ماهواره در زمان ما نبود//چشمهایم که نشد کور و کبود

دارم از اقبال و از بختت خبر//ای تو را قربان شوم از پا به سر

یا علی گو همت عالی بیار//رو سوی حق کن هدف کن اختیار

با خدا کن دردِ دل وانگه بگو//ای خدا گم گشته ام ما را بجو

وانگه از اعماق دل گو ای خدا//بی تو هیچم بیکسم ای ملتجی(5)

زان سپس دستت به زانو می گذار//یا علی گویان برو دنبال کار

روزیت اندر جهاد و کوشش است//هر ثمینی در غلاف و پوشش است(6)

چونکه ره افتادی و کردی جهاد//کی خدا بی مزد دارد اجتهاد؟(7)

اجتهادت ره نماید سوی دوست//مغز با چکش در آید خود ز پوست

آن سعادت مغز باشد و ین جهاد//چکشی باشد که در دستت نهاد

رو سعادت را بجو با سعی خویش//تا کی این ناله کنی از جانِ ریش؟

چون خدا گفته است الّا ما سعی//پس میاسا یکزمان روحی فدا(8)

تو جوانی را نیاوردی به دست//این جوانی نعمتی باشد چو هست

شکر نعمت کن که شکر افزون کند//شکرت از سوء القضا بیرون کند(9)

لطف حقت چون جوانی داده است//فضل و نعمت بی گمان آماده است

رو سوی وحدت، مکن این تفرقه//جمعِ نیرو کن مکن این هَمهمه

وَستَطَعتُم قُوَه،یک سویش تویی//در بر خورشید احسان پرتویی(10)

جوی از فضل خدا روزی خویش//سرنگون کن آنتن و تی وی و دیش

پای این هجو و عدوی جان مشین//حیف چشمت این پلیدیها مَبین

4-روترش کردن:چهره در هم کشیدن،أخم کردن

5-ملتجی:دست گیر

6-ثمین:گران قیمت،ارزشمند

7-اجتهاد:کوشش

8-"الّا ما سعی:آیه/لیس للانسان الا ما سعی:

انسان چیزی به دست نمی آورد مگر با کوشش

9-سوء القضا:سرنوشت بد

10واستطعتم قوه/آیه:.اعدوا لهم مااستعطم من قوه:

هر چه می توانید نیرو و تجهیزات جمع کنید

جوان:

این همه گفت آن عزیز مو سپید//گوش کردم هیچ انکاری ندید

پس کمی اندیشه کردم تا سحر//تا بجُستم من ز گفتارش اثر

جمع کردم خویش را از مزبله//ای خدا حلّ کن تو صورت مسئله(11)

سائلم من از درت ردّم مکن//من گنه کردم ولی طردم مکن

پس تعهد کردم از دل با خدا//گردم از کلّ پلیدیها جدا

اولین گامم برفتم پشت بام//پاک کردم خویش را از آن ظُلام(12)

چون برادرهای خوب منکرات//دیش و آنتن پرت کردم در حیاط

بعد از آن با پای خود لِه کردمش//زندگی را اینچنین بِه کردمش

خانه از لوث شیاطین پاک شد//بینی شیطان چنین در خاک شد

مادرم از فرطِ خوشحالی مرا//در بغل بگرفته می زد بوسه ها

اشک شوقش ساری و جاری شده//زان سپس کارش هوا داری شده

قدر من افزون شده دیگر چنان//پشت اسمم می گذارد خان و جان

هم دعایم می کند بعد از نماز//مطمئنم می شود آن چاره ساز

از دعای مادر و فضل خدا//سکّه ی مس وجودم شد طلا

11-مزبله:زباله دان

12-ظُلام:تاریکی،تیرگی:کنایه از گناهان

خواهر حبیبه شعرتون قشنگ بود لذت بردیم هم معنی داشت هم قافیه هم اهنگ،حالا یه شعر عاشقونه هم بگید تا کار خوبتون خوب تر بشه

ادامه از سخن جوان

روزی از خانه برون گشتم به کار//در پی یک کار خوب شاهکار

مثل هر کاری که باشد آن حلال//مایه ی عزّت شود و کسب مال

در میانِ راه کیفی شد پدید//عقل و هوش از سر به یکباره پرید

داخل کیف از طلا پر بود و پول//کیفِ انسان است این یا کیفِ غول؟!

