شهادت

ولادت امام صادق(ع) 17ربیع ‌الاول‌سنه83 هـ
شهادت آن حضرت 25شوال‌المکرم‌سنه‌هـ.

دین حق بی رهنما می ماند اگر صادق(ع) نبود

شیعه از فقهش جدا می ماند اگر صادق(ع) نبود

شهر علم و باب علم و گرمی بازار علم

علم باقر در خفا می ماند اگر صادق(ع) نبود

کربلا شمشیر بود و عشق بود وصد پیام

در همان حد کربلا می ماند اگر صادق(ع) نبود

عشق را با علم خود تفسیر جاویدان نمود

عشق هم بی مدعی می ماند اگر صادق(ع) نبود

راز هفتاد و دو تن فرهنگ ایثار و وفا

در غبار سالها می ماند اگر صادق(ع) نبود

هر کجا اسلام با ادیان دیگر حرف داشت

بی گمان در بحث جا می ماند اگر صادق(ع) نبود

دور ظلمت بود و مردم با حقیقت ناشناس

چهره حق بی جلا می ماند اگر صادق(ع) نبود

کهکشانی از حقایق بود و خود خورشید هم

بی فروغ و بی ضیامی ماند اگر صادق(ع) نبود

حرف آخر این که در مکتب کلاس اولش

در الفبا نیز جا می ماند اگر صادق(ع) نبود

************

( شعر از کاظم مسکنی )

شهید کاظم شکوهی در پانزدهم مهر 1325 در تفرش متولد شد.پدرش غلامعلی، نام کاظم را برایش برگزید. با تلخی ها و شیرینی های زندگی، کنار آمد؛ رشد کرد و بزرگ شد.تحصیلات خود را تا مقطع دیپلم ادامه داد.
علاقه ی فراوان او به اهل بیت(ع) و عشق و ارادتش به سرور و سالار شهیدان حضرت سیدالشهدا (ع) زبانزد خاص وعام بود.
به مطالعه و فراگیری علوم و فنون تا حد امکان و به قدر وسع و توانش علاقه داشت و حضور در عرصه های دفاع از انقلاب و شرکت در صحنه های عزت و شرف را، واجب می دانست.
این عقیده و اعتقاد بود که او را به سوی سنگرهای دفاع از انقلاب و میهن کشاند و در مورخه ی 62/10/17 در منطقه ی جنگی خرمشهر ، به معراج پرکشید و به ملکوت اعلی پیوست.
آرامگاهش دربهشت معصومه (س) یادآور مظلومیت سربازان اسلام است .

شهيد احمد نراقي قنبري در روز اول تير ماه سال 1339 در تهران در ميان خانواده اي مذهبي و متدين پا به عرصه وجود نهاد. پس از سپری کردن تحصیلات اولیه و اخذ مدرک دیپلم در رشته علوم تجربی در تاریخ 1360/07/01 از طریق شرکت در کنکور ورودی دانشکده به استخدام ارتش در آمد. پس از طی دوره سه ساله دانشکده افسری در تاریخ 1363/07/01 در رسته مهندسی به درجه سنواندومی نائل آمد. پس از طی دوره مقدماتی رسته مهندسی در مرکز آموزش مهندسی بروجرد و در گروه 411 بروجرد همان شهر به خدمت ادامه داد.
ایشان در سال 1365 پيمان مقدس ازدواج را منعقد ساخت كه ثمره شش ماه زندگي مشترك تنها يك دختر مي باشدكه بعد از شهادت وي ديده به جهان گشود
عاقبت شهيد نراقي در حاليكه فرمانده عمليات بود در تاريخ 1365/08/23 در منطقه قصر شيرين با مين برخورد مي كند و با منفجر شدن آن به فيض عظماي شهادت نائل گرديد.

