▪▪๑❀◆ امانت خدا در دست مرد◆❀๑▪▪ پاداش صبر بر بداخلاقی زن

به نام خدا
با سلام خدمت سرکار آذر بانو
و با تشکر از زحماتی که در عرصه گسترش فرهنگ درست همسر داری میکشند
میخواستم بدونیم این مطالب رو از کتاب خاصی نقل میکنید؟

ولي ظاهراً چون مردان "قوامون علي النساء" هستند احتمال خطا براشون بيشتر هست از اين جهت بيشتر احاديثي كه مشخصا توصيه به احترام و تكريم و گرامي داشتن هست، به مردان توصيه شده .

سلام. این جمله تون کمی جانبدارانه نبود؟
"قوامون علی النساء بودن مردان"، کجا مقتضی "احتمال خطا برای مرد" است؟ چه نسبتی بین این دو هست؟
و نیز چه نسبتی بین " زیادی احتمال خطا برای مردان" و "احترام و تکریم کردن به زن" هست؟ آیا اگر احتمال خطا از سوی مرد، زیاد باشد، راه حلش توصیه کردن او به احترام و تکریم زن است؟؟

این سفارشات، به نظر من، دو وجه دارد:

وجه اول:
"قوامون علی النساء" بودن، مقتضی انجام کارهای منطقی و غیرت و ... است که خیلی با "عاطفه" همخوانی ندارند و بعضاً کارهایی درشت و زمخت هستند. لذا مرد را توصیه کرده اند که این قبیل اقداماتی که مقتضی "قوام بودن" هستند را با مهربانی توأم کند. و گرنه این توصیه ها اصلاً دلیل بر "زیادی احتمال خطا" از سوی مردان نیست. (مگر اینکه در عرف زنانگی، هر کار خالی از عاطفه ای را، خطا بنامیم!!)

وجه دوم:
دقیقاً عکس آنچه شما پنداشته اید:
زیادی عواطف در زنان (که سرشت آنها "عاطفه محور" است)، باعث تحت الشعاع قرار گرفتن نیروی خرد در آنها شده، احتمال خطا (منطقی نبودن اعمال و رفتار آنها) را در آنها افزایش میدهد. و این امر نیز به نوبه خود، برای مرد که سرشت او "منطق محور" است، باعث ناخرسندی و ناراحتی می شود.

این همه به مردان سفارش شده که" از خطاهای زنان در گذرید و با آنها مهربانی کنید" برای چیست؟ برای اینکه احتمال خطا در زن (به دلیل زیادی احساسات) زیاد است. لذا مردان را توصیه می کنند که به خاطر خطاها و کم خردی های زنان، با آنها درشتی نکنید بلکه از لغزشهای آنها درگذرید و با آنها مهربان باشید.

گاهی وقتها در برخی نوشته ها، وجه ادبی بر وحه علمی و منطقی می چربد. درست است که به کار بردن دید ادبی، باعث زیبایی نوشته می شود، اما این تا جایی مجاز است که بر وجه علمی و منطقی نوشته خدشه ای وارد نسازد.

در پست زیر، درباره علت توصیه به "محبت به زنان" ، مطلبی نوشته ام:

با سلام و احترام

معمولا سعیم بر این هست که همیشه از حق جانبداری کنم نه گروه یا جنسیت خاصی.

نوشته تون تا حدودی درست، ولی به طور کلی به دست گرفتن ریاست و سرپرستی، زمینه رو برای خطای بیشتر و خدای ناکرده گاها ظلم و زورگویی به زیر دستان زیادتر می کنه. (در هر مقام و منزلت و هر گونه جنسیتی این امر صادق هست.)

در این بین خانواده و زن و بچه که در بیشتر جوانب نسبت به مرد ضعیف تر هستند احتمال خطای مرد نسبت به آنها بیشتر هست، و باید بیشتر دقت کنند.

بنابراین میشه این نظر رو داد که:

نقل ظاهراً چون مردان "قوامون علي النساء" هستند احتمال خطا براشون بيشتر هست از اين جهت بيشتر احاديثي كه مشخصا توصيه به احترام و تكريم و گرامي داشتن هست، به مردان توصيه شده.

با تشکر
موفق باشید.

سلام.

"قوامون علی النسا" مقتضی "زیاد بودن احتمال خطا از سوی مرد" نیست و به فرض هم که باشد، "توصیه به محبت به زنان" ، راه حل آن نیست.

