رسانه ها

سلام
چند وقت پیش در این سایت یک تاپیکی ایجاد شد که در آن جوانی که عنوان می کرد که از کودکی به خودارضایی افتاده بود و الان هم به علت فشارهای مختلف قصد خودکشی دارد.
حالا نمی دانم واقعا این کار رو کرده یا نه ولی بنده چند بار چک کردم و دیدم که از اون موقعی که پست آخرش رو گذاشته که امشب کار خودم را تمام می کنم دیگر وارد سایت نشده است. خدا نکند که این طوری باشه ولی ممکنه ...

قبلا هم این سوال برای بنده پیش آمده بود.
امروزه فرزندان ما (البته من خودم مجردم ولی بالاخره تا چند سال دیگه ممکنه ازدواج کنم و بچه دار بشم) به راحتی به همه چیز دسترسی دارند.
به راحتی با گوشی های خودشون می توانند هر کجا که می خواهند بروند. گفتم با سه حرکت می شه بدترین چیزها رو در اینترنت دید. هیچ کاری هم نداره. اینترنت هم که ماشالله همه جا هست.
قدیم باز ماهواره بود یک قفل می انداختند روش و بالاخره می شد مواظبت کرد که بچه نبینه خیلی چیزها رو.
قدیم ترش از این دستگاههای ویدئویی بود و چند تا فیلم که می تونستی ببینی بچه ات با کی رفت و آمد می کنه و اگر هم فیلمی میبینه از کی می گیره و می رفتی یقه ی اون یارو رو می گرفتی و خلاصه می شد بچه رو کنترل کرد.
الان بچه های توی قنداق هم گوشی موبایل دارند. ماشالله اینترنت هم همه جا هست. بچه ی من دیگه لازم نیست بره از این و از اون بگرده سی دی و فیلم و این ها پیدا کنه و نگاه کنه. اون کنار من نشسته و معلوم نیست توی این گوشی صاحب مرده اش چیا داره می بینه؟
حالا اگه بچه ی من دید و مثل این آقا به خودارضایی افتاد و به این کار عادت کرد و بعد از اون دنیا و آخرتش به باد فنا رفت من چه کار کنم؟
به نظر شما می شه چه کار کرد؟ می شه براش نخرید؟ می شه براش نخرید؟!@-)

آقا بچه ای که دست باباش مامانش داداشش و از همه مهمتر همکلاسی های مدرسه اش و بچه های فامیل از این چیزها می بینه یا براش تعریف می کنند که مثلا فلان گوشی را خریدیم ، خوب دلش می خواد. نمی خواد؟
اگه براش نخری یا عقده ای می شه یا اون قدر نق می زنه که بالاخره براش بخری
مامان ها رو هم که می شناسید. تا یه ذره بچه گریه می کنه دلشون می سوزه و سریع می گن براش بخر. حالا بخر ببین چه بلایی سر بچه ات میاد. پس نخریدن را نمی شود اجرا کرد.
راه دیگه ای که به ذهن می رسه آگاهی دادنه که این روز ها در موردش حرف زده می شه. یعنی به بچت در مورد مسائل جنسی و دیگر مسائل آموزش بدی. این راه هم جواب نمی ده. بچه اگر آگاهی پیدا کنه از این جور چیزها دیگه تمومه. دیگه نمی تونی جمعش کنی.
راه بعدی اینه که مثلا می گیم لپ تاپ یا گوشی می خریم برای بچه ولی مواظبش باشیم و همیشه چکش کنیم.
در مورد این راه باید بگم که:
اولا مگه همیشه ما کنار بچه هامونیم با این فشار زندگی که صبح تا شب مجبوریم کار کنیم برای پول.
ثانیا بچه کنار دست شما نشسته می تونی اون لحظه ببینی داره چه کار می کنه؟
ثالثا بچه های امروز هزار تا کلک بلدند تا بتونن از ما مخفی کنند.
رابعا اگه خیلی بخواهیم کنترل بازی در بیاریم عزت نفس بچه را خراب می کنیم. پس این راه هم کنسل.

راه دیگه اش اینه که اصلا بچه دار نشیم تا روزی مثل این بنده خدا به این وضع گرفتار نشوند. این راه جواب می ده ولی خوب بچه نداشتن هم مشکلات خودش رو داره.
راه دیگه اش اینه که حمله کنیم به وزارت ارتباطات و بگیم اینترنت رو قطع کنه. این هم نیاز مند برنامه ریزیه که چگونه به ساختمون اونجا نفوذ کنیم و چگونه آقای جهرمی رو گروگان بگیریم.

راه دیگه اش اینه که بچه رو زودی ازدواجش بدیم که این هم عملی نیست.
تازه هرچقدر سن ازدواج رو پایین بیاریم دیگه نمی تونیم به دوازده سال برسونیمش که دیگه.

سوال کلی اینه که چه کنیم؟ چه خاکی توی سرمون بکنیم؟
از این بلاهایی که داره سر خودمون و بچه هامون میاد به کجا پناه ببریم؟
آقا من دلم آتیش گرفت وقتی اون تاپیک که توش جوون 28 ساله می خواست خودکشی کنه و شاید هم کرده باشه رو دیدم.
من دلم آتیش می گیره خیلی چیزها رو می بینم.
خدا رحم کنه به اون پدر و مادرهایی که خواب هستند.
خدا رحم کنه به اون مسئولینی که به فکر نیستند.
خدا رحم کنه به اون دیندارانی که بنده و برده ی مصرف هستند و می خواهند وجدان خودشون رو با یک محرم و روضه و دعا خفه کنند.
این که می گویند دینداری به خاطر محرم و صفر است که به مو می رسه ولی پاره نمی شه دروغه. اگر هم پاره نشه خاک بر سر ما که دین در حد موی باریک رو نمی اندازیم دور.
اونایی که وجدانی براشون نمونده که الی جهنم و بئس المصیر.
خدا لعنت کنه مادرهایی که کلی جهاز می خرند برای بچشون و کم کم جهازهای بالا را مد می کنند.
بابا این توهمه که فکر کنی با خرید وسائل آن چنانی برای بچه ات می تونی عقده های خودت رو خالی کنی.
نخیر، عقده های شما رو فقط خاک گور پر می کنه ....