.•✧✿صدرنشین کائنات ✿✧•. ویژه نامه ولادت امام حسن مجتبی علیه السلام

بی جهت نبود که علی اکبر ، خُلقاً هم شبیه رسول خدا شد ...

آقای کریم ادرکنا ... شما برای ظهور مولایمان دعا کنید@};-

تا ز فرش نوکر بگوید یا حسن، آن سوی عرش
مادرش اندر جنان، جانم حسن جان، گویدش

سفره ی اطعام خود را پهن کردی بعد از آن
راه بندانی به پا شد ای کریم اهلبیت

آنقدر کردی کرم،کردی کرم،کردی کرم
تا گدایت آخرش از اغنیا شد یا حسن

اصلاً كرم بدون حسن حرف باطل است
يا مُحسنُ به حقِ حسن ذكر كامل است...

ﺣﺎﺗﻢ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﺳﻔﺮﻩ ﺑﺬﻝ ﻭ ﮐﺮﻣﯽ ﺩﺍﺷﺖ
ﺍﺯ ﺳﻔﺮﻩ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﺣﺴﻦ ﺻﺎﺣﺐ ﻧﺎﻥ شد

اسم اين ماه فقط يك رمضان بود همين
چون تو در آن آمدي شد رمضان الكريم

مادرش فاطمه باشد و پدر هم که علی
پسری همچو حسن، شیر جمل خواهد شد

تـو کریــم اهـل‌بیتـی بر همه عیدی عطا کن

عالم و آدم بداند من گداي مجتبايم

بين تمام حُسن فروشان حَسن يكي است
اينجا عقيق "ميثم" و دُرّ عدن يكي است

بهر علی نور بصر آمده

آی مستان خدا! پیر مغان آمده است

ای جان پاک ختم رسل در بدن، حسن!

پیغمبر و زهرا و علی محو جمالش

شد اشک غم تو آبرویم

تو مادری ترین پسر خانواده ای

[/RIGHT] [/RIGHT] [/RIGHT] [/RIGHT] [/RIGHT] [/RIGHT] [/RIGHT] [/RIGHT] [/RIGHT] [/RIGHT] [/RIGHT] [/RIGHT] [/RIGHT] [/RIGHT] [/RIGHT] [/RIGHT] [/RIGHT] [/RIGHT] [/RIGHT] [/RIGHT]

ای بهاری ترین جوانه، حسن ای خوش ترین نشانه

چشم فلک ندیده بجز مجتبی کسی

زانـكـه مـیـلاد حـسـن نـور دل بـوالـحـسـن اسـت

ي ماه رمضون ماه شبِ‌ بدر اومده

تو قلب زهرا و علي بهاره

اي جـان محمـد جانـان محمـد قـرآن محمـد
نــور دل ابالحــسن مــيلادت مبــارك
يوسـف زهـرا يا حسـن ميـلادت مبـارك
يا امــام مجتبــي خــوش آمــدي (2)

نجل حيدري تو سبط اكبري تو حق را محوري تو
خلـق زميـن و آسـمان سـائل هر شـب تو
خـتم رسـل بوسـه زنـد بر دهـن و لـب تو
يــا امــام مجتبــي خــوش آمــدي(2)

اي سرو چمن ها شمع انجمن ها در مدحت سخن ها
هــستي مــا ولاي تــو مــيلادت مبــارك
جــان جــهان فــداي تو مــيلادت مبـارك
يــا امــام مجتبــي خــوش آمــدي(2)

اي كار مدامت احسان و كرامت تا صبح قيامت
كــريم آل فاطمــه سلام الله علیها مــيلادت مــبارك
روشــني چــشم همــه ميــلادت مبـارك
يــا امــام مجتبــي خــوش آمــدي(2)

جودت كبريايي حسنت مصطفايي زهدت مرتضايي
چهــارمين پنــج تن مــيلادت مــبارك
ولــي حــي ذوالمــنن مــيلادت مـبارك
يــا امـام مجتبــي خــوش آمــدي(2)

