بیا اینجا تا برات از "حیا " بگم . . . حیا یعنی ارزش گذاری برای خود

حیا یعنی خیر ، ایمان، توفیق، طاعت، ترک معصیت

امام علی علیه‌السلام، کثرتِ خطاهای فرد، موجب کم شدن حیای وی می‌شود.

مجلسی، بحار الانوار، ج۷۴، ص۲۳۵.

انسان از سه چیز حیا مى‏کند: از بشر، خود و خدا. نیروى شرم و حیا، فرد را از آلوده شدن باز مى‏دارد. هر چه حیا بیش‏تر باشد، نیروى بازدارنده قوى‏تر خواهد بود. بین حیا و عفت رابطه مستقیمى وجود دارد. امام على(ع) مى‏فرماید: "على قدر الحیاء تکون العفة؛ عفت و پاکدامنى به اندازه شرم و حیاى انسان است". از این روایت استفاده مى‏شود که عفت بدون حیا ممکن نیست. البته باید حد و مرز این حیا را شناخت تا به صورت افراطى در نیاید که زیاده روى در این بخش نیز مذموم است چون در زندگى انسان با اجتماع سر و کار دارد و قطعاً با نامحرم مواجه مى شود. اگر حیا و شرم بیش از اندازه شد چه بسا به ترس از مردم منتهى مى شود و زمینة گوشه گیرى را فراهم مى کند.پس حیا به این نیست که انسان سرش را به زیر بیندازد اگر در بین مردم چنین گفته شده منظور آن است که به نامحرم نگاه آلوده نشود.

حیا یعنی رعایت حق خالق...

حیا یعنی حفظ حریم بندگی...

حیا یعنی توجه کن که خدا می بیند!

خب بذارید ببینیم حیا واقعا یعنی چی... با سرچی در گوگله عزیز :reading: متوجه میشیم که حیا یعنی:

معنای اصطلاحی حیا[ویرایش]

معنای لغوی حیاء[ویرایش]

اما نظر خودم

من اولین چیزی که به با شنیدن کلمه ی حیا به ذهنم خطور میکنه اینه:
دختر

حالا نمدونم از بس تو این دوره زمونه دو کلمه ی بی حیایی و دختر رو کنار هم شنیدم اینجوریم یا نه واقعا حیا=دختر هست:Gig:

