توصیه های رهبر برای مراقبت از دین در ازدواج
ارسال شده توسط منتظر تنها در جمعه, ۱۳۹۳/۰۷/۱۱ - ۱۳:۱۶متن بیانات رهبری:
اگر می بینید طرف شما ، شوهر یا زن شما ؛
کاهل نماز است ،
به نماز کم اهمیت میدهد
به راستگویی کم اهمیت میدهد ،
به مال مردم کم اهمیت میدهد ،
به شغل دولتی کم اهمیت میدهد ؛
او را بیدار کنید ،
به او بفهمانید و کمک کنید که خودش را اصلاح کند ،
یا اگر می بینید که در امر محرم ونامحرم ،
در امر پاکی و نجسی ،
در امر حلال و حرام
آدم بی اعتنا و بی مبالاتی است ؛
به او توجه بدهید ، او را آگاه کنید ، کمک کنید که خوب شود
اگر دروغگو و غیبت کن است ،
به او تفهیم کنید ،
نه اینکه دعوا کنید ،
نه اینکه اوقات تلخی کنید ،
نه اینکه مثل یک منتقد بداخلاق بنشینید یک کناری هی نق بزنید
مهمترین کمک به همسر این است که
سعی کنید همدیگر را دیندار نگهدارید .
مراقب باشید همسرتان خطای دینی نکند .
این مواظبت هم به معنای پاسبانی و دیده بانی نیست .
این مراقبت مراقبت اخلاقی است ، مراقبت مهربانانه و مراقبت پرستارانه است .
اگر چنانچه خطایی از همسرتان دیدید ،
آن را باید با شیوه بسیار لطیف و عاقلانه ای در او از بین ببرید و برطرف کنید .
یا با تذکر یا با بعضی از مراعات ها نسبت به هم مسئولیت دارید .
زن اگر می بیند شوهرش در معاملات بد افتاده ،
در رفیق بازی های بد و معاشرت های بد افتاده ،
یا مرد اگر می بیند زنش افتاده در بعضی تجمل پرستی های غلط
یا ولنگاری های غلط ،
نباید بگوید :حالا او خودش است .
شما هر کدام نسبت به هم وظیفه دارید .
باید همت خود را متمرکز کنید .
زن و مرد می توانند بروی هم اثر بگذارند .
زن و شوهر باید همدیگر را در این جهت حفظ کنند .
اگر زن می بیند شوهر او بی اعتنا به مسائل دینی است ؛
او را با حکمت و اخلاق خوش ، و ظرافت و زیرکی زنانه ، وادار به آمدن در راه خدا کند .
مرد هم اگر می بیند زنش بی اعتناست ؛ او هم باید همین تکلیف را انجام دهد ،
این از کارهای اساسی در زندگی است .
خیلی از زنها هستند که شوهر خودشان را بهشتی میکنند .
خیلی از مردها هستند که همسر خود را حقیقتا سعادتمند میکنند .
موارد عکس این هم هست .
ممکن است مردهای خوبی باشند ، زنهایشان آنها را اهل جهنم کنند ،
و زنهای خوبی باشند که مردهایشان آنها را اهل جهنم کند .
اگر چنانچه زن و مرد هر دو توجه داشته باشند ،
با توصیه های خوب ، باهمکاریهای خوب ، با مطرح کردن دین و اخلاق در محیط خانه
آن هم بیشتر از مطرح کردن زبانی ، مطرح کردن عملی
اینطور یکدیگر را کمک میکنند
آن وقت زندگی کامل و حقیقتا وافی و شافی خواهد بود