بچه های آبادان و خرمشهر که هجوم لشکر بعث را به چشم خویش دیدند و شاهد ویرانی خانه و کاشانۀ خود و دیگر همشهریهایشان بودند، پیش از همه، دست به سلاح بردند و با تمامی وجود، به دفاع جانانه پرداختند. منصور نیز که خود بچۀ آبادان بود و در سال 1338 در این شهر پا به دنیا گذاشته بود، در خیل همین مدافعان درآمد و به دفاع از سرزمین پرداخت؛ اما در عرصۀ دریا و در زمرۀ پرسنل نیروی دریایی. او در سال 1355 به این نیرو پیوسته بود.
در طول جنگ، بارها علی و رضای کوچکش را به همسر فداکارش سپرد و راهی دریا شد. او در بیشتر مأموریتهای جنگی به ویژه در مأموریتهای خطرناک خود در پهنۀ خلیج فارس شرکت می کرد و برای هر مأموریت، رزمنده ای بود با تمام وجود آماده.
آخرین مأموریت او در تاریخ 1366/12/29، صورت پذیرفت و او این بار روی یک کشتی نفتکش، مسؤول مخابرات بود. تاریخ یاد شده، در بحبوحۀ جنگ نفتکشها قرار دارد. دشمن با این حربه می خواست شریان اقتصادی میهن اسلامی را قطع کند و این فصل دیگری بود از تجاوز جدید دشمن. کشتی منصور آن روز مورد حملۀ هواپیمای دشمن قرار گرفت وسرباز همیشه آمادۀخلیج فارس، تا آخرین لحظۀ حیات ، محل کارش را ترک نکرد و در همان حال به شهادت رسید.
اکنون پیکر مطهّر او در گلزار شهدای شیراز، آوای مقدس توحید سر می دهد و خاکیان را به ترک همۀ تعلقات مادی فرا می خواند.

امير شهيد محمد باقر روحي در پنجم فروردين 1340 در روستاي كاشيكلاي بندپي شرقي بابل ديده به جهان گشود. دوران كودكي خود را در زادگاهش در خانواده اي روحاني و مكتبي سپري كرد و به اندازة كافي از تربيت و اخلاق عملي فرهنگ اسلامي بهره داشت. آموزش خود را با تعليم روخواني قرآن مجيد آغاز نمود. تحصيلات دوره ابتدايي و راهنمايي را در همين روستا و روستاهاي اطراف گذراند نظر به عدم بضاعت مالي خانواده و عدم توسعه فرهنگي محيط مجبور شد تحصيلات دبيرستاني را به همراه عموي خود كه در يزد خدمت مي كرد، به آن ديار رفته و ادامه دهد. ديپلم رياضي را با معدل بالا اخذ كرد. با توجه به استعداد درخشاني كه داشت و با عنايت به اين كه جوانهاي يزدي و همكلاسي هايش، دانشگاه هاي كشور هندوستان را براي ادامه تحصيل انتخاب مي كردند به او پيشنهاد شد كه به خاطر تعطيلي دانشگاه هاي كشور با همكلاسي هايش به هندوستان عزيمت نمايد و تحصيلات عاليه خود را با كيفيت علمي بالا و با هزينه اي ارزانتر بگذراند. او بنا به دلايلي نپذيرفت و به تنها دانشكده فعال آن زمان يعني دانشكده افسري نيروي زميني وارد شد و با جديت ادامه تحصيل داد.

متأسفانه در زمان دانشجويي او جنگ خانمان برانداز كفر و دين آغاز شد. او از همان زمان براي ياري جوانان رزمندة مسلمان كه سرودخوان فوج فوج عازم جبهه ها مي شدند اقدام مي كرد. در عين عدم الزام، از هر فرصتي استفاده كرده و به جبهه ها مي رفت چون براي او نظاره گر بودن ويراني مملكت و ريشه كني اسلام و مكتب به دست دشمنان قهار شرق و غرب قابل تحمل نبود. دو بار از ناحيه دست و پا زخمي شده بود ولي از بيمارستان قبل از معالجه كامل راهي جبهه ها مي شد. عقيده داشت آموزش رزمندگان و بسيجيان مؤمن و مكتبي براي او از هر فريضه اي واجب تر است. وقت اقتضا نمي كند تا از همه جوانمردي و اعتقاد عملي و رزمندگي اين عزيز از دست رفته سخن بگوئيم چون نمي توانيم حق مطلب را اداء نمائيم.

او به حكايت پرونده نظامي متشكله در تيپ 40 سراب بدون هيچ چشم داشتي در جهت حفظ دين و قران و مكتب حتي از بذل جان دريغ نمي كرد و براي پيروزي انقلاب و دفاع از آن بر خود تكليفي سنگين احساس مي كرد. در سال 62 با درجه ستوان دومي از دانشكده افسري فارغ التحصيل شد. او از اولين فارغ التحصيلان بعد از انقلاب بوده و در گردان 22 بهمن (گردان عاشقان شهادت) فعاليت مي كرد. پير جماران حضرت امام، قدّس سرّه، از نظر امنيتي و حفظ جان همه شان ادامه اين گردان را صلاح ندانستند. از اين رو اعضاي اين گردان در مناطق مختلف جنگي پخش شدند.