امام علی علیه السلام
1. حیا و شرم ، زیباست. (غررالحکم ، باب حیا)
2. حیا ، باز دارنده است. (غررالحکم ، باب حیا)
3. حیا ، باعث روزى شود. (غررالحکم ، باب حیا)
4. حیا ، كلید هر خیرى است. (غررالحکم ، باب حیا)
5. پر رویى و بى ‏شرمى سر آغاز بدى و شرّ است. (غررالحکم ، باب حیا)
6. حیا و شرم با محرومیت (ظاهرى) همراه است. (غررالحکم ، باب حیا)
7. حیا ، چشم پوشى كردن است. (از محرمات) (غررالحکم ، باب حیا)
8. شرم و حیا خوى پسندیده ‏اى است. (غررالحکم ، باب حیا)
9. شرم و حیا خوى زیبایى است. (غررالحکم ، باب حیا)
10. حیا و شرم با عفت و پرهیزكارى همراه است. (غررالحکم ، باب حیا)
11. حیا ، همه بزرگوارى است. (غررالحکم ، باب حیا)
12. شرم تمامى بزرگوارى و بهترین خصلت هاست. (غررالحکم ، باب حیا)
13. شرم ، انسان را از كار زشت باز دارد. (غررالحکم ، باب حیا)
14. شرم ، از خداوند بسیارى از خطاها را محو كند. (غررالحکم ، باب حیا)
15. ایمان و حیا هر دو به یك ریسمان بسته و با یكدیگر هستند و از هم جدا نشوند. (غررالحکم ، باب حیا)
16. سخاوت و حیا برترین خصلت ها هستند. (غررالحکم ، باب حیا)
17. شرم از خداى سبحان انسان را از عذاب دوزخ نگه دارد. (غررالحکم ، باب حیا)
18. عفیف ‏ترین شما با حیاترین شماست. (غررالحکم ، باب حیا)
19. عاقل ‏ترین مردم با حیاترین آنهاست. (غررالحکم ، باب حیا)
20. بهترین جامه ها و پوشش هاى دین ، شرم و حیاست. (غررالحکم ، باب حیا)
21. به راستى كه حیا و عفت از خلق و خو هاى ایمان است و به راستى این هر دو ، خصلت آزادگان و خوى نیكان است. (غررالحکم ، باب حیا)
22. بزرگترین مردانگى شرم است و میوه آن نیز پاكدامنى است. (غررالحکم ، باب حیا)
23. برترین شرم ها شرم از خداى سبحان است. (غررالحکم ، باب حیا)
24. ریشه مردانگى حیاست و میوه آن هم پاكدامنى است. (غررالحکم ، باب حیا)
25. بهترین شرم ها شرم از خویش است. (غررالحکم ، باب حیا)
26. بد چهره ‏اى است پر رویى. (غررالحکم ، باب حیا)
27. پیراهن حیا بر تن كن و زره وفادارى بپوش ، برادرى خود را حفظ كن ، گفتگوى با زنان را كم كن تا بلندى مرتبه ‏اى كامل شود.
(چرا؟؟ ، نظر خود را برای ما بفرستید ، از پایین صفحه) (غررالحکم ، باب حیا)
28. میوه حیا ، پاكدامنى است. (غررالحکم ، باب حیا)
29. شرم انسان از خویش میوه ایمان است. (غررالحکم ، باب حیا)
30. اساس هر بدى پر رویى است. (غررالحکم ، باب حیا)
31. سبب پاكدامنى شرم و حیا است. (غررالحکم ، باب حیا)
32. بدترین اشرار كسى است كه از مردم شرم ندارد و از خداى سبحان نمى ‏ترسد. (غررالحکم ، باب حیا)
33. بر تو باد به حیا و شرم كه سر آغاز نجابت و بزرگوارى است. (غررالحکم ، باب حیا)
34. به اندازه شرم و حیاست پاكدامنى. (غررالحکم ، باب حیا)
35. نهایت شرم آن است كه انسان از خود شرم كند. (غررالحکم ، باب حیا)
36. شرم بسیار مرد ، نشانه و دلیل ایمان او است. (غررالحکم ، باب حیا)
37. حیا و شرم با محرومیت همراه است. (غررالحکم ، باب حیا)
38. كسى كه شرم كند محروم است. (غررالحکم ، باب حیا)
39. كسى كه شرمش كم باشد پارسایى ‏اش كم است. (غررالحکم ، باب حیا)
40. كسى كه شرم ندارد خیرى در او نیست. (غررالحکم ، باب حیا)
41. كسى كه شرم جامه او را بپوشاند عیب او از مردم پنهان ماند. (غررالحکم ، باب حیا)
42. كسى كه از گفتن سخن حق شرم كند چنین كسى احمق و نادان است. (غررالحکم ، باب حیا)
43. كسى كه گفتارش با شرم و حیاء همراه باشد تباهى و نابودى در كار خود ندارد. (غررالحکم ، باب حیا)
44. كسى كه حیا و شرمش سبب انصاف او با تو نگردد ، دین و آیینش نتواند او را به انصاف با تو وادار كند. (غررالحکم ، باب حیا)
45. كسى كه از روى مردم پروا و پرهیز نداشته باشد از خداى سبحان پروایى ندارد. (غررالحکم ، باب حیا)
46. كسى كه از مردم شرم نكند از خداى سبحان نیز شرم نكند. (غررالحکم ، باب حیا)
47. سه چیز است كه نباید از آنها شرم كرد : خدمت كردن به میهمان ، برخاستن انسان از جایگاه خود براى پدر و آموزگار ، و طلب حق اگر چه اندك باشد.
(غررالحکم ، باب حیا)
48. از كمال مردانگى است كه از خود شرم كنى. (غررالحکم ، باب حیا)
49. چه همراه خوبى است براى سخاوت، حیا و شرم. (غررالحکم ، باب حیا)
50. چه همراه خوبى است براى ایمان ، حیا و شرم. (غررالحکم ، باب حیا)
51. پررویى مرد (او را نزد مردمان) عیبناك كند. (غررالحکم ، باب حیا)
52. هیچیك از شما نباید شرم كند از این كه هر گاه از او چیزى را بپرسند كه نمى ‏داند ، از این كه بگوید : نمى ‏دانم. (غررالحکم ، باب حیا)
53. خصلتى ، همچون شرم و حیا نیست. (غررالحکم ، باب حیا)
54. ایمانى ، همچون سخاوت و شرم نیست. (غررالحکم ، باب حیا)
55. براى مؤمن شایسته است كه از خدا شرم كند هر گاه اندیشه ‏اى مستمرّ در غیر فرمانبردارى خدا او را فرا گیرد. (غررالحکم ، باب حیا)

حیا اینروزها یعنی یه گوشیه پاک...

