غلبه بر شک

با سلام  وقتی گفته میشه تا یقین صدر در صد به نجاست ندارید اون واستون پاکه من خیلی حس خوبی پیدا میکنم اما مشکلم اینه که نمیتونم دلمو راحت راضی کنم که اگه شک دارم پس اهمیتی ندم.نمیدونم چرا همیشه به چیزایی که قبلا باهاشون سروکار داشتم و اون موقع احکام طهارت رو مثل الان بلد نبودم به شدت مشکوکم. انگار حس میکنم ی چیزایی بوده که رعایت نکردم اما الان فراومش کردم و یادم نمیاد.همش به خودم میگم با این اوصاف اینایی که بهشون مشکوکم همه پاکه. اما تو دلم یا ذهنم ی فکرایی میاد که انگار دارم سهل انگاری میکنم یا میخوام از سر وا کنم و از این حرفا.میشه بگید چیکار کنم از این حالت رها بشم ؟ ممنون میشم.