دعای وداع

وداع ماه مبارک از زبان امام سجاد علیه السلام ( حتما بخوانید)

[=(ah) badr]الصحيفة السجادية / ترجمه آيتى 280[/][=(ah) badr][/]


[=(ah) badr] [/]

وداع ماه مبارک از زبان امام سجاد.

[=(ah) badr]اى خداوندى كه در برابر نعمتهايى كه بندگانت را ارزانى مى‏دارى به پاداشت رغبتى نيست.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]اى خداوندى كه از بخشيدن پشيمان نمى‏شوى.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]اى خداوندى كه پاداش عمل بنده را نه برابر عمل، بلكه بيش از آن مى‏دهى.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]نعمتت بى‏هيچ سابقه است و عفو تو بر مقتضاى فضل و احسان توست و عقوبتت بر آيين عدالت است و هر چه تقدير كنى خير ما در آن است.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]اگر عطا كنى، عطاى خويش به منّت نياميزى و اگر منع كنى، منع كردنت نه از روى ستم باشد.[/][=(ah) badr][/]

[=(ah) badr]پاداش نيك دهى كسى را كه سپاست گويد، با آنكه تو خود او را سپاس گفتن الهام كرده‏اى.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]جزاى خير دهى كسى را كه تو را بستايد، با آنكه تو خود او را ستايشگرى آموخته‏اى.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]عيب كسى را مى‏پوشى كه اگر مى‏خواستى، رسوايش مى‏ساختى.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]به كسى عطا مى‏كنى كه اگر مى‏خواستى، عطا از او باز مى‏گرفتى. و آن دو يكى در خور آن بود كه رسوايش كنى و يكى سزاى آن بود كه عطاى خويش از او بازگيرى. ولى تو اى خداوند، كار خود بر تفضل بنا نهاده‏اى و قدرت خود را بر گذشت از گناهان جارى داشته‏اى.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]با آنان كه تو را عصيان كنند، با بردبارى روياروى شوى و آنان را كه آهنگ ستم بر خود كنند، مهلت دهى. آرى اى پروردگار من، مهلتشان دهى و با آنان مدارا كنى، باشد كه به سوى تو باز گردند، و چاره كارشان به توبه سپارى، تا آن كه بايد هلاك شود به خلاف رضاى تو در مهلكه نيفتد و آن كه از نعمت تو مست غرور شده و طريق شقاوت در پيش گرفته بدبخت نگردد، مگر آنگه كه ديگرش عذر نماند و حجت بر او تمام شود. همه اين‏ها از روى كرم و عفو توست اى خداى بخشنده و سودى است كه از عطوفت تو حاصل گردد، اى خداى بردبار.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]اى خداوند، تويى كه در عفو به روى بندگانت گشوده‏اى و آن را توبه ناميده‏اى. و براى رسيدن به اين در، آياتى را كه بر پيامبرت وحى كرده‏اى راهنما ساخته‏اى، تا كسى آن در گم نكند، كه تو اى خداوندى كه بزرگ و متعالى است نام تو، خود گفته‏اى: «به درگاه خدا توبه كنيد، توبه‏اى از روى اخلاص باشد كه پرودگارتان، گناهانتان را محو كند و شما را به بهشتهايى داخل كند كه در آن نهرها جارى است. در آن روز، خدا پيامبر و كسانى را كه به او ايمان آورده‏اند فرو نگذارد، و نورشان پيشاپيش و در سمت راستشان در حركت باشد. مى‏گويند: اى پروردگار[/][=(ah) badr][/]

