کمک ;الهی; سختی ها; امداد الهی; انبیا و اوصیاء; اقوام; صبر و تحمل; دعا و توسل;

سلام وقت بخیر
من در مورد امداد های الهی در زندگی بشر علی الخصوص مومنین سوال دارم
در حدیثی در کتاب غیبت نعمانی دیدم که نوشته:
از جعفر بن محمد و آنحضرت از پدرش عليهما السلام كه فرمود: مومنان گرفتار خواهند شد و سپس خداوند آنان را در گرفتاري از هم جدا ميسازد، همانا خداوند مومنين را از گرفتاري دنيا و تلخي‌ها آن در امان نگذاشته بلكه آنان را از كوري و بدبختي در عالم آخرت در امان نگهداشته است. سپس فرمود: كه علي بن الحسين كشته گانش را رويهم ميگذاشت و سپس ميفرمود كشتگان ما همچون كشتگان پيامبران ميباشند.
استنباطی که من از این حدیث میکنم اینه که ما در سختی ها روی کمک و یاری خدا نباید حساب کنیم چون اگر خدا قرار بود مومنین را در سختی ها کمک کند خب به انبیا و اولیا و ائمه معصومین علیهم السلام کمک می کرد ولی خیلی موارد داریم که اینطور نبوده و مومنین و انبیا و اولیا به شدید ترین بلاها گرفتار شده اند و حتی شکنجه و قطعه قطعه شده اند.
از طرفی چقدر در قرآن و روایات توصیه به توکل بر خدا در سختی ها داریم یا آیه قرآن هست که میفرماید " ان الله یدافع عن الذین آمنوا" یا چقدر دعا داریم که به ما می آموزند که در سختی ها و نا ملایمات به درگاه خدا برید و از خدا کمک بخواهید .
حالا سوال من اینه که اگر بخواهیم حدیث بالا و تجارب تاریخی انبیا و اولیا را که خدا کمکشون نکرده و قرار نیست در دنیا کمکشون کند را معیار قرار بدیم دیگه این توکل بر خدا و دعا و استغاثه به درگاه خدا در سختی ها چه جایگاهی داره ؟ و خلاصه تکلیفمون توی مواقع مواجهه با سختی ها آیا اینه که روی کمک خدا حساب نکنیم و روی تلاش و فکر خودمون حساب کنیم یا نه هم تلاش کنیم هم دعا کنیم خدا کمک کنه در عبور سختی ها .
اینجا مطالب یکم باهم مغایرت داره
سپاسگذارم