نمی خواهد

چه هشدار ها که نداد آن مرد خدا...
و چه پیش بینی ها که نکرد...
گوش شنوایی نبود، صمٌ بکمٌ عمیٌ شده بودند...

پس خَتَمَ اللَّهُ عَلىَ‏ قُلُوبِهِمْ وَ عَلىَ‏ سَمْعِهِمْ وَ عَلىَ أَبْصَرِهِمْ غِشَاوَةٌ...
این بود گذشتۀ مان، و همین است حال و آینده مان، اگر ما هم همان ها باشیم...
اگر برنگردیم... باز هم صدای این عمارِ غریبانه اش اشک ملائک را در خواهد آورد.
و اما دعا: رب من، تو خوب می دانی احوالم را، پس دِه... هر آنچه باید...

منبع