قطبی

طوفان هائی که در دریاها و اقیانوس ها پدید می آید، گوناگون است. طوفان های سرد که از مناطق سردسیر و دشتهای قطبی می آیند. طوفان های گرمی که از مناطق استوائی می آیند. طوفان های سطحی که در روی آب قرار دارند. طوفان های عمقی که تا زیر آبهای دریا نفوذ می کنند. کشتی ها از طوفان ها می گریزند. شهرستانهای ساحلی از دست طوفان داد دارند. ولی طوفان ها آن قدر برای بشر سودمند می باشند که اندازه ندارد. مقصودم از این، شکستن شدت گرما در نقاط گرمسیر و شدت سرما در نقاط سردسیر که از کارهای طوفان می باشد، نیست. مقصودم آن است که سود طوفان ها همگانی است و آنها به تمام افراد بشر در جمیع نقاط جهان حق حیات دارند.

اگر طوفان ها نمی بودند هیچ فردی در روی کره زمین نمی توانست زندگی کند. اگر طوفان ها نبودند آبهای دریاها حرکتی نداشتند و همگی راکد بودند. در اثر رکورد دائم، آبها می گندیدند و جهان را گند و تعفن پر می کرد. جو مسموم می شد. دریا مسموم می شد. گازهای مرگ آور فضا را می گرفت. زمینیان همگی می مردند. دریائیان می مردند. طوفان، آب دریاها را، در حرکت دائم قرار می دهد. در اثر حرکت دائم، حرارت آب دریا و شوری آن، پیوسته در تغییر می باشد. در نتیجه آب دریا، از یکنواخت بودن، خارج شده، از خطر گندیدن، دور می شود. دهنده حیات، با چنین پدیده ای، زندگی موجودات زنده را، از خطر نابودی محفوظ نگه داشته است. آیا چنین طوفان هائی که ضامن حیات زندگان هستند، نشانه حکمت و دانش و قدرت آفریننده حیات نمی باشد؟ آری. آیا این دقت های علمی که پس از هزاران سال، کشف شده، در خور فهم ماده ابتدائی، ماده فاقد شعور و علم می باشد؟ هرگز. آیا این قدرت پهناور طوفان ها، این اثر حیات بخش آنها، از کجا آمده و کی به آنها داده است؟ او...