کافر نجس است!!!!!!!

سلام دوستان

دو نوع بحث در چنین مباحثی می توان داشت، یکی بحث فقهی و ادله شرعی آن، و دیگری بحث از فلسفه احکام.
به بحث اول، در کتب فقه استدلالی در کتاب طهارت، مبحث نجاسات، به تفصیل پرداخته شده است. در این بحث سخن از این است که ادله شرعی آیا اهل کتاب را نجس شمرده است یا نه؟
قبلا عرض می شود که این مسئله اجمالا مورد اختلاف میان فقها است. بعضی از فقها همه اصناف کفار را نجس می دانند، و بعضی تنها کفار ملحد و مشرک ـ و نه اهل کتاب ـ را نجس می دانند، و بعضی هم معتقدند کفار پاک هستند.
این بحث، به دنبال حکمی است که شرع در این ارتباط جعل کرده، و بر مؤمنین است که به تعبد الهی به آن عمل کنند. دلیل فقهایی که قائل به نجاست کفار هستند یک آیه و تعدادی از روایات است. در مقابل فقهای دیگری مدلول این آیه و روایات را مورد خدشه قرار داده اند، که بحث تخصصی خود را دارد.
اما آنها که به استدلال فقهی، کفار را نجس می دانند، به صورت احتمال، علتهایی برای آن ذکر کرده اند. از جمله این که حکم نجاست حکمی است سیاسی که برای آن جعل شده است که مسلمانان حتی المقدور ارتباط خود با آنها را محدود کنند، تا نکند اعتقادات تحریف شده آنها به نوعی در مسلمانان سرایت کند؛ و یا محبت آنها در دل مسلمانان بنشیند و نتوانند هویت اسلامی خود را حفظ کنند.
این کاملا معقول و قابل درک است که دینی بخواهد به جهت ایجاد و تقویت هویت مستقل دینی، مراوده امت خود را با دیگر ملل محدود کند. این امر به خصوص در صدر اسلام بیشتر قابل درک است.
بعضی هم گفته اند ریشه این حکم در این است که کفار مراعات احکام اسلامی را در اجتناب از نجاسات نمی کنند، و مثلا در تطهیر خود از بول و مثل آن به احکام اسلامی ملتزم نیستند، و یا پرهیز از گوشت خوک و مراوده با سگان و بسیاری از نجاسات دیگر ندارند. به این جهت، غالبا یا در بسیاری اوقات، لباس و بدن آنها نجس است، و لذا این که اسلام فرموده است اینها نجسند، در حقیقت رجوع به این معنا دارد که اینها متنجسند.
در باره مطالبی که عرض شد، می توان بسیار صحبت کرد، ولی شاید همین مقدار برای چنین بحثی کافی باشد. تنها نکته ای که تذکر آن خوب است این که آن چه گذشت در اصطلاح، حکمت حکم است؛ یعنی احتمالا اموری است که به علت آنها، حکم نجاست تشریع شده است، ولی این بدان معنا نیست که اصل حکم مقید به وجود آن جعل شده باشد. به عبارت دیگر نمی توان در مواردی که این حکمت وجود ندارد ـ مثل جایی که ما می دانیم بدن کافر پاک است، و یا هویت ما تحت تأثیر ارتباط با او قرار نمی گیرد ـ بگوییم دیگر این جعل شرعی وجود ندارد.
می توان گفت این قانون مطلق جعل شده است، ولو حکمت آن تنها در موارد غالبی وجود داشته باشد.

البته در مورد نجاست باید به این نکته نیز توجه داشت که نجاست کفارامری باطنی است که مربوط به روح آنها می شود نه امری ظاهری که با تمیزی تناسب داشته باشد.
بنابراین پلیدی آنها بخاطر رویگردانی آنها از توحید و اعتقاد به خدای متعال است که این امر موجب ناپاکی درونی آنها است لذا قرآن می فرماید «انما المشرکون نجس».