خدا ، جهان خلقت ، انسان ، دنیا

سلام و عرض ادب به همه دوستان و کارشناسان
امیدوارم تاپیک رو بخش مناسبی باز کرده باشم چون گروه مرتبط پیدا نکردم.
امروز در یکی از سایتها به مطلب جالبی برخوردم که پس از مطالعه و دقت در اون به شدت حیرت زده شدم. (لینک زیر)

http://www.askdin.com/thread48592.html

اینجا بررسی های دانشمندان رو درباره زمین و منظومه شمسی و کهکشان ها و ... به صورت تصویری نشون داده. اگه بخونید می بینید که ما روی کره ای زندگی می کنیم که در بخش کوچک کشف شده از جهان خلقت یعنی مجموعه کهکشان ها ، مثل دانه ی خردلی در مقایسه با کشور ایران می مونه! کره ی زمین، منظومه شمسی، کیهان ، کهکشان راه شیری و مجموعه ای از کهکشان های غول آسا و ...!
واقعا با نگاه کردن به عظمت این سیستم پیچیده آدم نه تنها به وجود خدا پی میبره بلکه از عظمت این خدا حیرت میکنه و واقعا می فهمه که خودش به عنوان یک انسان تقریبا هیچی نیست!!! سبحان الله...

من بعد از خوندن این مطلب برام چند سوال اعتقادی پیش اومد.

اول اینکه چرا خدا که این جهان فانی رو با این عظمت خلق کرد؟ منظورم اینه که اگه هدف خداوند بالفعل کردن صفات خدایی یا ایجاد محیطی برای آزمایش انسان (یا احیانا موجودات دیگری مانند انسان) و سپس جمع کردن این سیستم و برپایی قیامت بوده، چرا این سیستم اینقدر بزرگه به طوری که محیط زندگی انسان یه ذره از اونه. به بیان دیگه بقیه محیط فیزیکی جهان خلقت به چه درد می خوره و صرف چی میشه؟!

دوم اینکه آیا فقط انسان با هدفی مشخص در گوشه ای از این سیستم خلق شده یا موجودات دیگری هم به طور موازی در حال زندگی هستند؟
(البته این سوال با سوال اول رابطه داره)

سوم اینکه بر اساس عبارات و تعابیر مختلف در قرآن و کلام مانند آسمان های هفت گانه یا معراج فیزیکی پیامبر(ص) به عالم بالا و نزول ملائکه به زمین یا وجود عرش عظیم خدای تعالی و ... میتونیم برداشت کنیم که همه این سیستم فوق عظیم جزو جهان فانی نیست که روز قیامت از بین بره ؟ منظورم اینه که میتونیم بگیم عرش خدا یا بهشت و جهنم یا جایگاه ملائکه یا عوالم لاهوت و ملکوت و... به طور فیزیکی در لایه های بالاتر این سیستم وجود دارند؟ جایی بالاتر از این کهکشان ها یا شاید در یکی از این کهکشان های مجاور؟!

پیشاپیش از همکاری و همفکری شما متشکرم.