سلام
امروزه بر ما روشن شده است که انواع کرم های انگل روده ای روزانه هزاران تخم ریز در روده ی ما تولید و بهمراه مدفوع انسان از بدن خارج می شود
اجمالاً این تخمهای ریز و ذره بینی با چشم غیر مسلح قابل رؤیت نیستند اما بدلیل داشتن لایه ای چسبنده، براحتی به دست و معالاً به هر چیزی که بعد از آن دست زده شود می چسبند و از همین راه به دستان سایر افراد چسبیده و از راه خوراک، سیر خود را در بدن میزبانی جدید از سر می گیرند و گاه آنقدر در روده ی باریک افراد تکثیر می شوند که با دارو قابل علاج نبوده و باید جراحی و توده های عظیم آنها خارج شوند
در طهارت رایج باید فرد خود را با آب بشوید و همین باعث چسبیدن تعداد زیادی تخم انگل بدست فرد می شود
مشاهدات روزانه ی همه ی ما و نیز آمار شیوع بسیار بالای آلودگی به انگل در افراد جامعه ثابت می کند اکثر افراد پس از تطهیر هرگز دستان خود را با دقت با آب و صابون نمی شویند چون آب خالی چه گرم و چه سرد هرگز قادر به جدا کردن این تخمهای چسبناک از دستان ما نیست
آماری مربوط به 3 دهه قبل از اصفهان وجود دارد که آلودگی 99 درصد مردم را نشان میداد که البته آب آلوده به فاضلاب زاینده رو دلیل تشدید کننده ی آن بود
اما از آنجا که یک فرد آلوده که دستان خود را با بخوبی با آب و صابون نشوید (پشت و روی دست، لای انگشتان و زیر ناخنها) با دست زدن به هر جا و هر شیئی (از شیر آب و کلید برق و دستگیره ی درب گرفته تا قلم و صفحه کلید و...) تعدادی تخم انگل نیز بجا می گذارد تا بدستان نفر بعدی بچسبد از این راه می تواند براحتی دهها و صدها نفر را آلوده کند، آیا این شیوه طهارت مردم که قرن هاست تفاوت چندانی هم نکرده جای نقد ندارد؟
به ویژه که رسانه ها و مطبوعات ما نیز در زمینه ی آموزش عمومی اصول اولیه ی بهداشتی به بی سواد و باسواد، کاملاً شیوه ی اهمال کاری را برگزیده اند و تجربه نشان می دهد اکثر افراد بظاهر تحصیل کرده نیز در این زمینه بی اطلاعند ...
