على عليه السلام

مشاوره امام على (ع) در فتوحات خلفا

انجمن: 

با سلام به شما دوستان عزيز و آرزوى قبولى عبادات شما در اين ماه مبارك
سوالى براى بنده پيش آمده، در تحقيقات خودم در مورد فتوحات خلفا به اين مطلب برخوردم كه در ذيل آورده ام:

طبق بعضى از گزارش‌هاى تاريخى‌، ابوبكر براى فتح‌شام از اصحاب نظرخواهى كرد. هركس نظرى داد كه مورد پذيرش وى واقع نشد، ولى‌نظر على (ع) را پذيرفت‌. حضرت در اين باره فرمود: «چه خليفه خود به اين نبردروى آورد و چه لشكرى از جانب خويش روانه كند، در هر دو حال پيروز خواهد بود.زيرا از پيامبر«ص» شنيده است كه آيين اسلام بر همه اديان غلبه خواهد كرد.» آن گاه‌على‌«ع» خليفه رابه صبرو استقامت در اين امر سفارش نمود. ابوبكر در حالى كه ازشنيدن چنين خبرى خوشحال شده بود، مسلمانان را به جهاد با تحريك و تشويق روميان‌نمود و آنان را به اطاعت از خدا و پيروى از فرماندهانشان امر كرد*

*ابن اعثم‌، همان‌، ج 1، ص 80ـ81؛ محمدبن عبداللّه الازدى‌، تاريخ فتوح الشام‌، تحقيق عبدالمنعم عبدالله‌عامر، ص‌4ـ54 و احمد بن ابى‌يعقوب بن وهب بن واضح (يعقوبى )، تاريخ اليعقوبى‌، ج‌2، ص 133.

آيا اين حرف سندى دارد؟ و حقيقت دارد يا جعلى است؟ تا جايى كه من ميدانم امام على مخالف فتوحات بوده اند و خودشان فتوحاتى نداشته اند،پيامبر نيز به نامه نوشتن به سران كشورها بسنده كردند و هرگز تهديد نكردند كه يا اسلام بياوريد يا با شما ميجنگيم. اصولا جهاد ابتدايي روش و سيره گسترش اسلام نبوده است.

ممنون از پاسخ شما

امام على عليه السلام و حقوق كارگران!

با سلام

يكى از مسائل مهم در اقتصاد ديروز و امروز جهان ، مسئله كار و كارگرى است ،
امام على عليه السلام در موارد متعدّدى به اين دو مهمّ توجّه كرده و مسائل را گوشزد فرموده اند، كه ما فقط به يك نمونه از سفارش هاى ايشان اشاره مى كنيم .

شيخ طوسى با اسناد خود نقل مى كند :
مَرَّ شَيخٌ مَكفُوفٌ يُسئَلُ،
فَقَالَ اءمي رالمؤ مني ن عليه السلام : مَا هذا ؟
قالُوا : يَا اءمي رالمُؤ مِني ن ، نَصرَانِىُّ.
فقالَ اميرالمؤ منين صلى الله عليه و آله : اِستَعمَلتُمُوهُ فَاِذَا كَبُرَ وَ عَجَزَ مَنعتُمُوهُ ؟ اَنفِقُوا عَلَيهِ مِن بَيتِ المَالِ

(پيرمردى نابينا مى گذشت و از مردم سئوال (گدائى ) مى كرد، اميرالمؤ منين فرمود :
اين چيست ؟ (گدائى يعنى چه ؟):Sham:

گفتند : يا اميرالمؤ منين ! مردى است مسيحى .
فرمود : اين مرد را در جوانى به كار وادار كرده ايد، (يعنى جوانى اش را در كار سپرى كرده است )، اكنون كه پير شده و ناتوان گشته است ، از معاش محرومش ساخته ايد!
هزينه زندگى او را از بيت المال بپردازيد.1

اين فرمايش امام على عليه السلام در واقع حكم اسلامى درباره كارگران است كه اگر ناتوان شدند، نبايد از معيشت ساقط شوند بلكه بايد از بيت المال تاءمين گردند.

اين نمونه اى از توجّه عميق امام عليه السلام به حقوق كارگران است كه در 1400 سال پيش بيان شده است .