حیا یعنی مبارزه با شیطان

حیا یعنی...

یعنی بدانیم بی حیایی هم جایی دارد

حیا یعنی رعایت همه چیز حتی توی دنیای مجازی....

هو اللطیف

حیا یعنی حق نداری توجه مردم را از خدا به سوی خودت برگردانی.

حیا یعنی دل آدمها خانه ی خداست با جلوه گری خانه ی شیطانش مکن.

حیا یعنی هیچکس حق ندارد دلی را که باید به یاد خدا باشد با دلربایی غافل گرداند.

حیا یعنی به پاکی و پرهیزگاری یکدیگر کمک کنید."تعاونوا علی البرّ و التقوی"

حیا یعنی اگه توی دنیای واقعی سرسنگینی با نامحرم دنیای مجازی تم فرقی نکنه...
حیا یعنی حاضر نشی هرچیزی رو بشنوی و ببینی ...
حیا یعنی خط بکشی بین خودت و دیگران ...
حیا یعنی حتی یه چیزایی رو به زبونم نیاری چه برسه به عمل ...
حیا یعنی همیشه حس کنی خدا هست خدا می بینه ...
حیا یعنی چشم وگوش و زبون و دلتو حفظ کنی ...
حیا یعنی میوه درخت ایمان ...

حیا یعنی ایستادگی در برابر شیطان

حیا یعنی آنچه که از پاکی در درون خود داری حفظ کنی و آنچه نیکی از نیکو خصلتان میبینی به خود اضافه نمائی

خداوند درخت حیا را در وجود انسان همچون نونهالی ایجاد کرد و به او سپرد تا آن را با هدایت رسولان پرورش دهد و شاخ برگش را در وجودش گسترده نماید و از میوه هایش بخورد که همانا میوهای بهشتی همانهایند که

رشتی ها را زیبا میکنند . آرامش حقیقی , اکسیر حیات جاودانگی و سعادت بی پایان که آدمی بدنبال اوست , از جنس همین عصاره الهی است.

امیرالمؤمنین (ع) نیز خطاب به جوان‌ها و کسانی که دنبال زیبایی هستند فرمودند: "اگر می‌خواهید زیبایی‌های دنیا را ببینید، حیا داشته باشید و اگر حیا نداشته باشید زیبایی‌های دنیا را نمی‌بینید . "

با سلام

لطفا منبع حدیث شریف را بفرمائید.

با سلام

لطفا منبع حدیث شریف را بفرمائید.

سلام علیکم

نیافتم . بی دقتی کردم چون قریب به مفاهیم بود , قبل از نقل قول , بدنبال سند نرفتم .

يَا مَنْ لَهُ الْعِزَّةُ وَ الْجَمَالُ

ناحق اگر به منبر رود به کفر زبان گشاید
حاضران زیر منبر به حیا رود تا جان خویش در امان بماند
اگر بگویند چرا چنین کردی
گوید به پاس بزرگان سکوت روا داشتم

گفت: تو حیا از بهر کافران داشتی
چه شد که حلال خدا حرام شد و بسی فتنه و ناحق. و تو حیا از پروردگار نداشتی چون این صحنه به چشم دیدی؟

از خدای خود شرم و حیا کند چون این صحنه به چشم بیند
و زبان به حق و حقیقت گشاید و سرش را جدا کنند

اگر سر خویش گرو گذارد باشد که نزد خلق بی ابرو بماند
بسی سخت و سهمگین است که چنین بماند
و حقیقتی ست که نزد خلق بی سر بماند
امید است نزد پروردگار با ابرو بماند...

.

