دل شکستن ، ظلم و تعدی به دیگران ، عفو کردن
ارسال شده توسط مولکول 68 در سهشنبه, ۱۳۹۴/۰۸/۱۲ - ۱۷:۲۷با سلام
دو سوال در مورد حقی که دیگران بر گردن ما دارند و حقی که ما برگردن دیگران داریم ، دارم:
بخاطر تعاملات اجتماعی که ما انسانها داریم ، قطعا بسیاری از ما، دچار گناهانی در حق هم میشویم ، گناهانی از جنس غیبت ، تهمت ، ظلم و ازار و اذیت ، فحاشی ، فریب ، دل شکستن و..... این گناهان گناهانی هست که علاوه بر اینکه باید توبه کرد ، باید رضایت فرد مقابل رو هم جلب کرد.
دو سوال در این زمینه دارم:
همه ما در صحنه قیامت گیر هستیم طوری که قران توصیف میکنه که اعضای یک خانواده ، از دیدن هم در این روز وحشت دارند و از یکدیگر فرار میکنند ..... شاید یکی از ایتمهایی که اون دنیا به داد ما برسه ، و ما رو از عذاب جهنم دورتر کنه ، بدیهایی هست که دیگران در حق ما کرده اند ، ظلمهایی که کرده اند ، تهمتهایی که زده اند ، غیبتهایی که کرده اند و.... بدین شکل که بخاطر این حقوقی که از ما در این دنیا ضایع کرده اند ، اگر در اون دنیا ما رضایت ندهیم ، از ثوابهای انها به نامه اعمال ما اضافه میشه و یا از گناهان ما کم میشه و به نامه اعمال اونها اضافه میشه (اگه اشتباه نکنم )
از طرفی در دین ما بسیار به گذشت تاکید شده و همیشه به ما گفته شده اگر دوست دارید خداوند به راحتی از خطاهای شما گذشت کنه ، به راحتی از خطاهای دیگران بگذرید و از اینطور توصیه ها...
حال سوالی که پیش میاد اینکه اگر ما از جنبه کاسب کاری و تجاری به این موضوع نگاه کنیم ، اگر این دنیا تمام کسانی را که به ما بدی کرده اند رو عفو کردیم و دلمون رو از کینه هر کسی خالی کردیم ... ایا در اون دنیا این موضوع باعث پشیمانی ما نمیشود ؟ اون دنیا در به در دنبال این نمیگردیم که کسی رو پیدا کنیم که به ما بدی کرده باشه و گناهانمون رو به کارنامه اون حواله بدیم؟ خوب ما هم که همه رو بخشیدیم دیگه کسی نیست :Khandidan!: و باید جور تمام گناهانمون رو خودمون بکشیم... خلاصه اینکه توصیه دین در این زمینه چیه؟ چگونه رفتار کنیم که برنده باشیم؟ همه رو از یک کنار ببخشیم؟ هیچ کس رو نبخشیم و ظلمها و گناهان دیگران در حق خودمون رو نگاه داریم برای روز مبادای قیامت؟ بعضیها رو ببخشیم بعضی ها رو نبخشیم؟ بهترین راهکار چیست؟
سوال دوم اینکه :
همونطور که دیگران در حق ما ظلم و اجحاف میکنند ، گاهی در زندگی پیش میاد که ما هم به دیگران ظلم و ستم کنیم ، تهمت بزنیم ، غیبت کنیم و..... حال اگر فردی از گذشته خودش بخواد توبه کنه ، چه بخاطر موضوعات حق الله و چه بخاطر موضوعات حق الناس ... ایا رضایت طلبی چهره به چهره در این نوع حوزه ها (حوزه هایی غیر مسائل حق الناس از جنس مالی و پولی ) لازم است؟ اگر فردی به طرف مقابل دسترسی نداشت (مثلا از طرف ادرسی در دست نباشه )، یا دسترسی داشت ولی شرایط به شکلی بود که امکان روبرو شدن نبود (مثلا زنی که از شوهرش جدا شده و بخاطر بدیها و ازار و اذیتهایی که در حق شوهرش کرده حق الناس به گردنش است ولی اکنون علاقه ای به روبرو شدن با شوهر سابقش را ندارد ) و مسائلی از این دست .... در اینگونه موارد چگونه باید رفتار کرد؟ ایا ممکن است خداوند در مواردی از این جنس ، کفیل فرد مدیون شود؟