•:【 سنگ قبر عجیب در گلزار شهدا 】:• شهید بهمن دُرولی

من هر وقت مطلبی از شهدا میبینم از خودم خجالت میکشم و احساس حقارت میکنم...

«از خسارت زدگان به جسمم بپرس به چه جرمی آن را دریدند...»

مناجاتی از شهید بهمن درولی:

خدایا تو شهادت را نصیبم کن، خود چگونه شهید شدن را انتخاب خواهم نمود، خدایا تو شهادت را نصیبم کن که خود عشق و عاشقی را به حد اعلای آن خواهم رساند، خدایا آن گونه خواهم بود که تمام وجودم شیفتگی عشق رسیدن به وصال و حضور به درگاهت را گواه بگیرند.
خدای من، از سر تا به پا در خدمت شمایم، تمام وجودم را هدیه می‌کنم، چشمانم، پیشانی و سجده گاهم را، سینه و قلبم را، گلو و حنجره ام را، دهان و زبانم را، دست ها و پاهایم را و جزء جزء بدنم را به ساحت مقدست هدیه خواهم کرد، آنگونه به درگاهت خواهم آمد که عشقم را با تمام وجود خود اعلام کرده باشم.
امّا ای خدا، ای رازدار بندگان شرمگینت، ای آنکه در خلوتخانه ام، در خلوت های شبانه ام تنها تو را می‌طلبیدم، ای آنکه تنها عشق من، مولای من، مرا ببخش.
جسمی را که به من به امانت سپرده بودی سالم نیاورده ام، خدایا آن را پاره پاره آورده ام مرا ببخش، مولای من عفوم کن و در این خصوص از ضاربان بپرس که باید آنها پاسخگوی این عمل ننگین باشند، از خسارت زدگان به جسمم بپرس به چه جرمی آن را دریدند، به چه گناهی به آن حمله ور شدند و گناه من چه بود که اینگونه به درگاهت مرا آورده‌اند.
خدای من، جرم من خدا خواهی بود، جرم من تنها عشق به تو بود، جرم من عدالت خواهی بود، جرم من این بود که تنها تو را می‌خواستم، نمی‌خواستم بنده غیر تو باشم و حنجره پاره ام این گواهی را می‌دهد که فقط تو را می‌طلبیدم و از چشمانم بپرس که فقط آنجا را که تو فرموده بودی می‌نگریستم و از دست ها و پاهایم سئوال کن که فقط برای رضای تو گام برداشته ام.

دوستان این تاپیک هم سربزنید:
http://www.askdin.com/thread17350.html#post196448

مرا ببخشید تا نام شهید را میشنوم ناخودآگاه مینویسم
اگر تاپیکتان را منحرف کرده پاکش کنید
دلم نیومد حرف دلم رو ننویسم:
من اینک به گمان خودم رهروتان شده ام اما چه بد درجا میزنم و چقدر زود کم می آورم به هر طرف که رو میکنم خودم را مدیون شما میبینم اما کاری از دستم برنمی آید شاید هم این روزها فکرم به جایی قد نمی دهد!
فقط با دلم میگویم :
مدتی است کم آورده ام و سر در گم !ولی هیچ جا را پیدا نکردم و واسطه ای بهتر از شما!
مرا ببخشید که همه جا بزمتان را بر هم میزنم منم مزاحم همیشگی با افکاری پریشان.
فقط آنچه مرا آرامش می دهد خدایی است که شما این گونه در راهش پروانه وار سوختید
شما را به لحظه ی ناب وصل شدن و عروجتان قسم که دست این خسته را هم بگیرید
و راه را به من نشان دهید ای روشنی بخش دل های ....
خداوند شما را چون چراغی روشن گر مسیر ما قرار داده اگر قدر بدانیم
سلام ما را به مولایتان حسین ( ع) برسانید و بگویید هستند کسانی که نشناخته عاشق شمایند و .... ما نیز...
"بار پروردگارا اذن دعا داده ای لیاقتش را عطا بفرما! ما را به درگاهت با راه حسین (ع) بپذیر....."