شراب بهشتی - مجموعه ترجمه دلنشین قرآن
تبهای اولیه
در این مجمو عه که با عنوان شراب بهشتی نام دارد بر روی ترجمه ی
برخی از سوره های قرآن افکت گذاری شده و جذابیت خاصی به ترجمه بخشیده است.
[FONT=arial]ترجمه ی سوره ی مبارکه مزملسوره مزمل هفتاد و سومین سوره قرآن كریم است كه مكی است و 20 آیه دارد.
محورهای مورد بحث در این سوره:
-دعوت پیامبر اسلام به قیام شبانه برای عبادت و تلاوت قرآن
-دعوت او به صبر و شکیبائی و مقاومت و مدارا با مخالفان
-بحثهایی پیرامون معاد، و ارسال موسی بن عمران به سوی فرعون
-تخفیف دستورات شدید آغاز سوره به خاطر گرفتاریهای مسلمانان
-دعوت به تلاوت قرآن، و خواندن نماز و دادن زکات و انفاق در راه خدا و استغفار
فضیلت و خواص سوره مزمل :
حضرت نبی اكرم صلی الله علیه و آله وسلم در فضیلت این سوره فرموده اند: هر كس سوره مزمل را قرائت نماید سختی های دنیا و اخرت از او دفع می شود.1
در سخنی از امام صادق علیه السلام نیز نقل شده است: هر كس سوره مزمل را در نماز عشای خود در آخر شب بخواند شب و روز به عنوان دو شاهد به همراه این سوره به نفع قاری این سوره شهادت می دهند و خداوند به او زندگی پاك داده و با مرگ پاك از دنیا می رود.2
از رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم روایت شده است: هر كس سوره مزمل را قرائت نماید اجری همانند كسی كه در راه خداوند بندگانی را به تعداد جنیان و شیاطین آزاد كند اعطا می شود. و سختی دنیا و آخرت از او برداشته می شود و هر کس بر قرائت این سوره مداومت ورزد رسول خدا را در خواب خواهد دید.و می تواند آنچه دلش می خواهد از ایشان درخواست نماید.3
از حضرت صادق علیه السلام روایت شده : ... هر کس این سوره را در شب جمعه صد بار بخواند خداوند صد گناه از او می آمرزد و هزار حسنه به وی عطا می کند. 4
در بیان فضیلت سوره ها باید این نکته را همیشه مد نظر داشته باشید که این اجر و ثواب برای تفکر و تدبر و به کار گیری قرآن و دستورات سوره خاص در زندگی است نه اینکه شما با خواندن یک سوره آن هم بدون هیچ تدبری همه پاداشی را که برای قرائت آن در نظر گرفته شده دریافت کنید .
در سخنی از امام صادق علیه السلام نیز نقل شده است: هر كس سوره مزمل را در نماز عشای خود در آخر شب بخواند شب و روز به عنوان دو شاهد به همراه این سوره به نفع قاری این سوره شهادت می دهند و خداوند به او زندگی پاك داده و با مرگ پاك از دنیا می رود
آثار و بركات سوره
1) آشتی میان زن و شوهر
اگر این سوره را در میان زن و شوهر ناسازگاری سه بار به شربت بخواند و به آن دو بیاشامند دوستدار یكدیگر و مهربان شوند. 5
2) پیدا شدن گمشده
...هر كس چیزی را گم كرده باشد 10 روز هر روز 1 بار سوره مزمل را بخواند به یاری خداوند پیدا شود..6
3) برای فرزند دار شدن
...اگر كسی را فرزندی نباشد زن و شوهر هر دو روزه بگیرند و وقت افطار غسل كنند و 1 بار سوره مباركه مزمل را برآب بخوانند و از آن آب بخورند، فرزند حاصل می شود... 7
4) ادای قرض
...هر كس قرض دار باشد بعد از نماز در خواندن این سوره مداومت نماید قرض او ادا می شود... 8
5) وسعت رزق و روزی
...اگر كسی تنگ روزی باشد سوره مزمل را هر روز تا 40 روز، روزی 1 بار بخواند روزیش زیاد شود... 9
از رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم روایت شده است: هر كس سوره مزمل را قرائت نماید اجری همانند كسی كه در راه خداوند بندگانی را به تعداد جنیان و شیاطین آزاد كند اعطا می شود.و سختی دنیا و آخرت از او برداشته می شود و هر کس بر قرائت این سوره مداومت ورزد رسول خدا را در خواب خواهد دید.و می تواند آنچه دلش می خواهد از ایشان درخواست نماید
6) باطل كردن سحر
...اگر كسی را سحر كرده باشند روز یكشنبه این سوره را بنویسد و بشویند و كسی كه سحر شده از آن آب بیاشامد سحر او باطل می شود... 10
7) درمان درد
...سوره مزمل را بر بادام تلخ بخوانند و بر كسی كه درد اندام دارد بمالند بیمار صحت می یابد...