در 1363/9/8 با دختر عمويش كه او هم بسيجي بود ازدواج كرد. امير شهيد روحي در 1364/6/13 به خاطر رشادت و كوشش هايي كه در جبهه داشت از طرف شهید والا مقام امیر سپهد علی صیاد شیرازی و برخي از مسئولین وقت، مورد تشويق كتبي قرار گرفت. از طرف ساير مسئولين هم بابت خدمات صادقانه نظاميگري چند بار موفق به 18 ماه ارشديت شد. در عمليات ظفر 4، نصر 2، نصر 6 دو شادوش ديگر دلاوران شركت داشت. در تاريخ 1367/3/26 كه در مرخصي به سر مي برد با اين كه خانمش درد وضع حمل داشت با همه اصراري كه خانواده داشتند تحمل نكرده و حتي يك روز اضافه تر نماند تا هم فراغت خانمش و هم با تنها يادگارش (حميد روحي) ديدار داشته باشد بلافاصله به جبهه ها شتافت كه تقريباً بعد از يك ماه در تك دشمن مجروح شده، گرفتار دژخيمان.اندك زماني از اسارت او نگذشته بود كه در اثر جراحات بسيار، در 1367/4/22 (منطقه فكه) به درجه شهادت نائل شد. از آنجا كه پيكر مطهرش شناسائي نشده بود، مسئولين وضعيت او را مفقود الاثر اعلام كرده و با پرونده اسارت در مراحل عديده از عراق مطالبه مي نمودند. در صورتي كه او را به عنوان شهيد گمنام در بهشت زهرا دفن كرده بودند. سرانجام پس از 17 سال چشم انتظاري، در پي اجراي سراسري نمايشگاه عكس شهداي گمنام در تيرماه 1384 شناسايي شد.

به نام الله و ياد او كه روح بخش انسان است. رحمتش بر همه انسانها جاري و رحمانيتش بر بندگان خاص جريان دارد. او را سپاسگزاريم كه بر ما منت نهاد كه امت مستضعف را وارث زمين گردانيد و انقلاب اسلامي ايران را به رهبري جان جانان مراد مريدان اميد مستضعفان امام خميني پيروز گردانيد و اين پيروان صديق صاحب الزمان (عج) را در پاسخ به نداي« هَلْ من ناصر» امام حسين (ع) ياري نمود و درود بر امت مسلمان و صابر و غيور ايران كه خوب از امانت خداوند حراست و پاسداري كردند و در رساندن آن به صاحب اصلي يعني حضرت ولي عصر (عج) كوشا مي باشند. شكر و سپاس مي گزارم، خداوند منان را كه اين سعادت نصيبم ساخت تا به عنوان يك سرباز كوچك در سپاه اسلام جهاد كنم و دشمنان خدا و قرآن را با ياري خدا نابود سازم تا بناي طاغوت از زمين بر چيده شود و عدالت و قوانيني الهي حاكم بر انسان گردد. بر شما امت به پا خاسته فرض است كه از بذل جان و مال در راه تداوم انقلاب خون بار اسلامي دريغ نورزيده و با تقويت روحانيت اصيل، اسلام را بيمه كنيد و سعي كنيد كه اسلام تان از اسلام روحانيت جدا نشود در طريق صيانت از خط امام كه همان خط اسلام و پيامبر و ائمه اطهار است در كنار امام اشتياق ورزيده و مبادرت كنيد.
اي كاش هزار جان مي داشتم و آن را فداي مكتب و و رهبري مي نمودم من به سهم خود از حقي كه بر ديگران به دلائل مختلف اگر داشتم گذشتم و اميدوارم كه برادران و خواهران من كه به انحاء مختلف با آنها برخورد داشتم نيز به واسطه قصور زياده از حدم مرا ببخشند و طلب مغفرت اين حقير را از خداوند رحيم بنمايند.
شما اي پدر و مادر عزيزم كه مرا از بدو تولد با خدا آشنا كرديد و برايم زحمات زيادي كشيديد و آن طور مرا تربيت كرديد كه خدا مي خواست و از وجود پر بركت شما بود كه جرقه اي از ايمان در دلم زد و عشق و علاقه ام به خدا زياد شد و با نصيحت هاي خدايي تان مرا از انحراف اخلاقي نجات داديد و اميدوارم كه انشاء الله از تقصيرم در گذريد و مرا ببخشيد و از برادران خوبم علي و احمد و قربانعلي و خواهرانم نجيبه و فاطمه مي خواهم همچنان غرص و محكم در راه اسلام بكوشند و در راه مكتب و قرآن و خط امام كوشا باشند در ضمن از مقدار پول پس اندازم يك موكت براي مسجد حاجي شيخ موسي خريداري شود و به مدت يك ماه روزه و يك سال نماز برايم داده شود و باقيمانده پولم را به دده و آقاداش داده شود از زحمات عمويم كه در پرورش اينجانب خيلي سهم داشتند تشكر مي كنم و از همه فاميلان و دوستان تقاضاي عفو بخشش دارم.
در خاتمه همگان را به دو نكته توجه مي دهم اول آنكه در اين برهه از زمان كه انقلاب اسلامي عزيز با خطرهاي گوناگوني مواجه است بزرگتر و مهم تر وظيفه انجام يك انقلاب اخلاقي است در جامعه و اين مهم را اگر انجام رسانديد پيروزيد و در اين راه امام را سرمشق خود قرار دهيد. دوم اينكه به جان امام دعا كنيد و از حق تعالي بخواهيد تا بر عمر پربركتش تا ظهور حضرت مهدي ارواح العالمين له الفداء بيفزايد.

