قصد قربت

با سلام
فلاسفه ای که خدا رو قبول ندارن معتقدن که رفتار های اخلاق مدارانه مانند خوش رفتاری , قروتنی ,محبت و احترام به والدین و دوری از رذایل اخلاقی مثل دروغ ,غیبت, و قتل اگر به خاطر رضای خدا باشد ارزشی ندارد و فقط یه اطلاعت کورکورانه هست.

رفتار و اعتقاد یک فرد خدا باور که بخاطر رضای خدای خودش و یا ترس از خدا کار خوب انجام بده و کار بد رو انجام نده ارزشمند تره یا یک فرد خدا ناباور که بدون اینکه خدا رو در نظر بگیره بدونه که کار خوب رو بهتره انجام بده و کار بد مثل قتل و جنایت رو رو انجام نده؟