[=(ah) badr]ما، نور ما را براى ما به كمال رسان و ما را بيامرز، كه تو بر هر كارى توانايى.» [2] پس كسى كه از دخول به چنين سرايى- سراى توبه- پس از گشودن در و بر گماشتن راهنما غفلت ورزد، چه عذر تواند آورد؟ اى خداى من، تو كسى هستى كه در معامله با بندگان خود، همواره به سود آنان در بها مى‏افزايى و مى‏خواهى كه در معامله با تو سود برند و به افزون دهى و نزول بر آستان تو كامياب شوند، كه تو خود گفته‏اى- بزرگ و متعالى است نام تو و بلند است مرتبت تو- «هر كس كار نيكى انجام دهد، ده برابر به او پاداش داده شود و هر كه كار بدى انجام دهد، تنها همانند آن كيفر بيند.» [3] و نيز تو خود گفته‏اى: «مثل آنان كه مال خود را در راه خدا انفاق مى‏كنند مثل دانه‏اى است كه هفت خوشه بر آورد، و در هر خوشه‏اى صد دانه باشد، خدا پاداش هر كه را كه بخواهد، چند برابر مى‏كند.» [4] و نيز تو خود گفته‏اى: «كيست كه به خدا قرض الحسنه دهد، تا خدا بر آن چند برابر بيفزايد؟» [5] و نظاير اين آيات كه در قرآن در باب مضاعف شدن حسنات نازل كرده‏اى.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]بار خدايا، تويى كه به وسيله وحيى كه از عالم غيب فرستادى و به ترغيب خويش، آدميان را به چيزهايى راه نمودى كه اگر پنهان مى‏داشتى، از ديدگانشان پنهان مى‏بود. گوششان از شنيدن آواز آن ناتوان و انديشه‏هايشان از تصور آن عاجز مى‏آمد، كه تو خود گفته‏اى:[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]«مرا ياد كنيد تا شما را ياد كنم. مرا سپاس گوييد و ناسپاسى من مكنيد.» [6] و نيز گفته‏اى: «اگر مرا سپاس گوييد، بر نعمت شما مى‏افزايم و اگر كفران كنيد بدانيد كه عذاب من سخت است.» [7] و گفته‏اى:[/][=(ah) badr][/]

[=(ah) badr]«بخوانيد مرا، تا شما را پاسخ گويم. آنهايى كه از پرستش من سركشى مى‏كنند زودا كه در عين خوارى به جهنم در آيند.» [8] بار خدايا، دعاى بندگان را به درگاه خود، عبادت خوانده‏اى و ترك آن را خودپسندى و سركشى، و كسانى را كه از آن سر بر تابند وعده جهنم و خوارى آن داده‏اى. از اين روست كه تو را به نعمت و بخششت ياد كردند و به فضل و احسانت سپاس گفتند و هم به فرمان تو، تو را به دعا خواندند، و در راه تو صدقه دادند تا به ثوابشان بيفزايى، و در آن بود رهاييشان از خشم تو و كاميابيشان به خشنودى تو.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]بار خدايا، اگر يكى از آفريدگان تو، آفريده ديگر را چنان راهنمايى كرده بود كه تو بندگانت را راهنمايى كرده‏اى، او را به صفت انعام و احسان متصف مى‏ساختند و به هر زبان مى‏ستودندش. پس حمد و سپاس تو را، تا هر زمان كه سپاست توان گفت و تا آنگاه كه بر حمد تو لفظى باقى است و معنايى كه در اين طريق بهره‏اى از آن توان يافت.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]اى خداوندى كه احسان و فضل خويش به بندگانت عطا كرده‏اى و آنان را در بخشش و عطا غرقه ساخته‏اى. آثار نعمت تو بر ما چه آشكار است و احسان تو در حق ما چه بسيار. و چه بسيار ما را به برّ و نيكى خويش مخصوص گردانيده‏اى.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]ما را به دين برگزيده خود، آيين پسنديده خود، شريعت سهل و آسان خود هدايت كردى و ديدگانمان را بينا ساختى كه به تو تقرب جوييم و به مقام كرامت تو واصل آييم.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]بار خدايا، يكى از اين برگزيده‏ترين وظايف و خاص‏ترين واجبات، ماه رمضان را قرار دادى. ماهى كه آن را از ميان ديگر ماهها ويژگى ديگرى بخشيده‏اى و از ميان همه زمانها و روزگارها اختيارش كرده‏اى و[/][=(ah) badr][/]

