شهید خلیلی

بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام.

به متن زیر که از یکی از تاپیک های همین سایت برداشته شده دقت کنید:

شرایط وجوب امر به معروف و نهی از منکر :

اول:آن كه كسى كه مى ‏خواهد امر و نهى كند، بداند كه آنچه شخص مكلف بجا نمى ‏آورد ، واجب است بجا آورد و آنچه بجا مى ‏آورد بايد ترك كند. و بر كسى كه معروف و منكر را نمى ‏داند واجب نيست.

دوم:آن كه احتمال بدهد امر و نهى او تأثير مى كند، پس اگر بداند [یقین داشته باشد که] اثر نمى ‏كند واجب نيست.

سوم: آن كه بداند شخص معصيت كار بنا دارد كه معصيت خود را تكرار كند، پس‏ اگر بداند يا گمان كند يا احتمال صحيح بدهد كه تكرار نمى‏ كند واجب نيست.

چهارم:آن كه در امر و نهى مفسده‏ اى نباشد، پس اگر بداند يا گمان كند كه اگر امر يا نهى كند ضرر جانى يا عِرضى و آبرويى يا مالى قابل توجه به او مى ‏رسد واجب نيست، بلكه اگر احتمال صحيح بدهد كه از آن ترس ضررهاى مذكور را پيدا كند واجب نيست بلكه اگر بترسد كه ضررى متوجّه متعلقان او [مثل خانواده اش] مى ‏شود واجب نيست، بلكه با احتمال وقوع ضرر جانى يا عِرضى و آبرويى يا مالى موجب حَرَج بر بعضى مؤمنين، واجب نمى‏ شود بلكه در بسيارى از موارد حرام است.

خب با این شرایط (مخصوصا قسمت آخر) نهی از منکر به شهید خلیلی واجب نبوده که هیچ بلکه حرام هم بوده.
پس چرا ما ایشون رو شهید خطاب می کنیم؟
لطفاً کاربران محترم جواب های منطقی و دور از تعصب بدن.
با تشکر.