اولیاء

سلام خسته نباشید...

من اسم این سایت رو چند سال پیش از دختردایی م شنیدم و فهمیدم مطالب خوبی داره بخاطر همین برای کمک ب اینجا اومدم... توی خانواده ی کاملا مذهبی و عالی هستم اما 24 سال کافر بودم... میگم کافر چون نه نمازی میخوندم نه روزه ای میگرفتم نه چیزی تازه کلی هم گناه میکردم... امیدوارم مسخره نکنید... اما ب صراحتا میگم تازه میخوام مسلمون بشم ..... از وقتی امسال همین یکی دو هفته رو میگم رفتم روضه ی امام حسین انگار ی چیزی رو دلم سنگینی میکنه!!! انگار فقط یکی منو میکشه ی راه دیگ و میگه ک تو این همه راهی ک این چند سال رفتی اشتباه بوده.... تازه متوجه شدم امام زمان اصلا ادم بدی نیست خیلی هو خوبه ...

میشه کمکم کنید!...میشه کمک کنید ک تو این راه بمونم.... باید از کجا شروع کنم؟ اصن باید چیکار کنم؟ ب نظرتون دیر نشده؟ ممکنه منه روسیاه برگردم؟ احساس گیجی میکنم خیلی زیاد.. اما فقط اینو میدونم دلم نمیخواد سال دیگه یا اصن ماه دیگه ک باز میرم روضه ی امام حسین اینقد شرمنده باشم...

به نام خدا با سلام در قرآن خداوند فرموده -وبالوالدین احسانا-چرا در فقه فرزند مجبور به اطاعت از والدین است.خدا به ما گفته اطاعت کنیم یا احسان ؟ اطاعت از والدین ظلم نیست؟ وقتی پدر ومادر از این حکم خدا سو استفاده می کنند و زندگی رو به کام فرزند تلخ می کنند؟ مثلا فرزند حق ندارد بدون اجازه ی پدر به بیرون از خانه برود ،درس بخواند،مسافرت برود،نماز وروزه ی مستحبی گیرد، فرزند بدون اجازه ی پدر نباید نماز اول وقت بخواند،مثل یک کنیز باید دور پدر بچرخد آب وغذایش را بیاورد از تمام لذت هایش بزند تا به پدرش گرچه بد اخلاق خدمت کند .این ظلم نیست؟ وقتی پدر انتظار دارد فرزندش مطیع محض او باشد اگرچه حرفش غلط باشد .منظورم از غلط این نیست که مثلا بگوید نماز نخوان منظورم این است که از فرزند کار غیر اخلاقی و یا کار غیر عرف بخواهد.یامثلا به خاطر سوظن خودش به دیگران،به فرزند خود دستور دهد که چون من از مردم بدم می آید گرچه به ناحق پس توی فرزند هم باید با مردم قط رابطه کنی.انگار ما باید همه چیز را فدای والدین کنیم.