[=(ah) badr]بر همه اوقات سال برترى‏اش نهاده‏اى، زيرا كه در آن قرآن و نور نازل كرده‏اى و بر تكاليف مؤمنان چند برابر افزوده‏اى و روزه را در آن واجب داشته‏اى و مردمان را به بر پاى خاستن براى عبادت خود ترغيب كرده‏اى و شب قدر را كه از هزار ماه بهتر است تجليل فرموده‏اى. و چون رمضان را به ما عطا كردى، ما را بر ديگر امتها فضيلت نهادى و از ميان پيروان ديگر كيشها برگزيدى. پس ما به فرمان تو روزش را روزه داشتيم و شبش را به نماز برخاستيم، و با روزه داشتن و نماز خواندن در اين ماه به رحمتى كه ما را ارزانى داشته بودى روى نهاديم و آن را وسيله نيل به ثواب تو قرار داديم. تويى كه هر چه از تو خواهند توانى داشت و آنچه از فضل و احسان تو طلبند توانى داد و به خواستاران مقام قرب خود نزديك هستى.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]اى خداوند، ماه رمضان در ميان ما بس ستوده زيست و ما را مصاحب و يارى نيكو بود و گرانبهاترين سودهاى مردم جهان را به ما ارزانى داشت. اما چون زمانش به سر رسيد و مدتش و شمار روزهايش پايان گرفت، آهنگ رحيل كرد.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]اى خداوند، اينك با او وداع مى‏كنيم، همانند وداع با عزيزى كه فراقش بر ما گران است و رفتنش ما را غمگين و گرفتار وحشت تنهايى كند، عزيزى كه او را بر ما پيمانى است كه بايد نگه‏داريم و حرمتى كه بايد رعايت كنيم و حقى كه بايد ادا نماييم. پس، اكنون مى‏گوييم: بدرود اى بزرگ‏ترين ماه خداوند و اى عيد اولياى خدا.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]بدرود اى گرامى‏ترين اوقاتى كه ما را مصاحب و يار بودى، اى بهترين ماه در همه روزها و ساعتها.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]بدرود اى ماه دست يافتن به آرزوها، اى ماه سرشار از اعمال شايسته بندگان خداوند.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]بدرود اى يار و قرينى كه چون باشى، قدرت بس جليل است و چون‏[/][=(ah) badr][/]