ثروت از انسان بسازد غول زور//در کفِ ثروت همه مردان چو مور

الغرض نفسم همه شادی گرفت//ذهن ویرانم خود آبادی گرفت

شاد و خندان که خدا ما را بدید//ای خدا چه زود روزیَم رسید!!!!

باز گشتم سوی خانه شاد و مست//گفتم ای مادر دلت از غم بِرَست

پسرت را لطف حق داده عطا//چونکه گشتم از پلیدیها جدا

این همه ثروت به یکباره رسید//هیچ چشمی اینهمه یکجا ندید

مادر

مادرم افسرده شد از این مقال//گفت ساکت شو که گویم شرح حال

چونکه حق الناس باشد دست تو//آتشی گردد بسوزد هستِ تو

این عطا نبوَد ز حق،بل فتنه است//حقّ مردم سقف دین را رخنه است

باز گرد و صاحبش را زود یاب//دیو نَفریبَد تو را با این سراب(سکون فاء)

جوان

مانده بودم من،که ای یزدان پاک//این چه فتنه بود با این مشتِ خاک؟!

گر نبودی لطف تو همراه من//می شدم از امتحان،گمراه،من

قصه اینکه کیف را برداشتم//نفس را با حیرتش بُگذاشتم

رفتم و اعلام کردم کو به کو//صاحبش را یافتم در جستجو

صاحب یک شرکتِ بینُ الملل//با سر افتادم به جانم در عسل!

کیف را تحویل دادم من به او//گفت ای رعنا جوانِ نیک خو

صاحب شرکت

این امانت داریت کرده مرا//عاشقت ای پاک دست با صفا

باز گو شغلت چه باشد؟ نام گو//احمدم من در پی کاری نکو

گفت به به مدرکت چیست ای جوان؟ارشد دو رشته دارم همزمان!

ارشد معماریم امّا چه سود؟//هیچ بازاری متاعم را نبود

ارشد دیگر که مفتش شد گران//داده ام سبزی بپیچن لایِ آن!

قَه قَهِ خنده بر آمد از دلش//گفت یاربّ حل بکردی مشکلش

من به دنبال تو بودم نیک نام//یک جوان خوب و در پاکی تمام

هم برای شرکتم می خواهمت//هم چو تاجی بر سرم بگذارمت

بهتری تو از هزاران ثروتم//من به دنبال چو تو با غیرتم

جوان

هر چه می گفت او چنین قول و بیان//من فرو می خوردم آن اشک نهان

او همه مشغول آن گفتار بود//سِرّ من محو جمال یار بود

ای سببها را همه اسباب تو//ای بچیده این همه آداب تو

مرغ بودم دانه و دامم شدی//من کبوتر بودم و بامم شدی

دستِ من بگرفتی و کردی رها//از میان صد هزاران بندها

بند بی بندی و قید بندگی//بندهای آن همه شرمندگی

بی حیایی از گناه و از فجور//آن همه تقصیر و خسران و قصور

بعد از آن راهم نمودی در سحر//این سحر باشد مفرّ از هر شرر(13)

روزیم دادی و عزّت بی حساب//هم نجاتم دادی از قید سراب

از سرابِ حبّ دنیای دنی//از گناه و معصیتها و مَنی(14)

بر سر راهم سبب بگذاشتی//بارها را از بَرَم برداشتی

لطف و احسان کرده ای بی حدّ ز مهر//ای خدای مِهر گردان در سپهر

حال من گردان چو حُسن حال خویش//دوستت دارم محبت کن تو بیش

اهل ایمانم کن و در حبّ شدید//از شقاوت وارهانم کن سعید(15)

13-مفرّ:محل فرار

14-دَنی:پست،بی ارزش

15-در حبّ شدید:آیه/والذین آمنوا اشّد حبّا لله

اهل ایمان خدا را از هر چیز بیشتر دوست دارند