اي خويت محمد اي رويت محمد اي مويت محمد
مظهر حــسن كبريــا مــيلادت مـبارك
تمــام خــتم انبيــا مــيلادت مــبارك
يــا امــام مجتبــي خــوش آمــدي(2)
اي عالم مطيعت ای دلها بقیعت اي جان ها مقیم ايوان رفيعت
تو مــاه بي قرينــه اي مــيلادت مــبارك
تو هستــي مدينــه اي مــيلادت مبارك

حسن سرمايه ي زهرا و حيدر
[/RIGHT] [/RIGHT]

ای ماه آسمانیِ ماه خدا! حسن
خورشید، مستمند تو از ابتدا حسن
روز نخست نقش جمال تو را کشید
نقاش حسن با قلم ابتدا حسن
از شرم آفتاب رخت خفت آفتاب
در پشت کوه‌ها و پس ابرها حسن
ترسم از این که عقل، خدا خوانَدَت به جهل
از بس که دیده در تو جمال خدا حسن
از کائنات نغمۀ آمین شود بلند
دست تو تا بلند شود بر دعا حسن
افکنده گل صحیفۀ حسنت چو باغ گل
از بوسه‌های پشت هم مصطفا حسن
روح نبی، روان علی، قلب فاطمه
گیرد به یک اشارۀ چشمت صفا حسن
از صد هزار فیض مسیحا نکوتر است
دردی که با دعای تو گردد دوا حسن
باب تو باب حاجت ارباب حاجت است
ای عالمی به کوی تو حاجت روا حسن
جسم مسیح نه که روان مسیح هم
می‌گیرد از تبسم گرمت شفا، حسن
گر قاسمت به عرصۀ محشر قدم نهد
بهر نجات خلق کند اکتفا حسن
گویی که از لب تو عسل خورده مصطفی
از بس که داده بوسه دهان تو را حسن
یک جلوه از فروغ تو ماه است و آفتاب
یک صحنه از بقیع تو ارض و سما حسن
وقتی که جای دست خدا می‌شوی سوار
حیف است پا نهی به سر چشم ما حسن
باید رسول و حیدر و زهرا شوند گوش
تا ذات حق برای تو گوید ثنا حسن
باید نبی زیارت حُسن تو را کند
در لاله‌زار وحی به صبح و مسا حسن
زوار توست جان و رواقت بهشت دل
بالله بوَد مدینۀ تو قلبها حسن
گنجد چگونه عرش به یک گوشۀ بقیع؟
ای گوشه‌ای ز خاک تو عرش عُلا حسن
روزی که نیست روز تو باشد کدام روز؟
جایی که نیست خاک تو باشد کجا؟ حسن
صلح تو کرد روز معاویّه را سیاه
صبر تو داد دین خدا را بقا حسن
از بامداد اول خلقت تو بوده‌ای
بنیانگذار نهضت کرب و بلا حسن
آل نبی تمام کریمند و تو شدی
مشهور در کرامت و لطف و عطا حسن
خلقند میهمان و تویی میزبان خلق
ملک وجود آمده مهمان سرا حسن
عمری اگر که بند ز بندم جدا کنند
حاشا که لحظه‌ای ز تو گردم جدا حسن
وهابیان به زائر تو راه بسته‌اند
سد می‌کشند دور مزار تو، یا حسن
بیچاره‌های کوردل پست، غافلند
دارالزیارۀ تو بوَد قلب ما حسن
دشمن چو دید خُلق خوشت را به خنده گفت:
غیر از تو کیست صاحب خلق خدا؟ حسن
سوگند می‌خورم به خدا نیست ناامید
هر کس که آورد به تو روی رجا حسن
دست بریدۀ پسر کوچکت بس است
در حشر بر نجات همه ماسوا، حسن
هر گوشه روز حشر، دراز است سوی تو
دست هزار «میثم» بی دست و پا حسن