منبع اطلاعات سایت تبیان
[FONT=arial]ترجمه ی سوره ی معارج
[FONT=arial]
[FONT=arial]بسیارى از مفسران و ارباب حدیث شأن نزولى براى این آیات نقل کردهاند که حاصل آن چنین است:
هنگامى که رسول خدا ص على علیه السلام را در روز " غدیر خم " به خلافت منصوب فرمود و درباره او گفت: " من کنت مولاه فعلى مولاه" « هر کس من مولى و ولى او هستم على مولى و ولى او است » ، چیزى نگذشت که این مساله در بلاد و شهرها منتشر شد.
[FONT=arial]" نعمان بن حارث فهرى" خدمت پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم آمد و عرض کرد تو به ما دستور دادى شهادت به یگانگى خدا و اینکه تو فرستاده او هستى دهیم ما هم شهادت دادیم، سپس دستور به جهاد و حج و روزه و نماز و زکات دادى ما همه اینها را نیز پذیرفتیم، اما با اینها راضى نشدى تا اینکه این جوان ( اشاره به على علیه السلام است) را به جانشینى خود منصوب کردى، و گفتى: من کنت مولاه فعلى مولاه، آیا این سخنى است که از ناحیه خودت یا از سوى خدا؟!
[FONT=arial]پیامبر ص فرمود:" قسم به خدایى که معبودى جز او نیست این از ناحیه خدا است".
[FONT=arial]
" نعمان" روى بر گرداند در حالى که مىگفت اللَّهُمَّ إِنْ کانَ هذا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِنْدِکَ فَأَمْطِرْ عَلَیْنا حِجارَةً مِنَ السَّماءِ:" خداوندا! اگر این سخن حق است و از ناحیه تو، سنگى از آسمان بر ما بباران"!
[FONT=arial]اینجا بود که سنگى از آسمان بر سرش فرود آمد و او را کشت، همین جا آیه سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ لِلْکافِرینَ لَیْسَ لَهُ دافِعٌ نازل گشت".
[FONT=arial]
آنچه را در بالا گفتیم مضمون عبارتى است که در" مجمع البیان" از " ابو القاسم حسکانى" با سلسله سندش از " امام صادق علیه السلام" نقل شده است «1».
[FONT=arial]
همین مضمون را بسیارى از مفسران اهل سنت، و روات حدیث با مختصرى تفاوت نقل کردهاند.
[FONT=arial]
مرحوم" علامه امینى" در" الغدیر" آن را از سى نفر از علماى معروف اهل سنت نقل مىکند ( با ذکر مدرک و نقل عین عبارت ) از جمله:
تفسیر غریب القرآن" حافظ ابو عبید هروى".
تفسیر شفاء الصدور" ابو بکر نقاش موصلى".
تفسیر الکشف و البیان" ابو اسحاق ثعالبى".
تفسیر ابو بکر یحیى" القرطبى".
تذکره ابو اسحاق" ثعالبى".
کتاب فرائد السمطین" حموینى".
کتاب" درر السمطین"" شیخ محمد زرندى".
تفسیر سراج المنیر" شمس الذین شافعى".
کتاب" سیره حلبى".
کتاب" نور الأبصار"" سید مؤمن شبلنجى".
و کتاب شرح جامع الصغیر سیوطى از" شمس الدین الشافعى".
و غیر اینها «2».
در بسیارى از این کتب تصریح شده که آیات فوق در همین رابطه نازل شده است، البته درباره اینکه این شخص" حارث بن نعمان" بوده یا " جابر بن نذر" یا " نعمان بن حارث فهرى " اختلاف است، و مىدانیم این امر تاثیرى در اصل مطلب ندارد.
[FONT=arial]سوره معارج از اینجا آغاز مىشود که مىفرماید: تقاضا کنندهاى تقاضاى عذابى کرد که واقع شد" ( سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ ).
