ادامه زندگی صحیح است؟

با نام و یاد دوست

عرض سلام و ادب و آرزوی قبولی طاعات و عبادات

این سوال ،‌ سوال یکی از کاربران سایت هست که امکان طرح آن با آیدی خودشان نبود

لذا با توجه به اهمیت موضوع ، سوال ایشان با حفظ امانت جهت پاسخگویی توسط کارشناس محترم سایت در این تاپیک درج می شود:

با سلام خدمت شما کارشناسان و کاربران محترم.
من 23 سال و همسرم 30 سال داریم هردو لیسانس مهندسی هستیم و من فعلا خانه دار و ایشون شاغلن.
ازدواج ما سنتی و بدون هیچ علاقه ای بود و فقط یک کشش از سمت دو طرف بود که هنوز هم در حد همون کشش باقی مونده.

خیلی وقت است که دنبال ریشه مشکلاتم و اختلافاتم با همسرم میگردم و بعد از مدت ها به این نتیجه رسیدم که به دلیل علاقه نداشتن (حداقل از طرف خودم اینرو مطمئنم) به همسرم خیلی مسائل برای ما حل نمیشه.
سخته که با کسی زندگی کنی که از دیر اومدنش خوشحال بشی، آرزو کنی چند روز نباشه، هیچ حس و علاقه ای بهش نداشته باشی اما هر شب مجبور باشی کنارش بخوابی...
من از همون روز اول ازدواج علاقه ای به همسرم نداشتم و همش فکر میکردم این علاقه ایجاد میشه اما نشد که نشد...

دلم حسرت یه عشق رو میخوره یه علاقه یه دلبستگی... همش افسوس اینکه چرا با این آقا ازدواج کردم میخورم.

ما هیچ حرفی باهم نداریم.مثه دوتا غریبه اونم درحالتی که دعوا باهم نداشته باشیم مثه دوتا غریبه ایم وگرنه که دشمن همیم!

لطفا منو نجات بدین میترسم عاشق یک نفر دیگه بشم چون خلا عاطفی زیادی رو در خودم دارم. تازگی برای کمبودهای عاطفیم و نداشتن هم صحبت به چت کردن رو آوردم و خیلی ازین کار ناراحتم اما مثه مسکن آرومم میکنه...
لطفا نگین نقاط مثبتشو فکر کن ، بهش ابراز علاقه کن... من 4ساله دارم به دروغ ابراز علاقه میکنم اما تو دلم هیچ خبری نیست من واقعا این مردو نمیخوام

با تشکر

در پناه قرآن و عترت پیروز و موفق باشید :Gol: