جمع بندی اقرار به گناه نزد بنده
تب‌های اولیه
باسلام و خسته نباشید
آیا گفتن گناه خود که در گذشته مرتکب شده و توبه از آن کرده مشکل دارد؟ مثلا روحانی روی منبر بگوید موسیقی مطرب حرام هست و فلان مضرات را دارد من قبلا گوش میدادم خیلی بد بود و مشکلات روحی ایجاد کرده بود و ترک کردم الان بهتر است... به این صورت ذکر شود جای مشکل هست؟
مرجعنا مکارم شیرازی
لطفا نظر آیت الله سیستانی را نیز بگویید.
باسلام و خسته نباشیدآیا گفتن گناه خود که در گذشته مرتکب شده و توبه از آن کرده مشکل دارد؟ مثلا روحانی روی منبر بگوید موسیقی مطرب حرام هست و فلان مضرات را دارد من قبلا گوش میدادم خیلی بد بود و مشکلات روحی ایجاد کرده بود و ترک کردم الان بهتر است... به این صورت ذکر شود جای مشکل هست؟
مرجعنا مکارم شیرازی
لطفا نظر آیت الله سیستانی را نیز بگویید.
باسمه تعالی
با عرض سلام و تشکر از سوالی که مطرح فرمودید:
از نظر اسلام انسان اجازه ندارد گناهان (کوچک یا بزرگ) خود را در مقابل دیگران بازگو کند و اسرار خود را فاش نماید که در روایت آمده است:
«عَنِ الرِّضَا علیه السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و اله و سلم: الْمُسْتَتِرُ بِالْحَسَنَةِ يَعْدِلُ سَبْعِينَ حَسَنَةً وَ الْمُذِيعُ بِالسَّيِّئَةِ مَخْذُولٌ وَ الْمُسْتَتِرُ بِهَا مَغْفُورٌ لَه»(1)
« امام رضا علیه السلام از قول رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلم فرمودند:نهان داشتن حسنه برابر هفتاد حسنه است و فاشكننده گناه مخذول است و نهانكننده آن آمرزيده است»
اصبغ بن نباته مىگويد:
پی نوشت:
1-مرحوم کلینی ،اصول کافی،انتشارات اسلامیه، ج2 ، ص 428
2-من لايحضره الفقيه: 4/ 31، حديث 5017.
باسلام
اگر قسمت اصلاح سازی مخاطب باشد چه؟
باسمه تعالی
باز هم لزومی ندارد که بگوید من این گناه را کردم و پیش بنده خدا اقرار به گناه خود بنماید.
سلام
با هويت مجازى چه؟مثل همين جا كه يكى ميايد ميگويد فلان گناه را انجام داده ام را ترك و توبه ميخواهم مثلا؟
اين هم اشكال دارد؟
ما غرك بربك الكريم؟!
سلام
با هويت مجازى چه؟مثل همين جا كه يكى ميايد ميگويد فلان گناه را انجام داده ام را ترك و توبه ميخواهم مثلا؟
اين هم اشكال دارد؟ما غرك بربك الكريم؟!
باسمه تعالی
با توجه به ناشناخته بودن هویتش و در صدد اصلاح نفس خویش بودن اشکالی ندارد.
پرسش:
آیا گفتن گناه خود که در گذشته مرتکب شده و توبه از آن کرده مشکل دارد؟
پاسخ:
از نظر اسلام انسان اجازه ندارد گناهان (کوچک یا بزرگ) خود را در مقابل دیگران بازگو کند و اسرار خود را فاش نماید که در روایت آمده است:
«عَنِ الرِّضَا (علیه السلام) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلّی الله علیه و اله و سلم): الْمُسْتَتِرُ بِالْحَسَنَةِ يَعْدِلُ سَبْعِينَ حَسَنَةً وَ الْمُذِيعُ بِالسَّيِّئَةِ مَخْذُولٌ وَ الْمُسْتَتِرُ بِهَا مَغْفُورٌ لَه (1) امام رضا (علیه السلام) از قول رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: نهان داشتن حسنه برابر هفتاد حسنه است و فاش كننده گناه مخذول است و نهان كننده آن آمرزيده است»
اصبغ بن نباته مى گويد:
« أَتَى رَجُلٌ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ع فَقَالَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ إِنِّي زَنَيْتُ فَطَهِّرْنِي فَأَعْرَضَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع بِوَجْهِهِ عَنْهُ ثُمَّ قَالَ لَهُ اجْلِسْ فَأَقْبَلَ عَلِيٌّ ع عَلَى الْقَوْمِ فَقَالَ أَ يَعْجِزُ أَحَدُكُمْ إِذَا قَارَفَ هَذِهِ السَّيِّئَةَ أَنْ يَسْتُرَ عَلَى نَفْسِهِ كَمَا سَتَرَ اللَّهُ عَلَيْه (2)
پی نوشت:
1.كلينى، محمد بن يعقوب، الكافي(ط- الإسلامية)،ج2،ص428، دار الكتب الإسلامية،تهران،1407
2.ابن بابويه، محمد بن على،من لا يحضره الفقيه،ج4،ص31،قم،1413ق.