در تعریف حیا گفته شده است: شرم، آزرم، گرفتگی نفس از چیزی و ترک آن به خاطر ترس از سرزنش.(1)
عفت به معنی پدید آمدن حالتی در نفس است که آدمی را از غلبه شهوت باز می‏دارد.(2)
انسان از سه چیز حیا می‏کند: از بشر، خود و خدا. نیروی شرم و حیا، فرد را از آلوده شدن باز می‏دارد. هر چه حیا بیش‏تر باشد، نیروی بازدارنده قوی‏تر خواهد بود. بین حیا و عفت رابطه مستقیمی وجود دارد. امام علی(ع) می‏فرماید: "علی قدر الحیاء تکون العفة؛ عفت و پاکدامنی به اندازه شرم و حیای انسان است". (3)
رسول اکرم(ص) حیا را دو قسم کرده و فرموده اند: "حیا بر دو قسم است: عاقلانه و احمقانه. حیای عقلانی ناشی از علم و حیای احمقانه ناشی از جهل است".(4)
حیای ناپسند، کم رویی است که ناشی از ضعف نفس و نشانه حقارت درونی است. امام علی(ع) یکی از آن موارد را حیا و شرم از فراگیری علم می داند و می فرماید:
"هیچ کس حیا نکند از این که اگر چیزی را نمی داند یاد بگیرد".(5) در این صورت حیا و شرم موجب انحطاط فکری و عامل رکود و عقب افتادگی انسان می شود. امام علی(ع) می فرماید:
"ترس همراه زیان و حیا به نومیدی پیوسته است".(6)
اما حیای پسندیده با عفت و بزرگواری نفس آمیخته شده است تا جایی که امام صادق(ع) آن را برترین مکارم اخلاق می داند.(7)
این حیا عامل بازدارنده از گناه است. امام علی(ع) می فرماید: "حیا انسان را از انجام کار زشت باز می دارد".(8)
قرآن مجید دختر شعیب (ع) را برای داشتن چنین صفتی می ستاید و می فرماید: "یکی از آن ها (در برابر موسی) با شرم و حیا قدم بر می داشت".(9)
حیای دختر شعیب، شرم از مواجهه با نامحرم بوده است. این حیا به پاکدامنی کمک خواهد کرد. امام علی(ع) می فرماید: "عفت به اندازه شرم و حیای انسان است".(10)
البته باید حد و مرز این حیا را شناخت تا به صورت افراطی در نیاید که زیاده روی در این بخش ناپسند است، چون در زندگی انسان با اجتماع سر و کار دارد و با نامحرم مواجه می شود. اگر حیا و شرم بیش از اندازه شد چه بسا به ترس از مردم منتهی می شود و زمینه گوشه گیری را فراهم کند یا مانع شود که انسان به حقوق خود دست یابد.
معمولاً حیا در زنان بیش تر است؛ زیرا همان گونه که بیان شد ، حیا با عفت آمیخته است وچون آنها احساس می کنند که در برابر مردها آسیب پذیر تر ند، بیش تر مواظب خود هستند و محجوب ترند.ضمن آنکه در معرض تهدید قرار دارند و بیش از آنکه مهاجم باشند ، در معرض تهاجم قرار دارند ، پس حیا می تواند عاملی برای مصونیت آنان باشد.
پی‌نوشت‌ها:
1. اقرب الموارد، ج‏1، ص 251.
2. همان، ج‏2، ص 803.
3. غرر الحکم، ج‏2، فصل 51، حدیث 10.
4.کافی، ج 3، ص 166.
5.نهج البلاغه، فیض الاسلام، قصار 79.
6 .بحارالانوار، ج 68، ص 337.
7 .میزان الحکمه، ج 1، ص 717.
8 .همان.
9 .قصص(28) آیه 25.
10.غررالحکم، ج 4، ص 312.

أمَّا الحَياءُ فَيَتَشَعَّبُ مِنهُ اللِّينُ، و الرّأفَةُ، و المُراقَبَةُ للّه فِى السِّرِّ و العَلانيَةِ، و السَّلامَةُ، و اجتِنابُ الشَّرِّ، و البَشاشَةُ، و السَّماحَةُ، و الظَّفَرُ، و حُسنُ الثَّناءِ عَلَى المَرءِ فِى النّاسِ، فَهذا ما أصابَ العاقِلَ بِالحَياءِ، فَطُوبى لِمَن قَبِلَ نَصيحَةَ اللّه و خافَ فَضيحَتَهُ؛


اما شاخه هاى حيا عبارتند از: نرمش، مهربانى، در نظر داشتن خدا در آشكار و نهان، سلامت، دورى از بدى، خوشرويى، گذشت، بخشندگى ، پيروزى و خوشنامى در ميان مردم، اينها فوايدى است كه خردمند از حيا مى برد. خوشا بحال كسى كه نصيحت خدا را بپذيرد و از رسوايى خودش بترسد.

بسمه الجلیل

حیا آن است که هر چیز را هر جا نگویی و اگر در گفتنش ضرورتی هست

از گفتار خداوند تبعیت کنی،که در مقام خدائیش و در مقام مخاطبه با بندگانش

احکام را بی پرده ی الفاظ سنگین و وزین،بیان نفرموده است.

شرم و حیا زینت انسانیت است
و هر کس که حیا ندارد انسان نیست