[=(ah) badr]رخت بر بندى، فراقت رنج افزا شود. اى مايه اميد ما كه دوريت براى ما بس دردناك است.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]بدرود اى همدم ما كه چون بيايى، شادمانى و آرامش بر دل ما آرى و چون بروى، رفتنت وحشت خيز است و تألم افزاى.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]بدرود اى همسايه‏اى كه تا با ما بودى، دلهاى ما را رقّت بود و گناهان ما را نقصان.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]بدرود اى ياريگر ما كه در برابر شيطان ياريمان دادى و اى مصاحبى كه راههاى نيكى و فضيلت را پيش پاى ما هموار ساختى.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]بدرود كه آزاد شدگان از عذاب خداوند، در تو چه بسيارند، و چه نيكبخت است آن كه حرمت تو نگه داشت.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]بدرود كه چه بسا گناهان كه از نامه عمل ما زدودى و چه بسا عيبها كه پوشيده داشتى.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]بدورد كه درنگ تو براى گنهكاران چه به درازا كشيد و هيبت تو در دل مؤمنان چه بسيار بود.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]بدرود اى ماهى كه هيچ ماه ديگر را توان همسرى با تو نيست.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]بدرود اى ماهى كه تا تو بودى، امن و سلامت بود.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]بدرود اى آن كه نه در مصاحبت تو كراهت بود و نه در معاشرتت ناپسندى.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]بدرود كه سرشار از بركات بر ما در آمدى و ما را از آلودگى‏هاى گناه شست و شو دادى.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]بدرود كه به هنگام وداع از تو نه غبارى به دل داريم و نه از روزه‏ات ملالتى در خاطر.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]بدرود كه هنوز فرا نرسيده از آمدنت شادمان بوديم و هنوز رخت بر نبسته از رفتنت اندوهناك.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]بدرود كه چه بديها كه با آمدنت از ما دور شد و چه خيرات كه ما رانصيب آمد.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]بدرود تو را و آن شب قدر تو را كه از هزار ماه بهتر است.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]بدرود كه ديروز كه در ميان ما بودى آزمند ماندنت بوديم و فردا كه از ميان ما خواهى رفت آتش اشتياق در دل ما شعله خواهد كشيد.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]بدرود تو را و آن فضل و كرم تو را كه اينك از آن محروم مانده‏ايم. و بر آن بركات كه پيش از اين ما را داده بودى و اينك از كفش داده‏ايم.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]بار خدايا، ما آشناى اين ماهيم، ماهى كه ما را بدان شرف و منزلت دادى و به بركت نعمت و احسان خويش روزه داشتنش را توفيق دادى، در حالى كه مردمان شقى قدرش را نشناختند و شور بختى خويش را از فضيلتش محروم ماندند.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]اى خداوند، تو بودى كه ما را برگزيدى و به شناخت اين ماه توفيق عنايت كردى و به سنت آن راه نمودى. تو بودى كه ما را توفيق روزه داشتن و نمازگزاردن ارزانى داشتى، هر چند ما قصور ورزيديم و اندكى از بسيار به جاى آورديم.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]بار خدايا، حمد تو راست در حالى كه به بدكردارى خويش اقرار مى‏كنيم و به تبهكارى خويش معترفيم. براى رضاى توست اگر در اعماق دلمان پشيمان شده‏ايم و از سر صدق از تو پوزش مى‏طلبيم. پس در برابر قصورى كه در اين ماه در طاعت تو ورزيده‏ايم، ما را پاداشى ده كه به يارى آن بر فضيلت مرغوب دست يابيم و آن اندوخته‏هاى گوناگون را كه به آن مشتاق شده‏ايم بستانيم. عذر تقصير ما را در اداى حق خود بپذير و عمر ما را تا رمضان ديگر دراز كن. و چون به رمضان ديگر رسيديم، ياريمان ده تا آن سان كه سزاى خداوندى توست عبادتت كنيم و ما را به منزلتى رسان كه سزاوار طاعت توست و به چنان اعمال شايسته‏اى برگمار كه اداى حق تو را در اين رمضان و رمضان ديگر، بايسته باشد.[/][=(ah) badr] [/][=(ah) badr][/]