[FONT=arial]
این تقاضا کننده همانگونه که در شأن نزول آیه آمده " نعمان بن حارث" یا" نضر بن حارث" بود که به هنگام منصوب شدن على علیه السلام به مقام خلافت و ولایت در غدیر خم و پخش شدن این خبر در شهرها بسیار خشمگین گشت، و خدمت رسول خدا آمد و گفت: آیا این از ناحیه تو است، یا از ناحیه خداوند؟
[FONT=arial]پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم صریحا فرمود: از ناحیه خدا است،
[FONT=arial]او بیشتر ناراحت شد، و گفت خداوندا! اگر این حق است و از ناحیه تو است سنگى از آسمان بر ما فرود آور، و در این هنگام سنگى فرود آمد و بر سر او خورد و او را کشت.
بسیارى از مفسران و ارباب حدیث شأن نزولى براى این آیات نقل کردهاند که حاصل آن چنین است:
هنگامى که رسول خدا ص على علیه السلام را در روز " غدیر خم " به خلافت منصوب فرمود و درباره او گفت: " من کنت مولاه فعلى مولاه" « هر کس من مولى و ولى او هستم على مولى و ولى او است » ، چیزى نگذشت که این مساله در بلاد و شهرها منتشر شد.
" نعمان بن حارث فهرى" خدمت پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم آمد و عرض کرد تو به ما دستور دادى شهادت به یگانگى خدا و اینکه تو فرستاده او هستى دهیم ما هم شهادت دادیم، سپس دستور به جهاد و حج و روزه و نماز و زکات دادى ما همه اینها را نیز پذیرفتیم، اما با اینها راضى نشدى تا اینکه این جوان ( اشاره به على علیه السلام است) را به جانشینى خود منصوب کردى، و گفتى: من کنت مولاه فعلى مولاه، آیا این سخنى است که از ناحیه خودت یا از سوى خدا؟!
پیامبر ص فرمود:" قسم به خدایى که معبودى جز او نیست این از ناحیه خدا است".
" نعمان" روى بر گرداند در حالى که مىگفت اللَّهُمَّ إِنْ کانَ هذا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِنْدِکَ فَأَمْطِرْ عَلَیْنا حِجارَةً مِنَ السَّماءِ:" خداوندا! اگر این سخن حق است و از ناحیه تو، سنگى از آسمان بر ما بباران"!
اینجا بود که سنگى از آسمان بر سرش فرود آمد و او را کشت، همین جا آیه سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ لِلْکافِرینَ لَیْسَ لَهُ دافِعٌ نازل گشت".
آنچه را در بالا گفتیم مضمون عبارتى است که در" مجمع البیان" از " ابو القاسم حسکانى" با سلسله سندش از " امام صادق علیه السلام" نقل شده است «1».
همین مضمون را بسیارى از مفسران اهل سنت، و روات حدیث با مختصرى تفاوت نقل کردهاند.
مرحوم" علامه امینى" در" الغدیر" آن را از سى نفر از علماى معروف اهل سنت نقل مىکند ( با ذکر مدرک و نقل عین عبارت ) از جمله:
تفسیر غریب القرآن" حافظ ابو عبید هروى".
تفسیر شفاء الصدور" ابو بکر نقاش موصلى".
تفسیر الکشف و البیان" ابو اسحاق ثعالبى".
تفسیر ابو بکر یحیى" القرطبى".
تذکره ابو اسحاق" ثعالبى".
کتاب فرائد السمطین" حموینى".
کتاب" درر السمطین"" شیخ محمد زرندى".
تفسیر سراج المنیر" شمس الذین شافعى".
کتاب" سیره حلبى".
کتاب" نور الأبصار"" سید مؤمن شبلنجى".
و کتاب شرح جامع الصغیر سیوطى از" شمس الدین الشافعى".
و غیر اینها «2».
در بسیارى از این کتب تصریح شده که آیات فوق در همین رابطه نازل شده است، البته درباره اینکه این شخص" حارث بن نعمان" بوده یا " جابر بن نذر" یا " نعمان بن حارث فهرى " اختلاف است، و مىدانیم این امر تاثیرى در اصل مطلب ندارد.
بسیار ممنون.خیلی زیبا بود.:Gol:
[FONT=arial] فراز هشتم ترجمه ی سوره ی مبارکه ی یاسین[FONT=arial]
[FONT=arial] [FONT=arial]نويسنده: عاليه جعفري [FONT=arial][FONT=arial]
[FONT=arial] «انّ لکلّ شي ء قلب و قلب القرآن يس» . (ثواب الاعمال)
در روايات شريفي که همه ي مفسرين از کتاب هاي معتبر اخبار نقل کرده اند مي فرمايد: «براي هر چيزي قلبي است و قلب قرآن سوره ي «يس» است» .
