دین یاروانشناسی

بسم الله الرحمن الرحیم
من یه جوون مجردهستم که حالات ونشانه های خاصی روداشتم که بعدازمشورت بااساتیداین سایت دربخش مشاوره تشخیصشون این بود که من دچاراضطراب اجتماعی واضطراب به طورکلی هستم ومنو به رفتن پیش مشاورتشویق کردند.
بنده به نظرم ماحتی درموردبیماری های جسمی نیز نسخه های شفابخش ازاهل بیت داریم که متاسفانه به خاطر کم کاری علمادراین بخش ومرعوب هیمنه طب شیمیایی قرارگرفتن ،امروزه ناچارشدیم به این طب شیمیایی متوسل بشیم،که کم کم داره عوارضش معلوم میشه.ولی درباره بیماری های روحی نطیر ترس واضطراب اصلا نمیتونم قبول کنم که باوجود ایه «الابذکرالله تطمئن القلوب»برم پیش روانشناس ها وازتکنیک های اونها استفاده کنم.چون به شخصه وقتی مناجات امام سجادرومیخونم یانماز وقران وتوسل واقعا ارامش میگیرم.واینکه امروزباوجود این اعتقاد بازهم دچار اضطراب هستم رو دراعتقادپایینم میدونم وبه نظرم ارامش وشجاعتی که مثلا امام خمینی وامثالهم داشتند ناشی از تهذیب نفس واعتقادات بالای اونهاست نه اینکه ایشون باتکنیک های ریلکسیشن به این ارامش رسیده باشند.خلاصه بنده تغییر درافکارم روبهترین راه حل برای تغییر درشرایط جسمی واضطرابم میدونم.
شاید بفرمایید که اینهاروباهم جمع کنم.ولی به نظرم من که درکناردریاهستم چراباید خودمودرگیر نظرات متغیرروانشناسی قراربدم.لطفانظرتون روبفرمایید.آیامن اشتباه میکنم؟