[=(ah) badr]بار خدايا، در اين ماه اگر قصد گناه كرده‏ايم، يا مرتكب آن شده‏ايم، يا به عمد خطايى از ما سر زده، يا از سر فراموشى ستمى بر خود روا داشته‏ايم، يا پرده حرمت ديگرى را دريده‏ايم، بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و گناه ما در پرده اغماض فرو پوش و ما را عفو كن و در برابر ديدگان شماتت كنندگان قرار مده و زبان طاعنان در حق ما دراز مگردان و ما را به رأفت پايان نيافتنى و فضل و كرم نقصان ناپذير خود به كارى برگمار كه خطاهايى را كه در اين ماه مرتكب شده‏ايم و تو آن را نپسنديده‏اى، از ميان ببرد يا فرو پوشد.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندان او. ما از سپرى شدن رمضان اندوهگينيم، تو ما را بر اندوه اين فراق پاداش خير ده و اين روز عيد و روز روزه گشادن را بر ما مبارك گردان. چنان كن كه روز عيد از شمار بهترين روزهايى باشد كه بر ما گذشته و عفو تو را به سوى ما آورده و گناه ما را زدوده است. بار خدايا، گناهان آشكار و نهان ما را بيامرز.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]اى خداوند، با به پايان رسيدن اين ماه ما را از لوث گناه پاك نماى و با رفتنش، از ورطه گناهان برهان و از نيكبخت‏ترين كسانى قرار ده كه در آن به عبادت تو پرداخته‏اند و نصيبشان از همه بيشتر بوده و بيش از همه از آن بهره يافته‏اند.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]بار خدايا، اگر كسى از بندگان تو، حق اين ماه آن چنان كه شايسته اوست رعايت كرده و حرمتش نگه داشته و وظايف خود و احكام آن را به جاى آورده و از گناهان پرهيز كرده و به تو تقرب جسته، آن سان كه خشنودى تو نصيبش شده و رحمت تو بر او روى نهاده، اى خداوند، همانند مزدى كه او را مى‏دهى، از خزانه بى‏نيازيت به ما نيز ارزانى دار و چند برابر آن از فضل خود عطا فرماى، كه خزاين فضل تو را نقصان نيست، بلكه همواره در افزايش است، و معادن احسان تو دستخوش فنا[/]

[=(ah) badr]نشود و بخشش تو چه بخششى گواراست.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و براى ما مزدى بنويس چونان مزد كسى كه اين ماه را تا روز قيامت روزه داشته و تو را عبادت كرده است.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]اى خداوند، ما در اين روز فطر، روز عيد و شادمانى مؤمنان، روز اجتماع مسلمانان به گرد يكديگر، از هر گناه كه مرتكب شده‏ايم و از هر كار زشت كه زين پيش از ما سر زده، و از هر خيال بد كه در دل خود پنهان داشته‏ايم، توبه مى‏كنيم، توبه كسى كه در دل خيال بازگشتش به گناه نيست و بار ديگر به گناه باز نگردد، توبه‏اى بى‏بازگشت، عارى از هر گونه شك و ريب. بار خدايا، چنين توبه‏اى را از ما بپذير و از ما خشنود شو و ما را در آن توبه ثابت قدم گردان.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]اى خداوند، روزى ما ساز خوف از عقاب جهنم را و شوق به نعيم بهشت را، تا لذت آنچه را كه از تو خواسته‏ايم در يابيم و از اندوه آنچه از آن به تو پناه مى‏آوريم وارهيم.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]اى خداوند، ما را در شمار توبه كنندگانى در آور كه محبت خود را به آنان ارزانى داشته‏اى و پذيرفته‏اى كه به طاعت تو باز گردند، اى دادگرترين دادگران.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]اى خداوند، از پدران و مادران و همكيشان ما، آنان كه ديده از جهان بسته‏اند و آنان كه هنوز جام مرگ ننوشيده‏اند، در گذر.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr]بار خدايا، بر محمد پيامبر ما و خاندان او درود بفرست همچنان كه بر ملائكه مقربين خود درود فرستاده‏اى. و بر او و خاندانش درود بفرست، آن سان كه بر پيامبران مرسل خود درود فرستاده‏اى. و درود بفرست بر او و خاندانش، آن سان كه بندگان صالح خود را درود فرستاده‏اى، درودى بر تر از درود آنها، اى پروردگار جهانيان. درودى كه بركت آن به ما رسد و سود آن نصيب ما گردد و سبب استجابت دعاى‏[/][=(ah) badr][/]

[=(ah) badr]ما شود، كه تو كريم‏تر كسى هستى كه بدو رغبت توان يافت و كارسازترين كسى هستى كه بدو توكل توان كرد و تو خود بخشنده‏ترين كسان به سائلان درگاه خود هستى. و أنت على كل شي‏ء قدير.[/][=(ah) badr][/]
[=(ah) badr] [/]
[=(ah) badr] [/]