تعریف اسلام

سلام به همه
چند سال پیش یکی از کاربران سایت به نام خانم "گلشن" (که احتمالاً نام کاربری ایشان تغییر کرده) موضوعی را مطرح کردند با این عنوان که آیا خدا دنبال یارکِشی است؟
با وجود اختلاف نظرهایی که با ایشان دارم، سوالی شبیه به ایشان برایم مطرح است. البته نمی‌دانم تشابه سوال‌های ما چقدر است

حرف ایشان (که سوال من نیز هست) این بود که گویا مسلمان بودن چیزی شبیه به استقلالی یا پرسپولیسی بودن است
در بازی‌های فوتبال که بین تیم‌ها انجام می‌شود، معمولاً افراد تیم خودشان را تشویق می‌کنند و تیم مقابل را می‌کوبند

مثلاً یک استقلالی اگر ببیند تیمش جلو افتاده و بازیکن تیمش دارد وقت کُشی می‌کند، می‌گوید آفرین، وقت رو تلف کن تا برنده بشیم
اما تماشاگر پرسپولیسی که تیمش عقب است، همین عمل را ناجوانمردانه می‌داند و می‌گوید استقلال از روی ترس دارد ضدفوتبال بازی می‌کند
حال اگر نتیجه برعکس بود و اتفاق نیز برعکس بود، قضاوت تماشاگران استقلال و پرسپولیس هم برعکس میشد!

در واقع معیار سنجش یک عمل، درستی یا نادرستی آن نیست، بلکه معیار این است که شما توی کدام تیم هستید
اما برای اینکه مشخص شود شما عضو کدام تیم هستید، چند شاخصه وجود دارد:

1 - اقرار به پیروی از آن تیم و ثبت قرارداد
2 - شرکت در تمرینات و بازی های آن تیم
3 - پوشیدن پیراهن آن تیم

ظاهراً دین اسلام هم همینطور است (یا لااقل اینطور نشان می‌دهد). یعنی شما باید چند شاخصهء کلی را دارا باشید

1 - به اسلام اقرار کنید و در مشخصات شما بنویسند مسلمان
2 - در مراسم‌های مذهبی شرکت کنید، به زیارت بروید، نذری بدهید و بگیرید ، نماز بخوانید و روزه بگیرید
3 - ظاهرتان مذهبی باشد (چادر، ریش، تسبیح گرفتن و...)

و در بین مذهبی‌ها نیز معضاً مشاهده می‌کنیم که چند نفر مذهبی دارند از روابط نامشروع فلان شخص برای هم تعریف میکنن، بدون آنکه دقت کنند غیبت است!
ممکن است بگوئید اسلام فقط این ظواهر نیست بلکه به خیلی از کارهای نیک دیگر نیز توصیه کرده
ولی باز سوال پیش میاید که چرا در عمل چنین چیزی را کمتر می‌بینیم؟
مذهبی‌ها مدام غرب را متهم به فساد می‌کنند و وقتی از آنها می‌پرسند فساد یعنی چه، می‌گویند یعنی نماز نخواندن، روابط جنسی، خوردن شراب. تمام!
یعنی اگر دوری از این سه عمل را نیز به بخش شماره 2 قبلی اضافه کنیم به همین سادگی یک عدد مذهبی خواهیم داشت happy

حال سوال اصلی من اینها هستند:
چرا مذهبی بودن را صرفاً در همین محدوده تعریف می‌کنیم جوری که بیشتر شبیه به تشکیل تیم است؟
آیا صرف اینکه فرضاً من استقلالی باشم(نام مسلمان داشته باشم) مرا به یک پرسپولیسی(که نام مسلمان ندارد) برتری می‌دهد؟
در همین سایت بارها دیده‌ام حرف از زنا می‌شود اکثر دوستان آتشی می‌شوند اما در مورد گناهانی مانند غیبت، تمسخر، ربا و.... واکنش‌ها به این شدت نیست. چرا؟
چرا یک خانم مذهبی آنقدر نسبت به روابط جنسی حساس شده که حتی از عقدموقت که حلال است، گریزان است
اما همین خانم مذهبی به راحتی اعمالی مانند غیبت، تمسخر و دروغ را انجام می‌دهد؟
مردهای مذهبی زیادی را می‌شناسم که نمازشان قضا نمی‌شود اما نان دیگران را می‌بُرَّند
زنهای مذهبی زیادی را می‌شناسم که اگر یک تار مویشان را نامحرم ببیند خودکشی می‌کنند، اما با نیش زبان شوهر را دیوانه کرده‌اند

بطور دقیق‌تر، هدف خداوند رشد و تکامل انسان است، یا صرفاً می‌خواهد یار جمع کند؟
کلاً کیفیت مسلمانان مهمتر است یا کمیت مسلمانان؟