محتاج

سلام علیکم

راستش موضوعی که میخوام میگم نمیدونم عادی هست واسه دوستان یا نه
ولی کلا همیشه با این مشکل دست و پنجه نرم میکنم و همیشه هم عذاب وجدان میگیرم

من وقتی تو خیابون و .... یه فرد تهی دست میبینم خجالت میکشم جلو بهش کمک کنم
خیلی دلم میخواد بهش کمک کنم
ولی نمیدونم چرا موقع کمک کردن اگه کسی منو نگاه کنه از این رفتار خجالت زده میشم و جلو نمیرم
اگه جلو در خونه و یا خلوتی باشه مشکلی ندارم و کمک میکنم ( حتی خوشحالم میشم از اینکه کمک کردم و تونستم دل یکی رو شاد کنم )
ولی اگه در خونمم بزنه و همسایمون داره منو میبینه بازم خجالت میکشم و نمیتونم برم جلو واسه کمک

ولی دور از چشم مردم و خانواده مشکلی ندارم و اصلا ناراحت نمیشم
چند روز قبل تو صف نونوایی بودم و یه خانومی اومد گفت میشه برام یه نون بخری ؟؟
نمیدونم چرا نتونستم بگم باشه بمونید بخرم
نوبتم که شد خریدم نون رو واسش ولی وقتی خواستم بهش بدم دیدم تو صف خانوما هست و خجالت کشیدم از اینکه برم جلو و بهش بگم خانوم بفرمایید نون
بعد اون ماجرا اگه بگم عذاب وجدان گرفتم شاید دروغ نگفته باشم !
به شدت ناراحت شدم از این حرکت خودم ولی واقعا نمیتونستم !!!!!

همیشه همین مشکل رو داشتم و نتوسنتم حلش کنم
و الان واقعا داره اذیت میکنه ( حتی تو خیابون یه تهی دست میبینم دلم میخواد بهش کمک کنم ولی نمیتونم )

اگه راه حلی و یا حدیثی در این زمینه هست که کمک میکنه خوشحال میشم راهنمایی کنید

سپاس