بین "ریاست" و "زیاد شدن احتمال خطا" ربط منطقی وجود ندارد. از فردی که در مسند "ریاست" است ممکن است "خطاهای بزرگتری" سر بزند، اما اینکه "احتمال خطای او" (به دلیل سمتش) زیادتر بشود، خیر.

ضمناً چگونه می توان با "محبت و مهربانی" ، خطاهای ناشی از سمت ریاست را کاهش داد؟!

اگر سخن شما را بپذیریم که علت توصیه به محبت زنان، زیاد بودن احتمال خطای مردان به دلیل سمت ریاست آنهاست، آنگاه:

1- باید هر چه احتمال خطای مردی کمتر باشد، آن مرد کمتر به "محبت به زنان" توصیه شود. پس ائمه معصومین (ع) که احتمال خطایشان صفر است باید نیازی به محبت به زنان نداشته باشند...

2- سمت ریاست ، ربطی به مرد و خانواده ندارد. در هر اداره ای رئیس وجود دارد و طبق سخن شما ، به خاطر ریاستش، احتمال خطای زیادی دارد پس باید به زیر دستانش محبت کند! در این صورت، "توصیه به محبت" نباید به "مردان" تنها و نیز نباید فقط در ارتباط با "زنان" باشد. بلکه باید به همه "مسئولین" در ارتباط با "زیردستان" صورت بگیرد.

ممکن است مطلب شما به میزان بسیار کمی قابل توجیه باشد، (یعنی ما بتوانیم ربط بسیار ضعیف و غیر مستقیمی بین این سه مقوله تصور کنیم) اما به هر حال این ربط آنقدر قوی نیست که بتوان این حکم را صادر کرد که:
علت سفارش به "محبت به زنان" در دین ما، "بیشتر بودن احتمال خطای مرد به دلیل قوام بودن او"ست.
ضمن آنکه کلیت بحث " افزایش احتمال خطا در ریاست" و عدم انحصار آن در مبحث خانواده، کل این دلیل را با بطلان مواجه می سازد.

احادیثی نداریم که سخن از "احتمال زیاد خطای مردان" به دلیل "قوام" بودن آنها گفته باشند.

برعکس، همانگونه که در مطالب پیشین عرض کردم، احادیث بسیار فراوانی در خصوص قدرت عواطف در زنان و غلبه آن بر عقل آنها و صدور کارهای نسنجیده و غیر منطقی و لغزش از آنها وجود دارد که طبیعتاً اگر مرد از دید "محبت" با این مسایل مواجه نشود، مشکلاتی پیش خواهد آمد.

مرد باید بداند که زن گرفتن به معنای انتخاب شریک در زندگی و ، یار و مونس و همدم گرفتن است . و با خیر و برکت وجود زن هست (3) که زندگی اش سر و سامان می گیرد و رزق و روزی مرد مبارک تر و افزون تر از قبل می شود . (4)

اخلاق شایسته و نیکو ، بردباری و گرامیداشت خانواده و علی الخصوص همسر (زن) شعار شریعت اسلام و اهلبیت علیه السلام است ، که باید مورد توجه مرد قرار گیرد .

.

با سلام
یکی از چیزهایی که معصومین علیهم السلام بر آن بسار تاکید دارند این است که بر خطای دیگران چشم پوشی کینم ؛خصوصا اگر آن شخص همسر انسان باشد.
گاهی ما تصورمان این است که چشم پوشی کردن از خطای دیگران آنها را جسور و گستاخ میکند، ولی باید توجه داشت که این چشم پوشی، یک نوع رفتار مهربانانه میباشد که باعث ایجاد محبت و تواضع بیشتر در جامعه ،خصوصا خانواده میشود.
چشم پوشی از خطای دیگران در جایی معنا پیدا میکند که ما از خطای او آگاه باشیم و بعد آن را نادیده بگیریم و آن هم به قصد اصلاح طرف مقابل است نه اینکه ما خودمان را نسبت به مسئولیتهایی که نسبت به همسر و فرزندانمان داریم بی تفاوت قرار دهیم و شانه از زیر بار مسئولیتهامان خالی کنیم
هیچ کس بی خیالی همسرش را دوست ندارد ولی چشم پوشی از خطای او را دوست دارد ...

چشم پوشی از خطا ، منافاتی با حس مسئولیت پذیری ندارد واین نباید با بی تفاوتی و بی خیالی اشتباه گرفته شود
امام علی (ع)
هر کس از بسیاری از امور(ناخوشایند)چشم پوشی نکند ، زندگیش تیره میشود...
غرر الحکم ح9149