اسلام ، اهانت به دیگران ،

سلام

بر اساس مطالب موجود در تواریخ اسلامی از جمله تاریخ طبری می توان دریافت " بسیاری از پیامبران به بت های دیگران ناسزا می گفته اند " .
به عنوان مثال در تاریخ در مورد ابراهیم نبی می خوانیم : " گفتند: «جوانى را شنيديم... نامش ابراهيم بود يعنى جوانى كه ناسزا و عيب بتان مى گفت و استهزا مى كرد كه جز وى هيچكس چنين سخنان نگفته بود و پنداريم كه اين كار اوست. ( ترجمه طبری ج 1 ص 178 )

در مورد پیامبر اسلام نیز که در جلد سوم همین کتاب ترجمه طبری صفحه 869 ، نقل می کند جماعتی از قریش در هنگام مرگ ابوطالب به نزد او رفتند و به وی گفتند که به برادرزاده ات بگو به خدایان و پدران ما ناسزا نگوید ، ما نیز او و خدایش را رها خواهیم کرد . ووو .

اکنون سوال اینجاست : ناسزاگفتن پیامبرانی همچون ابراهیم و محمد به بت های دیگران آیا مصداق اهانت نیست؟!!

این ناسزا گوئی چه سودی برای آنها داشته ؟ و حال آنکه مشخصا در تاریخ تاکید شده که جرقه دشمنی میان پیامبر اسلام و قریشیان مخالفش ، بخاطر همین ناسزا گوئی به بت های آنها بوده است. و آیا بهتر نبود آنچه برای خود می پسند ، در عمل نیز برای دیگران بپسندند؟!!

با تشکر.