قلب عالم وجود، محمد (ص) است و سوره اي هم که ويژه ي محمد (ص) باشد، نسبت به همه ي قرآن، قلب قرآن است؛ چرا که خداوند فرموده است «لولاک لما خلقت الافلاک» ؛ اگر به خاطر تو (حضرت محمد (ص) ، نبود افلاک را نمي آفريدم. پس، همه ي موجودات به طفيل محمد (ص) موجود گرديدند.
مطالب اصلي قرآن که مربوط به مبدأ و معاد و دعوت به آن است، در سوره ي يس، جاي دارد. هر که، در روز اين سوره را بخواند تا شب، از جمله ي حفظ شدگان و روزي داده شدگان است، و هر که در شب بخواند، تا روز، از جمله ي حفظ شدگان و روزي داده شدگان است.
هر که در قبرستان، اين سوره را بخواند، عذاب «اهل قبر» آن، کم مي شود، و به تعداد مردگان، ثواب، براي قاري آن نوشته شود و بلاهاي دنيا و عذاب هاي آخرت از او دفع گردد و به همين جهت اين سوره را «دافعه» مي نامند، همچنين ، به آن «قاضيه» مي گويند؛ چون که همه ي حاجت هاي خواننده ي آن روا گردد.
امام صادق (ع) فرموده اند: « در قرآن، براي رسول خدا، پنج نام، وجود دارد: محمد، احمد، عبدالله، يس و نون» و رسول خدا (ص) نيز، فرموده اند: «سوره ي يس در تورات، «معمّه» ناميده شده است؛ يعني نيکي هر دو جهان، شامل حال صاحب او است و از او بلاهاي دنيا و عذاب هاي آخرت را دور مي کند» .
در مورد اهميت تعليم قرآن، از امام صادق (ع) روايت شده: « سوره ي يس را به فرزندان خود بياموزيد؛ «فانها ريحانه القرآن؛ زيرا که آن گل خوشبوي قرآن است» .
سفيان بن سعيد ثوري مي گويد: از حضرت امام صادق (ع) سؤال کردم: اي رسول خدا (ص) ، معناي اين گفته ي خداوند که مي فرمايد: «يس» چيست؟ فرمود: نامي از نام هاي پيغمبر است و معناي آن، اين است: اي شنونده ي وحي من، «و القرآن الحکيم؛ قسم به قرآن حکيم» . «انک لمن المرسلين. علي صراط المستقيم؛ تو [اي حبيب من] از رسولاني و بر راه راست؛ يعني راه آشکار مي باشي» .
همچنين از رسول خدا (ص) نقل شده است:
«قرآن برتر از همه چيز _ غير از خدا _ مي باشد. پس، کسي که به قرآن احترام گذارد، هر آينه، خداوند متعال را احترام و عزّت گذارده و کسي که به قرآن بي حرمتي کند، البته حق او را ناچيز شمرده است. حرمت قرآن [بر گردنت] مانند حرمت پدر، بر گردن فرزند است. خداوند ابتلاهاي دنيا را از کسي که قرآن را بشنود و بلاهاي آخرت را از قاري قرآن دور مي کند و به درستي که، در کتاب خدا سوره اي است که «عزيز» ناميده مي شود و قاري آن سوره «شريف» ناميده مي شود، اين سوره، در نزد خدا، مصاحبش را - به تعداد [افراد قبيله هاي] «ربيع» و «مضر» - شفاعت مي کند. پس رسول خدا (ص) فرمودند: آن سوره «يس» است؛ بعد از آن فرمودند: اي علي، سوره ي «يس» را بخوان؛ که در سوره ي «يس» ده برکت است،
1. گرسنه اي نمي خوابد، مگر اينکه سير شود.
2. و نه تشنه اي، مگر اينکه سيراب مي شود.
3. و نه برهنه اي، مگر اينکه پوشانده مي شود.
4. و نه مجردي، مگر اينکه ازدواج مي کند.
5. و نه ترساني، مگر اينکه ايمن مي شود.
6. و نه دربندي، مگر اينکه نجات پيدا مي کند.
7. و نه مريضي، مگر اينکه بهبودي مي يابد.
8. و نه مسافري، مگر اينکه در سفر ياري مي شود.
9. و نمي خوانيد اين سوره را، در نزد مرده اي، مگر اينکه [گناهان او را] کم مي کند ( و بر مقداري از گناهانش چشم پوشي مي نمايد) .
10. و کسي که گم کرده اي دارد، اين سوره را نمي خواند، مگر اينکه [گم شده اش را] پيدا خواهد کرد.
سيوطي از رسول اکرم (ص) روايت کرده است:
«کسي که در شبي، براي طلب خشنودي خدا، سوره ي يس را بخواند، آمرزيده خواهد شد» .
همچنين، در حديثي ديگر از رسول خدا (ص) روايت شده است: «من دوست مي داشتم که سوره ي «يس» ، در قلب هر انساني از امت من بود، کسي که به خاطر کم بودن غذا و کافي نبودن آن، اين سوره را بخواند، [در غذاي او] برکت پيدا شود، و هر گاه، بر زن سخت زا، آن را بخوانند، زاييدن براي او آسان خواهد شد، و هر کس اين سوره را بخواند، مثل اين است که قرآن را يازده مرتبه، ختم کرده است» .
ابوبکر گفت: رسول خدا (ص) فرمودند: «کسي که قبر والدينش، يا يکي از آنها را، در هر جمعه زيارت کند، سپس سوره ي «يس» را نزد قبر آنها بخواند، خداوند به عدد هر حرفي از آن سوره، يعني سوره ي «يس» ، گناهانش را مي آمرزد.
مشرکين، بر در خانه ي پيغمبر (ص) اجتماع کرده بودند و بيرون آمدن آن حضرت را انتظار مي کشيدند. بر حضرت ناگوار آمد که ناگهان جبرئيل _ امين عليه السلام _ نزول کرده و سوره ي «يس» را قرائت کرد و به حضرت، امر کرد که بيرون بيايد، پس، حضرت مشتي از خاک را برداشته، و بيرون آمدند و در حالي که سوره ي «يس» را قرائت مي نمودند، خاک را بر سر آنها پاشيدند. آنها حضرت را نديدند تا ايشان گذشتند، بعد از آنها دست، بر سر خود، بردند ديدند خاک آلود است، شخصي، به آنها، گفت: ديگر چرا نشسته ايد؟ گفتند: انتظار محمد (ص) را مي کشيم، گفت: ديدم او را داخل مسجد شد، گفتند حرکت کنيد، محمد (ص) شما را سحر کرد.
رسول الله صلّي الله عليه و آله فرمودند:
«کسي که سوره ي «يس» و «الصافات» را، در روز جمعه، بخواند، سپس، چيزي را از خداوند طلب کند، خدا، به او حاجت هايش را عطا مي فرمايد» .
بر گرفته از کتاب شريفه ي «فضائل القرآن و العتره» ، تأليف مرحوم آيت الله حاج ميرزا ابوالفضل نجفي قدسي اصفهاني (ره)
ترجمه ی سوره ی ذاریات
ذاریات؛ پنجاه و یکمین سوره قرآن است که مکی و 60 آیه دارد. از رسول خدا صلی الله علیه واله وسلم نقل شده است: هر کس سوره ذاریات را قرائت نماید ده برابر بادهایی که در دنیا می وزد به او حسنه داده می شود. از امام صادق علیه السلام روایت شده: هر کس سوره ذاریات را قرائت نماید مانند چراغی درخشان موجب نورانیت او در قبر می شود.در روایت دیگری از ایشان آمده است: کسی که سوره ذاریات را قرائت می کند خداوند امور معیشت او را اصلاح می کند و او روزی فراوان عطا می شود. از پیامبراکرم صلی الله علیه وآله وسلم نقل شده است: اگر سوره ذاریات را در ظرفی چینی یا بلوری بنویسند و پس از شستن از آبش بنوشند خوف و ترس از او برداشته می شود. و اگر بر زن بارداری که سخت زایمان می کند بیاویزند به زودی زایمان می کند در سخنی از امام صادق علیه السلام در این باره نقل شده است: اگر این سوره را نزد بیماری که بستری است بنویسند بهبود می یابد انشا الله. هر کس آیه «49 سوره ذاریات» را بنویسد و برگردن دختری ببندد که شوهر نکرده به لطف خداوند به زودی ازدواج می کند. منبع : پایگاه اینترنتی انهار
[FONT=arial]در این مجمو عه که با عنوان شراب بهشتی نام دارد بر روی ترجمه ی
برخی از سوره های قرآن افکت گذاری شده و جذابیت خاصی به ترجمه بخشیده است.
با عرض سلام.
میشه ترجمه ی سوره ی فرقان رو هم قرار بدید؟