شهید امیر حمید امیر جلالی در سال 1342 در خانواده ای مذهبی در شهر تهران به دنیا آمد. او در دوران کودکی فردی مهربان و دلسوز بود و با اخلاق نیکو همه اطرافیان خود را مجذوب خود کرده بود .وی علاقه ی بسیار شدیدی به درس خواندن داشت و در بیشتر اوقات کتاب های درسی اطرافیان را به دست می گرفت و مشغول ورق زدن آنها می شد. عاشق ورزش بود و همین علاقه شدید باعث شد پدرش مجبور شود او را در باشگاه ورزشی محله ثبت نام کند.
دوران تحصیل خود را با نظم و انضباط خاصی سپری میکرد، در این دوران پدر و مادرش هیچ وقت به علت مسایل انضباطی به مدرسه فرا خوانده نمی شدند و همیشه مورد تشویق مسئولان مدرسه قرار می گرفت و الگوی بسیار خوبی برای هم کلاسیانش بود و همیشه در درس ها به همکلاسیانش کمک می کرد. دوران تحصیل وی با دوران پیروزی انقلاب اسلامی همزمان بود به همین علت شهید بعد از مدرسه به راهپیمایی های مردمی شرکت می کرد. وی در بیش تر تظاهرات ها شرکت می کرد و یکی از پیروان واقعی امام خمینی (ره) بود. سرانجام د ر بهمن سال1357 انقلاب اسلامی به پیروزی رسید، پس از پیروزی انقلاب اسلامی شهید علاقمند به خدمت در نظام شد.
سرانجام با فارغ التحصیل شدن و اخذ مدرک دبپلم در تاریخ 1361/07/01 وارد دانشگاه افسری شد و به آرزوی قلبی خود رسید. او تحصیلش را در دانشگاه با روحیه بالا شروع کرد و در هر شرایطی انظباط را سر لوحه کار خود قرار می داد. بیش تر وقت خود را مشغول به عبادت و راز و نیاز با معبود خود قرار می داد. او در همه ی آزمون های دانشگاه موفق بود و با سربلندیی، تمام مراحل را سپری کرد.

او در تاریخ 1364/07/01 در رسته زرهی از دانشگاه افسری فارغ التحصیل شد و به درجه ستواندومی نائل آمد، او بعد از گذراندن مرخصی پایان دوره به لشکر92 زرهی اعزام شد و در آنجا مشغول به خدمت شد.
پس از سال ها خدمت در جبهه ها و نبرد علیه بعثیون عراقی سرانجام در تاریخ 1367/03/17 در منطقه شلمچه در عملیات سنگین پدافندی مورد اصابت ترکش خمپاره قرار گرفت و به شهادت رسید.