با سلام
فلاسفه ای که خدا رو قبول ندارن معتقدن که رفتار های اخلاق مدارانه مانند خوش رفتاری , قروتنی ,محبت و احترام به والدین و دوری از رذایل اخلاقی مثل دروغ ,غیبت, و قتل اگر به خاطر رضای خدا باشد ارزشی ندارد و فقط یه اطلاعت کورکورانه هست.
رفتار و اعتقاد یک فرد خدا باور که بخاطر رضای خدای خودش و یا ترس از خدا کار خوب انجام بده و کار بد رو انجام نده ارزشمند تره یا یک فرد خدا ناباور که بدون اینکه خدا رو در نظر بگیره بدونه که کار خوب رو بهتره انجام بده و کار بد مثل قتل و جنایت رو رو انجام نده؟
به نظر شما جلب رضای الهی ارزشمند تر است یا رعایت اخلاقیات .
سوال : به نظر شما کدومیک از انسانهای زیر ارزشمند تر هستند .
گروه اول :
انسانهایی که اعمالی مانند ( قتل . قسم دروغ . خوردن مال یتیم . و ... ) رو انجام نمیدن ... نه بعلت اینکه خدا این اعمال را حرام کرده ... این گروه از انسانها این اعمال را انجام نمیدن چون اینگونه از اعمال قبح ذاتی دارند . این گروه از انسانها قسم دروغ نمیخورند . چون حالشان از این کار به هم میخورد . این گروه از انسانها به این کاری ندارند که مدرسه ناظم دارد یا ندارد بلکه سعی میکنند منظم باشند و خود را برای ناظم لوس نمیکنند .
گروه دوم :
انسانهایی هستند که اعمالی مانند ( قتل . قسم دروغ . خوردن مال یتیم . و ... ) رو انجام نمیدهند ... نه به این علت که قبحی در این اعمال میبینند ... این گروه از انسانها این اعمال را انجام نمیدهند چون برای رضای خدا نمیخواهند به این اعمال نزدیک شوند . این گروه از انسانها قسم دروغ نمیخورند ... نه به این علت که حالشان از قسم دروغ به هم میخورد ... بلکه ایشان این عمل را انجام نمیدهند چونکه میخواند رضای الهی را جلب نمایند . این گروه از انسانها به وجود ناظم در مدرسه اهمیت میدند و برای رضای ناظم خود را خالص میکنند و خود را برای ناظم لوس میکنند .
