نفی خواطر

به نام خدا

با سلام

به ذهنم رسید که تو این بخش از تالار مسئله مهمی را بپرسم و خواهشم اینه که گرچه طولانیه اما با توجه بخوانید .

جوانان گذشته که یکیش من بودم و جوانان حال حاضر , با وجود هجمه رسانه ای و زندگی صنعتی امروزه دنبال چند موضوع هستند .

1- موفقیت در زندگی
2- تحصیلات بالا و شغل مناسب
3- زندگی مرفه

وقتی ریشه یابی میکنم میبینم که دنبال همه چیز هستیم الا خدا !

از اینجاست که جوان امروزی دنبال بهینه کردن ذهن و جسم خودش برمیاد . شاید فکر کنه که چطور ارامش بدست بیاره و چطور رو اهدافش متمرکز بشه !

پس به مقوله ذهن میرسه و به دام عرفانهای کاذب میافته که همه ادعای اینو دارن که آرامش میدن و زندگیو بهینه میکنند وو ....

حالا جایگاه اسلام چیه ؟ اگه به زحمت بتونید کسی رو گیر بیارید که بتونه چیزی یادتون بده ( حتی در بین مشاوران این تالار )
یا وقت نداره !
یا خیلی فروتنه و خودشو گنهکار میدونه و میگه برید فلانی رو پیدا کنید
یا اصلا قابل نمیدونه که جواب بده ! ( این یکی رو خودم کاملا تجربه کردم )

با توجه به مسائل بالا من سوالم اینه که :

مسائلی مثل نفی خواطر در عرفان اسلامی هست . مثل ارامش پیدا کردن با ذکر خدا و ....

این نفی خواطر در اسلامه که اولا در عبادات اسلامی و اذکار هم بسیار موثره و البته ذکر بدون نفی خواطر شاید فقط لقلقه زبان باشه . همین نفی خواطر به شکل دیگه ای در عرفانهای کاذب طوری بیان میشه که رهرو از خدا دور تر و دورتر بشه و مشکلات زیادی براش پیش بیاد .

میخوام به زبان ساده امروزی نفی خواطر رو توضیح بدید . یه فردگنهکار مثل من که با وجود مشغله بسیار کار روزانه نمیتونه آن مراحل سخت سیر و سلوک رو طی کنه و از طرفی میخواد همان ذکر اندک هم با توجه باشه و ضمنا این نفی خواطر در زندگی عادی روزانه هم کمکش کنه و نماز و عباداتش با توجه باشه , باید چه کنه ؟

میخوام نفی خواطر رو توضیح بدید ؟ راه جلو پام بزارید . آیا من نمیتونم تا حدودی در این راه باشم و از لذت عبادت و نماز بهره مند ؟