مقام رضایت به آنچه خدا میخواهد از مقامات بسیار رفیع اخلاقی و عرفانی است و خوشا به سعادت آنانی که در این مسیر حرکت میکنند و شوق پروردگار در وجودشان زبانه میکشد
معنای راضی بودن، خوشنودی به خواست خداست و اینکه فرد از قضا وتقدیر الاهی بدش نمیآید 1 ؛ با زبان و در دل از مقدرات الهی راضی بوده و هیچ گله و شکایتی نداشته باشد . کسی که راضی به رضای حق است , نسبت به تک تک احکامی که خداوند تعالی در قرآن عزیزش فرموده , از ته دل راضی است ، لذا تلاش می کند تا در عمل نیز عامل به احکام الهی باشد.
امام خمینی (ره)می فرمایند : رضا یعنی خوشنودی بنده از حق تعالی و اراده او و مقدرات او. کسی که - نعوذ بالله – به یکی از احکام اسلامیه در باطن قلب اعتراضی دارد , یا کدورتی از یکی از احکام اسلامیه در دل دارد یا بخواهد که یکی از احکام غیر از این که هست باشد , یا بگوید که کاش این حکم کذایی این طور بود نه آن طور , این راضی به دین اسلام نیست و نتواند این دعوای کاذب را بکند. 2
قطعا یک انسان راضی به رضای خدا در ابعاد گوناگون دارای نشانههایی است که مهمترین آنها را برمیشمریم: