عسر و حرج

سلام و عرض احترام با تشکر از کانال خوبتون.  من مادر دوتا بچه ۶ساله و یک ساله هستم. الان هم من و هم پسر شیرخوارم هردو صحیح و سلامت هستیم بخاطر اینکه شیر میدم برای ماه مبارک نگران روزه هستم منظور از عسر و حرج رو نمیفهمم. چند بار روزه گرفتم پسرم دفعات شیر خوردنش بیشتر میشه و ضعف برمن عارض. و قطعا زمان روزه نمیشه چیزی خورد و قائدتا فرزند ۶ ساله توقع جنب و جوش و بازی دارد. آیا این دلیل بر عسر و حرج هست یا نه طبیعت روزه هست و باید تحمل کرد؟

سلام و خسته نباشید.
آیت الله وحید خراسانی گفته اند :

با سلام و احترام

در قرآن کریم آمده است: «ای کسانی که ایمان آورده‌ اید. از چیزهایی نپرسید که اگر برای شما آشکار گردد شما را ناراحت می کند!» [مائده 101]

یا در آیه دیگری حضرت موسی (ع) در اجرای دستور خداوند از دقت بیشتر در جزئیات حکم الهی نهی کرده و به قوم خود می گوید: «آنچه به شما دستور داده شده (هر چه زودتر) انجام دهید.» [بقره 68]

آیا این آیات مفهومی ناظر بر عدم افراط در پرسش از دین دارند؟ آیا به نهی از عسر و حرج اشاره می کنند؟ اگر این گونه است مرز این تعادل کجاست؟

سؤال بنده این است که مفهوم آیات فوق دقیقاً چیست؟ و مهم تر و کلی تر این که تا کجا باید از دین سؤال کرد؟

از عالمی نیز شنیده بودم که خود ائمه (ع) گاهی عمداً قبل از رفتن به مستراح به لباس خود کمی آب می پاشیدند تا پس از خروج از مستراح با شک و تردید نجاست مواجه نشوند. در واقع نوعی خودفریبی یا تساهل و تسامح برای پیشگیری از مشقت در آینده!

آیا ما هم مجازیم به همین ترتیب عمل کنیم تا زحمت کمتری از جانب احکام دین تحمل کنیم؟

ممنون. :Hedye: