گره گشايي

برای انسان‌های نیکوکار، هیچ لذتی همچون خدمت به هم‌نوعان و گشودن گره از کار دردمندان نیست.

آنان، پاک کردن غبار اندوه را از چهره انسان‌های دیگر، برترین شادی خود و موجب خشنودی خدا می‌دانند

آری، خداوند چنین توفیق بزرگی را مخصوص بندگان خاص خود می‌کند تا در سایه آن، گره‌گشای مشکلات مردم باشند.

امیرمؤمنان علیه‌السلام در این باره می‌فرماید:

« همانا خدا را بندگانی است که به آنان نعمت‌های ویژه‌ای می‌دهد تا آن را به سود مردمان به کار گیرند. پس تا هنگامی که از آن ببخشند، نعمت‌ها را در دست آنها باقی می‌گذارد و چون از بخشش باز ایستند، نعمت‌ها را از ایشان می‌گیرد و دیگران را به آن مخصوص می‌گرداند.»

دوست و دوستی، بخشی از وجود آدمی است و بدون آن، انسان، ناقص و ناتمام است، از این رو، آدمی باید برای یافتن دوستان خوب همّت گمارد. چگونه ممکن است انسان عاقل برای این امر مهم برنامه نداشته باشد و در وادی پر فراز و فرود زندگی، غریب و تنها باشد؟!




باید سختیِ دوست‌یابی را به جان خرید و بهای نگهداری آن را نیز پرداخت؛ چرا که از دست دادن دوستان، بازگشت به غربت است. امیرمؤمنان علیه‌السلام در این باره می‌فرماید:« ناتوان ترین مردم کسی است که نیروی به دست آوردن دوستان را ندارد و ناتوان تر از او کسی است که دوستی به دست آرد و او را از دست دهد».همان گونه که ارزش جسم آدمی و طراوت آن از روح سرچشمه می‌گیرد، ارزش رفتار او نیز با نیتش سنجیده می‌شود. در ترازوی خدا، وزن هر عملی به اندازه پاکی نیت آن است و آنچه پروردگار عالم از ما می‌خواهد، خلوص و طهارت نیت‌هاست.

امیرمؤمنان علی علیه السلام در سخنانی می‌فرماید:«ارزش و شایستگی هر عمل، به اندازه پاکی انگیزه انجام آن است». نیز در نامه معروفش به مالک اشتر می‌نویسد: «هرچه را با انگیزه پاک انجام دهیم، از آن خداست؛ گرچه کار روزانه و وظیفه شغلی باشد.»

http://armandaily.ir/?News_Id=7361