سلام خدمت همه،من متاسفانه حدود یه سالی میشه که نماز خون شدم و سعی کرده م همه ی نماز هام رو بخونم تا قبل ماه رمضان تو بحر نماز اول وقت نبودم:Ghamgin:،به کیفیت هم زیاد اهمیت نمیدادم:Ghamgin::Ghamgin:.در حال حاضر مغازه دار هستم،تعمیرات انجام میدم،تا بتونم نمازم رو اول وقت میخونم ولی گاهی اوقات مشتری دارم که همونجا حضور داره و عجله داره کارش زودتر تمام بشه،ایا این عذر خوبی هست که نماز اول وقت نخونم،اصلا این موضع مهم تر هست که کار یکی رو راه بندازم یا اینکه کار مشتری رو با اینکه عجله داره به تاخیر بندازم ؟
سوال بعدی اینکه از وقتی تصمیم گرفتم کیفیت نمازم رو بهتر کنم گاهی اوقات که ذهنم خیلی مشغوله با اینکه میدونم نماز رو درست خوندم ولی دوباره نمازم رو میخونم یا حتی سه باره!این موضوع مشکلی نداره؟
ممنون از توجهتون،یا علی
من می خوام نمازم باحال باشه
شنیدم یعنی خوندم حضرت علی توی جنگ صفین خورشید رو دنیال می کردن که وقت نماز بشه
یعنی انتظار نماز رو می کشیدن
ولی من نمازم این قدر دل چسب نیست که ازش لذت ببرم
از ته دل میگم از ترس جهنمه
حالا چکار کنم؟
کارشناس بحث : اویس
این کار چند شرط دارد: 1. شخص در این امر، جدی باشد و با جدیت کار را دنبال کند. با آسان گرفتن و اهمیت ندادن، کار درست نمی‌شود. 2. باید بدانید که چیرگی بر نفس و خطورات، کار مشکلی است و هر مشکلی نیازمند پایداری، پشتکار و پی گیری است. این گونه نیست که مطلوب آنی باشد و در یک چشم به هم زدن به دست آید. مطلوب، امری تدریجی است که کم کم باید آن را به دست آورد. از این رو، نباید خسته و ناامید شد و کار را رها کرد. 3. برای رسیدن به هدف، باید توسل به امام معصوم کرد و از او کمک گرفت.
اما راهکار:
کسی که می‌خواهد در نماز، حواسش جمع باشد و با حضور قلب نماز بخواند، لازم است دست‌کم، هر ماه یک بار، اخبار و روایات مربوط به حضور قلب در نماز را مرور کند تا اهمیت مساله از یادش نرود.
در گام بعدی برای خواندن نماز انتظار بکشد.
شتابزده بدون طی کردن مقدمات، وارد نماز نشود.
از هنگامی که وضو می‌گیرد باید خودش را آماده کند و وضو را با آداب و ادعیه‌ای که وارد شده، بگیرد که هر کدام از آنها در رسیدن به هدف، موثر است.
پیش از اقامه نماز، بنشیند و با توجه بلند شود و به نماز بایستد و با آرامش، اذان و اقامه، سپس تکبیرات افتتاحیه را بگوید و وارد نماز شود.
در حال خواندن نماز، تمرکز را از محسوسات شروع کند؛ هنگامقرائت، چشمش را به جای سجده بدوزد. هنگام رکوع، به میان دو گام بنگرد. در سجده، به نوک بینی و در تشهد به ران‌های خود نگاه کند که این آداب هر کدام به نوعی تمرین تمرکز است.
درباره دیگر حواس هم باید همینطور عمل کند؛ یعنی جایی را برای نماز خواندن بگزیند که قوای سامعه، شامّه، لامسه به امور غیر عادی مشغول نگردند.
همچنین شخص نمازگزار باید به مفهوم الفاظی که در حالت نماز، بر زبان جاری می‌کند توجه کند.
این سفارش‌ها اگر جدی گرفته شود و شخص، پشتکار داشته باشد، بدون تردید نتایج مطلوبی به دست خواهد آمد.
تکبیرات افتتاح
تکبیرات افتتاح: تکبیرهای آغازین نماز. 1 از آن در باب صلات سخن رفته است.
در آغاز نماز - علاوه بر تکبیرة الإحرام) ر تکبیرة الإحرام (که جزء نماز و واجب میباشد - گفتن شش تکبیر دیگر مستحب است. اکتفا به سه یا پنج تکبیر نیز جایز است. به تکبیرات یادشده) هفتگانه، پنجگانه یا سه گانه (تکبیرات افتتاحیّه گفته میشود.
درصورت گفتن تکبیرات افتتاح، در اینکه تکبیرة الإحرام یکی از آن تکبیرات است، در نتیجه نماز تنها با یک تکبیر که به نیّت تکبیرة الإحرام گفته میشود، افتتاح میگردد ویا افتتاح نماز با مجموع تکبیرات نیز صحیح است، بدین معنا که مجموع تکبیرها تکبیرة الإحرام را تشکیل میدهد، اختلاف است. مشهور قول اوّل است، بلکه بر آن ادعای اجماع شده است. بنابر قول مشهور - که تکبیرة الإحرام را یکی از تکبیرها میداند - در اینکه نماز گزار مخیّر است بین اینکه هر یک از تکبیرات را تکبیرة الإحرام قرار دهد یا تنها تکبیر اوّلی - بنابر نظر برخی - یا آخری را - بنابر رأی برخی دیگر - اختلاف است. 2
استحباب تکبیرات افتتاح در نمازهای مستحب نیز ثابت است؛ هرچند از برخی قدما اختصاص آن به نمازهای واجب نقل شده است. گروهی نیز استحباب آن را به هفت مورد اختصاص داده اند: نمازهای واجب، نماز وتیره، نماز وتر، رکعت اوّل نافله ظهر، نافله مغرب، نماز احرام و نماز شب. احتمال میرود مراد قائلان به این قول تأکید استحباب در موارد یادشده باشد نه اختصاص آن. 3
تکبیرات افتتاح را میتوان پی درپی گفت؛ لیکن افضل آن است که بعد از گفتن هر یک از تکبیرات سوم، پنجم و هفتم دعاهای وارد شده خوانده شود. 4
برای امام مستحب است تکبیرة الإحرام را بلند ادا کند تا مأمومین بشنوند، لیکن شش تکبیر دیگر را آهسته بگوید. 5
